خداشناسی سیستماتیک یعنی چه؟

"سیستماتیک" اشاره به چیزی می کند که در یک سیستم قرار داده شده باشد. بنابراین خداشناسی سیستماتیک یعنی تقسیم خداشناسی به سیستمهایی که قسمتهای مختلف آنرا توضیح می دهد. مثلا، خیلی از کتابهای کتاب مقدس در مورد فرشتگان اطلاعات می دهد. هیچکدام از کتابها دربارة فرشتگان تمام اطلاعات را نمی دهد. خداشناسی سیستماتیک همة اطلاعات دربارة فرشتگان را از کتابهای کتاب مقدس در می آورد و آنرا در یک سیستم منظم کرده و به آن فرشته شناسی می گویند. این خداشناسی سیستماتیک است-نظم دادن به تعالیم کتاب مقدس در سیستمهای طبق بندی شده.

خداشناسی پِراپِر یا پَتِرولوژی مطالعه دربارة خدای پدر است. کریستولوژی مطالعه دربارة خدای پسر، خداوند عیسی مسیح، است. نوماتولوژی مطالعه دربارة روح القدس است. بیبلیولوژی مطالعة کتاب مقدس است. ساتریولوژی مطالعة نجات است. اِکلِزیولوژی مطالعة کلیساست. اِسکاتولوژی مطالعة زمانهای آخر است. اَنجِلولوژی مطالعة فرشتگان است. دِمانولوژی مسیحی مطالعة فرشتگان شریر (دیوها) از نظر مسیحیان است. هامارتیولوژی مطالعة گناه است. خداشناسی سیستماتیک وسیلة مهمی برای کمک به ماست تا کتاب مقدس را بصورت منظم درک کرده و آنرا تعلیم دهیم.

علاوه بر خداشناسی سیستماتیک، روشهای دیگری هست که خداشناسی را می توان تقسیم کرد. خداشناسی کتاب مقدسی مطالعة کتاب یا کتابهای مخصوصی از کتاب مقدس است دربارة اینکه تمرکز آنها بر روی چه جنبه هایی از خداشناسیست. مثلا، انجیل یوحنا خیلی کریستولوژی دارد چون بیشتر تمرکز آن روی الهیت مسیح است (یوحنا 1: 1و 14، 8: 58، 10: 30، 20: 28). خداشناسی تاریخی مطالعة اصول ایمان است و اینکه چطور در طی تاریخ کلیسای مسیحی توسعه یافته است. خداشناسی دُگماتیک مطالعة اصول ایمان گروه خاصی از مسیحیان است که اصول ایمانی منظمی دارند-مثلا، خداشناسی کَلوِنیستیک و خداشناسی دیسپِنسِیشنال. خداشناسی کانتِمپوراری مطالعة اصول ایمانی است که اخیراً مورد توجه و توسعه قرار گرفته است. مهم نیست چه روشی از خداشناسی مورد مطالعه قرار می گیرد، چیزی که مهم است این است که خداشناسی مطالعه شود.