در حداقل هایت حداکثرت باش!

“در حداقل هایت حداکثرت باش“!

برگ ها با تغییر رنگ می فهمند پاییز در راه است، اما ناامید نمی شوند بلکه تا آخرین لحظۀ جدا شدن از شاخه با شور و هیجان می رقصند و به زندگی ادامه می دهند و نمی گذارند کسی طعم مرگ را قبل از رفتن، به آن ها بـچشـانـد.

بر عکس گل ها از ترس پاییز بخود می لرزند و آرزو می کنند کسی آن ها را بچیند و ببرد و در گلدانی بر روی میزی بگذارد. غافل از این که در همان شب، او را از گلدان به سطل آشغال انداخته تا فردا به قبرستان دفع زباله منتقل شود.

روی سخنم:
با شما پسر عزیزی است که شاید به خاطر نگرانی از آیندۀ زندگی، دلت را باخته و ناامید شده و به الکل و اعتیاد فکر می کنی.

با شما دختر عزیزی که شاید به خاطر ترس از تنها ماندن حاضری به هرنوع رابطۀ نامناسبی با هر شخصی تن بدهی.

با شما پناه جوی عزیز که از ترس ادامۀ این شرایط شاید حاضر به هر گونه همکاری با قاچاقچیان بی رحم و فرصت طلب شده ای.

با شما دوست عزیزی که به خاطر شنیدن جواب منفی دکتر، روحیه ات را کاملا از دست داده و به مراسم ترحیمت فکر می کنی.

و با شما نازنینی که به هر علت و دلیلی زهر مرگ را قبل از هر اتفاقی با فکرهای منفی، بی رحمانه به خودت تزریق می کنی.

لطفا به این آیه توجه کن. خدا به یعقوب آواره و دربدر و ناامید و ترسیده و تحت تعقیب آدم کشان برادرش که قسم خورده بود او را بکشد می گوید:

«اینک من با تو هستم، و تو را در هر جایی که روی، محافظت فرمایم تا تو را بدین زمین باز آورم، زیرا که تا آنچه را به تو گفته‌ام، بجا نیاورم، تو را رها نخواهم کرد.» (پیدایش 28: 15)

برای شما هم تا آن چه خدا به شما وعده داده اجرا نشود شما را رها نمی کند.
همۀ ما برای ایفای نقشی و انجام کاری به این دنیا دعوت شده ایم و تا کار خدا با ما به آخر نرسیده باشد، کار ما با این دنیا به آخر نخواهـد رسید.

بنابرین با امید و اعتماد منتظر اعمال ممکن خدا در لحظات غیر ممکن زندگی مان باشیم و از حداقـل فرصـت هایمـان، حداکـثر بهـره را ببـریم وگـرنـه از حداکثر امکانات مان، حداقل منفعت را هم نخواهیم بــرد.

جلیل سپهر

www.lifespringiran.com
@jalilsepehr