دیدنی ها و شنیدنی های دو نسل!

دیدنی ها و شنیدنی های دو نسل:

بچه که بودیم تلویزیون شاب لورنسی داشتیم که درش فقط زمانی باز میشد که مشقهایمان را می نوشتیم و نمرۀ درس هایمان هم خوب بود و مادرمان شکایتی نداشت آن هم فقط برای برنامۀ کودک “اورنگ بهرنگ” یا سریال قمر خانم و افسونگر و بعدها مُراد برقی و پیشتازان فضا و چاپارِل و مزرعه شایلو.

بزرگ تر که شدیم اجازه داشتیم برنامۀ چشمک و پنجره ها و رنگارنگ و روزهای زندگی و پیتون پلیس و خانۀ کوچک و بند بازان و مرد شش میلیون دلاری و ستوان کلمبو و آیرونساید و سریال تلخ و شیرین را هم ببینیم.

تلویزیون آن وقت سیاه و سفید بود و فقط یک کانال داشت. بعدها که کانال دوم آمد، از خوشحالی خیلی هیجان زده و ذوق مرگ شدیم.

اما نکتۀ مهم این بود:
با وجودی که برنامه های کمی می دیدیم ولی فردا در مدرسه با دوستامون وقت زیادی داشتیم تا در موردش صحبت کنیم و تفسیر و تحلیل های بچه گانۀ خودمان را داشته باشیم.

امـا امروز برنامه ها و کانال ها خیلی زیاده ولی فرصت برای فکر کردن و نتیجه گرفتن در مورد آن ها بسیار کم است.

امروز عادت کرده ایم به:
دیدن و شنیدن هایی که هیچ انتظاری بیش از هیجان لحظه ای از آن نداریم
دیدن و شنیدن هایی که نمی خواهیم بفهمیم کی چه می گوید و یا چرا می گوید؟
دیدن و شنیدن هایی که فقط سرگرمی و وقت گذرانی مان است.
دیدن و شنیدن هایی که می دانیم دروغ و فتوشاپ و ظاهری سازی است.
دیدن و شنیدن هایی که نمی خواهیم هرگز در یادمان بماند.

ولی یقیناً اطلاعاتی که می شنویم و تصویر هایی که می بینیم هرگز در مورد طرز تفکر و نگاه ما به زندگی بی تفاوت نیستند. آن ها اثر خود را می گذارند.
عیسی مسیح فرمود: “با حذر باشید که چه می‌شنوید.” (مرقس 4: 24)

کاش امروز هم تا تکلیف دیروزمان را انجام نمی دادیم و نمرۀ درس های انسانیت مان خوب نمی بود اجازۀ دیدن برنامه های جدید را نمی داشتیم.
کاش فکرهای امروز مان مانند تلویزیون های آن روز مان در داشتند.

جلیل سپهر
www.lifespringiran.com
@jalilsepehr