در پیدایش 1: 26 و27  کلام خدا می فرماید: انسان را به صورت خود و شبیه خود بسازیم… و بعد اشاره می شود که ایشان را مرد و زن آفرید.” آیا خدا مانند ما انسانها  نر و ماده می باشد؟

این تفکر که خدا مرد است یا زن، ریشه در نگاه جنسیتی داشتن از خدا است واین جهان بینی به هیچ عنوان حاکم بر کتاب مقدس نیست. اشاره به اینکه خدا انسانها را به صورت خود آفرید و آنها را نر وماده آفرید به هیچ عنوان با هدف توصیف جنسیتی نبوده است! نقطۀ مشترک انسان با خدا، روح خدا می باشد. انسان از نظر روحانی شبیه خدا آفریده شده است و باید از تفکر انسان انگاری یا انتروپومورفیسم در تفسیر این آیه در کتاب پیدایش جدا” خودداری کرد.

انسان‌انگاری یا انتروپومورفیسم استعاره‌ای زیبا، دقیق و آگاهانه، از نسبت دادن وی‍ژگی‌های شخصیتی و ذهنی انسان به حیوانات یا سایر موجودات و اشیاء است. ریشۀ آنتروپومورفیسم در اسطوره بیشتر در میان مصریان و یونانیان باستان مشاهده شده است. اما ریشه‌های مذهبی آنتروپومورفیسم را به وفور در هندوستان نیز شاهد هستیم. در ادبیات ایران ریشه‌های آنتروپومورفیسم را با چند نمونه معروف مانند: منطق‌الطیر و کلیله و دمنه می‌توان ردیابی کرد. در دنیای امروز مظهر آنتروپومورفیسم مدرن را باید در نقاشی مدرن و ادبیات نوین جست‌ و‌جو کرد. ایرانیان معاصر هنوز به فراخور  ادبیات روزمره خود از زبان آنتروپومورفیک به وفور استفاده می‌کنند. در حقیقت کاربرد خصیصه‌های رفتاری جنسی برای تبیین رفتار انسان‌ها ریشه در ادبیات نمادین و استعاره‌های پایان‌ناپذیر فارسی دارد. اما چرا بر روی زمین عیسی مسیح را بصورت مرد می بینیم؟ باید گفت خداوند ما عیسی بر روی زمین از انسانیت کامل بر خوردار بود وجنسیت مردانه عیسی مسیح بر روی زمین بر اساس شرایط خاص در فرهنگ خاصی است که او ظاهر شد و به هیچ عنوان مفهوم برتری جنس مذکر بر مؤنث را منتقل نمی کند ونگاه کاب مقدس وخداوند هیچگاه به صورت جنسیتی نبوده واین دیدگاه چیزی است که  الاهیات فمینیستی از آن رنج می برد!!!

پاسخ از استاد علی خیراندیش