خصوصیت شکیبایی و دیرغضب بودن خدا

شکیبایی عطایی است الهی که خود را در مواجه شدن با ظلم و خصومت نمایان می‌سازد. خصیصۀ شکیبایی را نباید با انفعال اشتباه گرفت زیرا که شکیبایی ریشه در محبت خدا دارد، محبتی که با شکیبایی متحمل دیگری است. در عهدعتیق، به‌دفعات به عبارت "خدای دیرغضب" بر می‌خوریم (خروج ۳۴:‏۶، اعداد ۱۴:‏۱۸، نحمیا ۹:‏۱۷، مزمور ۸۶:‏۵، ۱۰۳:‏۸، ۱۴۵:‏۸، یوئیل ۲‏:‏۱۳ و یونس ۴:‏۲). واژۀ یونانی "ماکروتومیا" نیز به‌خوبی بیانگر نوعی عمل و شکیبایی است که خشم را مهار می‌کند.

خداوند نسبت به بشر گناهکاری که مستحق غضب و مجازات است، شکیباست (اشعیا ۴۸:‏۹ و هوشع ۱۱:‏۸). او قائن جنایتکار را محافظت می‌کند (پیدایش ۴:‏۱۵)، قوس و ‌قزح خود را بر جهان آلوده به گناه می‌گستراند (پیدایش ۹:‏۱۱-۱۷ و اول پطرس ۳:‏۲۰) و بر قوم نامطیعش رحمت می‌کند. «ای افرایم چگونه تو را ترک کنم و ای اسرائیل چگونه تو را تسلیم نمایم… دل من در اندرونم منقلب شده و رقت‌های من با هم مشتعل شده است. حدّت خشم خود را جاری نخواهم ساخت و بار دیگر افرایم را هلاک نخواهم نمود زیرا خدا هستم و انسان نی و در میان تو قدوس هستم پس به غضب نخواهم آمد» (هوشع ۱۱:‏۸-۹). خداوند با شکیبایی در انتظار پاسخ مثبت فرزندانش است (مرقس ۱۲:‏۱-۱۱، لوقا ۱۳:‏۱-۹ و ۳۴؛ رومیان ۹:‏۲۲). مسیحیان نیز می‌باید همچون خداوندشان شکیبایی پیشه کنند (متی ۱۸:‏۲۶-۲۹، اول قرنتیان ۱۳:‏۴، غلاطیان ۵:‏۲۲، افسسیان ۴:‏۱ و ۲، اول تسالونیکیان ۵:٬۱۴). شکیبایی که از نزاع می‌پرهیزد و در برابر محرکات گزنده از خود واکنش متقابل نشان نمی‌دهد.

شکیبایی الهی فرصتی است به بشر برای توبه و بازگشت (رومیان ۲:‏۴، ۹:‏۲۲، دوم پطرس ۳:‏۹). شکیبایی آتش‌بس الهی نسبت به گناهکارست تا او به خود آمده نزد خالق خویش باز گردد. عیسی مسیح نمونۀ بارز تحمل و شکیبایی است، «پس چون چنین ابری عظیم از شاهدان را گرداگرد خود داریم، بیایید هر بار اضافی و هر گناه را که آسان به‌دست و پای ما می‌پیچد از خود دور کنیم و با استقامت در مسابقه‌ای که برای ما مقرر شده است، بدویم. و چشمان خود را بر قهرمان و مظهر کامل ایمان یعنی عیسی بدوزیم که به‌خاطر آن خوشی که پیش‌رو داشت، صلیب را تحمل کرد و ننگ آن را ناچیز شمرد و اکنون بر جانب راست تخت خدا نشسته است. به او بیندیشید که چنان مخالفتی را از سوی گناهکاران تحمل کرد، تا خسته و دلسرد نشوید» (عبرانیان ۱۲:‏۱-۳) و خود فرمود: او که تا به آخر متحمل و شکیباست، نجات خواهد یافت (مرقس ۱۳:‏۱۳ ، لوقا ۲۱:‏۱۹ ، مکاشفه ۳:‏۱۰).

برگرفته از: وب سایت مرکز پژوهشهای مسیحی