دوستی دنیا، دشمنی با خدا است! یعقوب 4 : 4
در کتاب مقدس اشارات زیادی به دنیا شده، راستی منظور از دنیا در کتاب مقدس چیست و چرا کتاب مقدس اینقدر منفی در مورد دنیا صحبت شده؟ آیا ما باید تارک دنیا باشیم یا دیگر چیزی از دنیا استفاده نکنیم. رابطه ما با دنیا می بایست چگونه باشد؟ آیا باید آن را دوست بداریم یا خیر؟ آیا باید با اعمال آن همراه شویم یا خیر؟ نقش ما در این دنیا چیست؟
در کتاب مقدس کلمه ای که در فارسی دنیا ترجمه شده به یونانی کازموس می باشد. و در عهد جدید به سه معنای زیر تلقی می شود:
- به معنای کره زمین (اعمال رسولان ۱۷:۲۴ ، متی ۱۳:۳۵ ، یوحنا ۱ :۱۰ ، مرقس ۱۶: ۱۵)
- ساکنان زمین (یوحنا ۱ : ۱۰ ، ۳ : ۱۶ ، ۱۲ : ۱۹ ، ۱۷: ۲۱)
- وسائلی که در دنیا است ، ثروت آن ، لذت های آن و غیره که اگر به رغم تمام جذابیتشان علاقه و دلبستگی به آنها، ما را از خدا دور می سازد ( اول یوحنا ۲ : ۱۵ ، ۳ : ۱۷، متی ۱۶: ۲۶، اول قرنتیان ۷ :۳۱).
استفاده از کلمه یونانی کازموس نه فقط برای چیزهای مادی است، بلکه برای امور روحانی و ارزشهای اخلاقی نیز به کار برده می شود (اول قرنتیان ۲ : ۱۲ ، ۳: ۱۹ ، ۷ : ۳۱، تیطس ۲ : ۱۲، دوم پطرس ۱ : ۴ ، ۲ : ۲۰، اول یوحنا ۲ : ۱۶-۱۷).
کلام خدا نشان می دهد که استفاده از کلمه دنیا در آن، معنایی فراتر از یک جهان مادّی است و نوعی سیستم روحانی است که این سیستم از زمان سپردن حکومت و تسلّط دنیا به دستان شیطان توسط آدم و حوا، به ضد خدا عمل می کند.
دنیا خدا را نمی شناسد (اول قرنتیان ۱ :۲۱) مسیح را دشمن داشته (یوحنا ۱۵ : ۱۸ ) و نمی تواند روح راستی را پذیرا باشد (یوحنا ۱۴ : ۱۷) و اعمال آن شریرانه است (یوحنا ۷ : ۷ ) و دوستی دنیا، دشمنی خداست! ( یعقوب ۴ : ۴ )
به همین علت مسیح می فرماید ملکوت من از این جهان نیست (یوحنا ۱۸ :۳۶) و بر دنیا غالب آمده (یوحنا ۱۶ : ۳۳) و غلبه ای که بر دنیا غلبه یافته، ایمان ما است (اول یوحنا ۵ : ۴ ).
یوحنای رسول در رساله اش بیان می دارد که آنکه در ما است از او که در دنیا است بزرگتر است (اول یوحنا ۴ : ۴ ) و دنیا در شریر خوابیده است (اول یوحنا ۵ : 1۹)
آنچه از کل کتاب مقدس می توان نتیجه گرفت این است که قبل از سقوط آدم کلمه زمین بعد از سقوط آدم کلمه دنیا و در بازگشت مسیح کلمه ملکوت به کار رفته است.
سیاست، تحصیلات، ادبیات، علم و دانش، هنر، قانون، بازرگانی و تجارت و موسیقی و… مسائل گوناگون دنیای ما را تشکیل می دهند و همه آنها آلوده به روحی هستند که بر دنیا سلطنت می کند و خواه، ناخواه ما هر روزه با آنها درگیر هستیم و اگر مواظب نباشیم، خود را در دام مسائل این دنیا کاملاً غرق شده می بینیم.
سال ها پیش جوانان انگلیسی در یک قسمت لندن خارج از نُت سوت می زدند! وقتی تحقیقات به عمل آمد، متوجه شدند که علت اصلی آن خارج شدن زنگهای وست مینیستر از تُن طبیعی خود بوده. این جوانان همیشه آهنگ زنگهای وست مینیستر را سوت می زدند و وقتی آهنگ این زنگها از تُن خارج شده بود، آنها نیز بی اراده، خارج از نت سوت می زدند. گاهی اوقات، ما نیز با موسیقی خارج از تُن دنیا سرود می خوانیم در حالیکه نُتِ صحیح در کلام خدا یافت می شود.
