دوم قرنتیان فصل 12 و 13: مسألۀ خاری در جسم پولس و قصد سفر پولس به قرنتس

دوم قرنتیان فصل 12 و 13: مسألۀ خاری در جسم پولس و قصد سفر پولس به قرنتس

دوم قرنتیان فصل 12: خاری در جسم پولس

آیه های (1-7) مربوط به رؤیای او از آسمان می باشد. او «تا» به آسمان (آیۀ 4)، حتی تا آسمان سوم ربوده شد (آیۀ 2). به نظر می رسد که فردوس و آسمان سوم، دو مکان متفاوت از دنیای آینده می باشند.

عیسی، هنگامی که مُرد، بلافاصله به فردوس رفت (لوقا 23: 43). عبارت «آسمان سوم» در هیچ جای دیگر به کار برده نشده است. بدین ترتیب معنی آن به وضوح بر ما آشکار نیست.

بعضی بر این عقیده اند که فردوس و آسمان سوم، هر دو هم معنی هستند و منظور آن ها، محل استقرار خدا است. اما برخی نیز معتقدند آن ها دو مکان متمایز می باشند.

از آنجا که عیسی، پس از مرگ بلافاصله به فردوس می رفت، به نظر می رسد که این مکانی است که روح مردگان در فاصلۀ بین مرگ و قیام به آن جا می رود. اما آسمان سوم، محل استقرار نهایی نجات یافتگان مسیح، پس از قیامت است که در آن جا بدن های تبدیل یافته حاضر خواهند شد. آسمان سوم به مراتب پر جلال تر از فردوس می باشد، همچنان که فردوس پر جلال تر از زمین کنونی است. در واقع فردوس حد واسط مرگ و قیامت است. این تعلیم ساده در بخش های مختلف عهد جدیدی مستتر است (به توضیحات فصل 5 دوم قرنتیان مراجعه شود).

پولس در رؤیای فردوس، چیزهایی دید و شنید که بازگو کردن آن جایز نبود (آیۀ 4). شاید دلیل این که پولس، این رؤیا را دید، این بود که برای مأموریت ویژه ای که در آینده می بایست داشته باشد و همچنین رنج هایی که می باید متحمل می شد، تقویت شود. خدا رؤیای خاصی در مورد جلال آینده به او نشان داد که از بازگو کردن قسمتی از آن، منع شد. شاید بهتر باشد به جای به کار بردن لفظ «جایز نبودن» کلمۀ «غیر ممکن بودن» را استفاده کنیم. بدین معنی که زبان انسان قادر نیست که جلال آسمان را تشریح نماید. مثل این می ماند که کلمۀ «رنگ» را برای شخص کور توضیح دهیم.

خار در جسم پولس (آیۀ 7). عقاید متفاوتی در این رابطه ارائه داده شده است. اما عقیده ای که بیش از همه مورد قبول است، حاکی از آن است که این خار اشاره به نوعی مرض چشمی تحت عنوان تراخم مزمن، می کند که اگر چه دردآور نبود، اما باعث می شد که چهرۀ شخص بیمار ظاهری چندش آور به خود بگیرد و این مورد، باعث ناراحتی پولس بود.

او چهارده سال پیش از نوشتن این رساله، به این مرض مبتلا شده بود (آیه های 2و7) که هم زمان بود با ورود او به غلاطیه، در طی سفر اول بشارتی اش.

او هنگامی که به غلاطیه رسید، از ضعف بدنی برخوردار بود (غلاطیان 4: 13) و در ظاهرِ او حالتی ایجاد شده بود که باعث کراهت ببینندگان می شد (غلاطیان 4: 14).

آن ها حتی اگر ممکن بود حاضر بودند چشمان خود را نیز به او بدهند (غلاطیان 4: 15). این خود نشان دهندۀ ناراحتی چشمی او بود.

دست خط درشت پولس نیز احتمالاً مربوط به دیدکم او بود (غلاطیان 6: 11). شاید دلیل آن که او همواره رساله های خود را با دیکته کردن به بعضی از افراد به نگارش در می آورد، نیز ضعف بینایی او بود.

دوم قرنتیان فصل 13: قصد سفر پولس به قرنتس

پولس این رساله را در تابستان 57 میلادی به رشتۀ تحریر در آورد و در پاییز به قرنتس سفر نمود. او زمستان را در آن جا سپری نمود و در بهار سال بعد، عازم اورشلیم شد.

برگرفته از کتاب راهنمای کتاب مقدس از انتشارات شورای کلیسایی 222