خلاصۀ کتاب چالش ۴۰ روزۀ دعا: صدای نبوتی (روز بیست و پنجم)

خلاصۀ کتاب چالش ۴۰ روزۀ دعا: صدای نبوتی (روز بیست و پنجم)

اعداد 11: 29

* دعا فقط برای کشف نیروهای مهار شدۀ ما نیست بلکه وسیله ای در اختیار ما است که پتانسیل دیگران را تشخیص می دهیم. مانند پولس که مسح تیموتائوس را در حالی که خود تیموتائوس آن را در خود نمی دید، تشخیص داد.

* به وسیلۀ دعا می توانیم با چشمان نبوتی ببینیم.

* هر چه بیشتر در فیض خدا رشد کنیم همان اندازه بیشتر می توانیم نبوت کنیم. این به این معنا نیست که آینده را پیش بینی می کنیم (اگرچه بعضی اوقات ممکن است حتی آینده را پیش بینی کنیم) بلکه آینده را می سازیم. این مسئله با اجازه دادن به رُخ دادن اتفاقات در دور و برمان یا تعیین این اتفاقات فرق می کند. وقتی با کسی با کلمات نبوتی صحبت می کنیم در واقع به او طریق جدید زندگی را ارائه می دهیم.

* هر اندازه بیشتر دعا کنیم بیشتر هم نبوت می کنیم و هر چه کمتر دعا کنیم کمتر.

* حرف درست در جای درست می تواند دگرگونی ابدی بیافریند.

* شخصی می گفت که در خانواده ای بزرگ شدم که دائم الخمر بودند و هیچ سخن مثبتی در بارۀ خودم از آن ها نمی شنیدم. ولی شخصی بود که در مغازۀ خشک شوئی نزدیک خانه مان مشغول کار بود و او هر روز به من شیرینی می داد و من هم هر روز سراغ او می رفتم، چون می دانستم از او چیزی دریافت می کنم. ولی از یک روز خاص به بعد، این مرد هر روز به من می گفت که: «می بینم که تو یک تاجر بزرگ و ثروتمندی خواهی شد.» حقیقت این است که در آن روزها به این سخنان او هیچ توجهی نمی کردم و اهمیتی به آن ها نمی دادم چون وقتی به خانه می رفتم پدرم به من لگد می زد و مرا سگ خطاب می کرد و من فقط سعی می کردم در گوشه ای از خانه از حرف ها و ضربه های آن ها، خود را پنهان کنم. ولی صدای مردی که در خشک شوئی کار می کرد، در واقع صدای نبوتی من بود، چون پس از گذشت سال ها اکنون مالک یک شرکت چندمیلیونی بیمۀ سلامتی شده ام!

* شاید خودمان را نبی نبینیم ولی واقعیت این است که هر جا که باشیم، محل کار، خانه یا… برای دوستان، فامیل، خانواده و آشنایانمان یک نبی هستیم.

* گاهی اوقات وقتی فرزندانمان مرتکب اشتباهی می شوند به جای این که به آن ها بگوییم تو همین که هستی می مانی، بگوییم: «این آن چیزی نیست که تو هستی!» و وقتی کار خوبی انجام می دهند، برای آن کار خاص، حتی یک جشن برپا کنیم. با یک جملۀ مثبت می توانیم زندگی فرزندانمان را زیر و رو کنیم.

* عزیزان شاید دعوت ما این نیست که زندگی هزاران نفر را عوض کنیم ولی مسلماً خوانده شده ایم که لااقل در زندگی یک نفر تأثیر مثبتی داشته باشیم و شاید آن یک نفر روزی بر هزاران نفر دیگر تأثیر به جا ماندنی بگذارد. ما در زندگی یک نفر کلمات مثبتی می کاریم و او زندگی عالی و پرثمری را برداشت می کند و در نهایت میوۀ زندگی آن ها پاداشی است که به خاطر کلمات مثبت خود دریافت می کنیم.

نوشتۀ مارک بَتِرسون

ترجمۀ آرمینه باباخانیان