دورنماها و پیشگویی های مربوط به ظهور مسیح در کتاب مزامیر

دورنماها و پیشگویی های مربوط به ظهور مسیح در کتاب مزامیر

بخش عمدۀ کتاب مزامیر را خود داود تحریر نموده که آکنده از پیشگویی ها و اشارات مربوط به ظهور پادشاه ابدی در خاندان داود است. بعضی از این مزامیر منحصراً و یا عمدتاً دربارۀ خود داود می باشند. اما اکثر آن ها به گونه ای است که بر هیچ شخصیت دیگری در تاریخ، جز عیسای مسیح دلالت نمی کنند، لازم به یادآوری است که این مزامیر 1000 سال پیش از ظهور مسیح نوشته شده اند.

مزمور 2. پادشاه برگزیدۀ خداوند

«مسیح او (آیۀ 2)… و من پادشاه خود را بر کوه مقدس خود، صهیون نصب کرده ام (ایۀ 6)…تو پسر  من هستی (آیۀ 7)… و امّت ها را به میراث تو خواهم داد (آیۀ 8)… پسر را ببوسید (آیۀ 12)… خوشا به حال همۀ آنانی که بر او توکل دارند».

آن چه از مفهوم آیات فوق بر می آید این است که پادشاه ابدی از خاندان داود به ظهور خواهد رسید. این مزمور بیان بسیار صریحی است از الوهیت مسیح، حکومت جهانی او، و برکت آنانی که بر او توکل دارند.

مزمور 16: 10. قیام او از مردگان

«قدوس خود را نخواهی گذاشت که فساد را ببیند». این آیه درکتاب اعمال رسولان 2: 27 و 31 در اشاره به قیام مسیح از مردگان نقل قول شده است. قبلاً به مرگ مسیح موعود اشارات زیادی شده بود. این آیه پیشگویی آشکاری است از پیروزی و غلبۀ او بر مرگ و مژدۀ حیات ابدی.

مزمور 22. دور نمایی از تصلیب عیسای مسیح

«ای خدای من، ای خدای من، چرا مرا ترک کرده ای؟» (آیۀ 1). مسیح این کلمات را به هنگام مرگ بر زبان آورد (متی 27: 46).

«هر که مرا می بیند، مسخره می کند… آیا این همان کسی است که بر خدا توکل داشت؟ اگر خدا او را دوست دارد، پس چرا نجاتش نمی دهد؟ (7 و 8). تمسخر دشمنان او کاملاً در کلمات آن ها نمایان است (متی 27: 43).

«دست ها و پایهای مرا سوراخ کرده اند» (آیۀ 16). این آیه به چگونگی مرگ او را بر صلیب پیشگویی می کند (یوحنا 20: 20 و 25).

«رخت مرا در میان خود تقسیم کردند، و بر لباس من قرعه انداختند» (آیۀ 8). این جزئیات نیز ذکر شده اند (متی 27: 35).

چطور می توان این مطالب را به چیزی جز صلیب مسیح نسبت داد؟ جالب این جاست که این وقایع 1000 سال پیش از آن که اتفاق بیافتند، نوشته شده اند.

مزمور 41: 9. تسلیم شدن به دشمن به دست یک دوست

«دوست خالص من که بر او اعتماد می داشتم که نان مرا نیز می خورد، پاشنۀ خود را بر من بلند کرد».

ظاهراً داود این مطلب را در مورد دوست خود، اخیتوفل می گوید (2سموئیل 15: 12). اما عیسای مسیح این آیه را به عنوان نبوتی از تسلیم شدن خودش به دشمن توسط یهودا، نقل قول می کند (یوحنا 13: 18-27؛ لوقا 22: 47 و 48).

مزمور 45. سلطنت مسیح خداوند

«خدا، خدای تو، تو را به روغن شادمانی بیشتر از رفقایت مسح کرده است (آیۀ 7). «ای خدا تخت تو تا ابدالآباد است» (آیۀ 6). «به کبریایی خود سوار شده غالب شو» (آیۀ 4). «قوم ها در همۀ دهرها تو را حمد خواهند گفت تا ابدالآباد» (آیۀ 17).

در این باب از سلطنت شکوه مند پادشاه، و خدایی که بر تخت ابدی نشسته است سخن به میان آمده است. این توصیفات را نمی توان به هیچ شخص دیگری نسبت داد مگر پادشاه ابدی که از خاندان داود ظهور نمود. این باب، سرود نکاح مسیح با عروس خویش یعنی کلیسا می باشد.

مزمور 69: 21. زرداب و سرکه

«مرا برای خوراک زرداب دادند و چون تشنه بودم، مرا سرکه نوشانیدند».

این پیشگویی بیان گر یکی دیگر از رویدادهایی است که از پیش زحمات مسیح موعود را به تصویر می کشد (متی 27: 34 و 48).

مزمور 72. سلطنت شکوه مند او

«در زمان او صالحان خواهند شکفت» (آیۀ 7). «و او حکمرانی خواهد کرد از دریا تا دریا و از نهر تا اقصای جهان» (آیۀ 8). «جمیع سلاطین او را تعظیم خواهند کرد و جمیع امت ها او را بندگی خواهند نمود» (آیۀ 11). «متبارک باد نام مجید او تا ابدالآباد. و تمامی زمین از جلال او پر شود» (آیۀ 19).

چنین به نظر می رسد که این مزمور تا اندازه ای حاکی از سلطنت سلیمان بوده است. اما به طور قطع، بعضی از عبارات آن به شخصی بزرگ تر از سلیمان اشاره می کنند.

مزمور 78: 2. سخن گفتن با مثل ها

«دهان خود را به مثل باز خواهم کرد». این آیه بیان گر یکی دیگر از جزئیات زندگی مسیح می باشد به طوری که عیسای مسیح از این شیوه در امر آموزش و تعلیم استفاده می کرد (آیات متی 13: 34 و 35 به عنوان گواهی بر تحقق این نبوت نقل قول شده اند).

مزمور 89. کرسی ابدی داود

«با برگزیدۀ خود داود عهد بسته ام» (آیۀ 3). «ذریت (نسل) تو را پایدار خواهم ساخت تا ابدالآباد» (آیۀ 4). «من نیز او را نخست زادۀ خود خواهم ساخت و بلندتر از پادشاهان جهان» (ایۀ 27). «وعهد من با وی استوار خواهد بود» (آیۀ 28). «یک چیز را به قدوسیت خود قسم خوردم…تخت او… ثابت خواهد بود تا ابدالآباد» (آیات 35 الی 37).

سوگند خداوند مبنی بر استواری تخت داود، بارها و بارها با استناد به نخست زادۀ خدا تکرار شده است.

مزمور 110. سلطنت و کهانت مسیح

«یهوه خداوند به من گفت به دست راست من بنشین تا دشمنانت را پای انداز تو سازم» (آیۀ 1). «تو کاهن هستی تا ابدالآباد، به رتبۀ ملکیصدق» (آیۀ 4).

در این باب از سلطنت و کهانت ابدی پادشاه موعود سخن به میان آمده است. عیسای مسیح این آیات را به عنوان مطالبی که بر او دلالت دارند، نقل قول کرد (متی 22: 42-44).

مزمور 118: 22. مسیح از جانب رؤسا طرد می شود

«سنگی را که معماران رد کرده اند، همان سر زاویه شده است». عیسای مسیح این آیه را به گونه ای که مربوط به اوست نقل قول کرد (متی 21: 42-44).

برگرفته از کتاب راهنمای کتاب مقدس از انتشارات شورای کلیسایی 222