برخورد ما با دنیا می بایست چنین باشد که از وسایلی که می شود از آنها برای جلال خدا به کار برد، به خوبی استفاده کنیم. چنانکه پولس رسول نیز در اول قرنتیان ۳ : ۲۱-۲۲ می فرماید: دنیا از آن ما است اگر همه چیز برای مسیح باشد.
وقتی شیطان از این دنیا و مسائل آن برای حکومت خود استفاده می کند، چرا ما مسیحیان باید منفعل بوده و از آنها برای ملکوت خدا و مسیحِ او استفاده نکنیم؟ اما در این حین مواظب باشیم که توجه ما از مسیح به امور دنیا برنگردد. آیا دامادی که به عروس خود حلقه عروسی را تقدیم می کند خوشحال خواهد شد که عروس به جای داماد به آن حلقه دل ببندد؟! شاید در وحله اول این گفته مضحک به نظر بیاید اما واقعیت این است که اغلب ما با داماد آسمانی چنین برخوردی داریم.
اسپر جان گفته: " اگر برادری داشتم که به قتل رسیده بود و من با قاتل او دوستی و رفاقت نزدیک برقرار می کردم، آیا شریک جرم محسوب نمی شدم؟ گناهِ این دنیا، مسیح را به صلیب کشید؟ آیا می خواهید دوست آن باشید؟ گناهِ این دنیا قلبِ خدای مجسم شده را پاره کرد. آیا شما به آن علاقه دارید؟
یک نفر چنین گفته که لبخند های این دنیا، خطرناک تر از اخم های آن است!
وطن ما آسمان و زمین جدید است و ما در این دنیا غریب هستیم. کلام خدا می فرماید ما در این دنیا ولی از متعلق به این دنیا نیستیم. شخص برجسته ای در شهر در حال مرگ بود و در حالیکه در خانه اش بر تخت مجللش دراز کشیده بود و بهترین پزشکان او را احاطه کرده بودند زیر لب اینگونه زمزمه می کرد: دارم از خانه می روم، دارم خانه را ترک می کنم.
در آن طرف شهر یک ایماندار فقیر در حال مرگ بود و او چنین زیر لب زمزمه می کرد: من به خانه می روم!
امروزه دنیا ما را چنان گول زده که تمام سلامتی خود را فدای ثروت می کنیم و وقتی ثروت را کسب می کنیم آن را برای سلامتی از دست رفته مان استفاده می کنیم (دوم تیموتاؤس ۲ : ۴)
امروز عیسی مسیح آمده تا به جای علائق دنیا و دوستی با آن، ما را با حضور پربهای خود پر سازد.
بگذارید امروز به جای دلبستگی ها به دنیای فانی و زودگذر، حضور دولتمند مسیح دائماً و در هرجا قلب و زندگی ما را لبریز سازد و کلام خدا که تا ابدالآباد باقی است راهگشای زندگی ما باشد.
برای کسی که کلام خدا را اطاعت می کند و احکام او را به جا می آورد خوشا به حال ها و برکات فراوان وعده داده شده.
اگر اکنون احساس می کنی گناهان این دنیا در زندگی تو جایی باز کرده، مانند آدم که اختیار و عنان زندگی خود را به این دنیا و رئیس این دنیا سپرد، نباش.
این دعا را با من بکن: " ای خداوند مسیح، بیا و عنان زندگی مرا در دست خود بگیر تا با دوستی این دنیا مبدّل به دشمن تو نشوم. ایمان دارم به زودی برمی گردی و ملکوت تو ملکوتی است جاودانی و ناجنبانیدنی و پایدار."
شرارت و عصیان دنیا بر علیه خدا هر روز بیشتر و بیشتر می شود و اگر در پاکی و قدوسیت و دعا مواظبت نکنیم، عیسی مسیح خواهد آمد و ما با او ربوده نخواهیم شد. آیا برای ربودن شدن با عیسی مسیح آماده هستی؟ دل تو به کجا چسبیده؟ به این دنیا یا به ملکوت جاودانی؟ ارزش های تو چه ارزش هایی هستند؟ ارزش های پوچ و توخالی این دنیا یا ارزش های ابدی و به جا ماندنی الهی؟
نوشته: کشیش ورژ باباخانیان
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
|
کپی شد! |
