حیوانات کتاب مقدس (طبقه بندی بر اساس روش کتاب مقدسی)- پرندگان: خفاش، رحم، سلوی، شاهین، شبپره، شترمرغ و طاووس

حیوانات کتاب مقدس (طبقه بندی بر اساس روش کتاب مقدسی)

پرندگان:

خفاش          اشعیا 2: 20           Bat

در لاویان 11: 19 و تثنیه 14: 18 «شبپره» ترجمه شده است.

پستانداران کوچکی هستند که پرواز می کنند و اندام های حرکتی پیشین و بندهای دوم تا پنجم آنها بسیار رشد کرده است. یک غشاء پوستی نازک برای پرواز به آن ها متصل است که این غشاء اندام های حرکتی پشتی و در بعضی دم را نیز در بر می گیرد. اغلب در شب ها و عصرها فعالیت دارند و قادر به پرواز حقیقی هستند. خفاش های میوه خوار را روباه پرنده نیز می نامند. به صورت دسته های بزرگ، روزها روی شاخه های درخت ها در حالی که سر آن ها به سوی پائین است و بال های آن ها مانند ردا پیرامون بدن آن ها را پوشیده است به خواب می روند. گاهی به باغ های میوه آسیب می رسانند. خفاش های ریزه خوار از حشرات تغذیه می کنند. خفاش خون خوار در مناطق گرمسیر زندگی می کند و با دندان های نیش خود که بزرگ است رگ گردن اسب و گاهی انسان را سوراخ کرده و از خون جاری شده تغذیه می نماید. خفاشان در حین پرواز علاوه بر بال هایشان از ساق پای خود نیز استفاده می کنند به همین دلیل پرواز آن ها مانند شنا در هوا می ماند. بسیاری از خفاشان حشره خوار از میوه ها نیز استفاده می نمایند. در مناطق گرمسیر زندگی می کنند و در فلسطین نیز دیده شده اند. خفاشان خون خوار فقط در زمان حاضر شناخته شده اند. در غارها توسط انعکاس صوت مسیر را جهت یابی می کنند. خفاش در کتاب مقدس سمبل ویرانی است (اشعیا 2: 20، 21). و در شریعت حیوانی ناپاک است (تثنیه 14: 18).

رَحَم           لاویان 11: 18            Vulture/Gier Eagle

از راستۀ بازیان است. کرکس ها بزرگ ترین پرندگان این راسته می باشند. کرکرس در ناحیۀ سر و گردن یا پر ندارند یا پر ریز، کرک مانند دارد و در پائین گردن پرهای بلند طوقی شکل دارند که مانع کثیف شدن بقیه پرهای بدن در هنگام استفاده از اندام های داخلی لاشه می شود. در واقع ساختمان بدن آن ها متناسب با رژیم غذایی آنان است. غذای آنان را لاشۀ حیوانات تشکیل می دهد (2سموئیل 21: 10). احتمالاً ریشۀ عبری نام آن به معنی «قدرتمند» است. آشیانۀ این پرنده در درۀ رود اردن دیده شده است. در ایام کتاب مقدس این پرنده بیشتر موجود بود ولی امروزه کمیاب است. مطابق شریعت جزو پرندگان ناپاک است (تثنیه 14: 17).

سَلوی        اعداد 11: 32         Quail

از راستۀ ماکیان سانان و از جنس بلدرچین ها است. پرندگان این جنس، مهاجر یا نیمه مهاجر می باشند. نوکی کوچک و باریک دارند. جنس های نر و ماده تا حدی با یکدیگر از نظر رنگ اختلاف دارند. این پرنده صدایی بلند، بال های کوتاه و حنایی رنگ دارد. بلدرچین های ناحیۀ مدیترانه زمستان را در سودان به سر می برند. در فصل بهار به صورت گروهی به سوی شمال مهاجرت می کنند. نزدیک به زمین پرواز می کنند (اعداد 11: 31) به طوری که حتی با دست می توان آن ها را گرفت. در بیابان سینا دستۀ سلوی ها دو مرتبه به عنوان غذای اسرائیلی ها به کار رفت (خروج 16: 13؛ اعداد 11: 30) قوم یهود این پرنده را در آفتاب خشک کرده و از آن استفاده می نمودند (اعداد 11: 32).

شاهین      تثنیه 14: 13       Kite

در لاویان 11: 14 «لاشخور» ترجمه شده است.

از راستۀ بازیان است. این پرندگان را به نام پرندگان شکاری می شناسند. پرنده ای است با جثۀ متوسط و سری کوچک که دارای پرهای زرد رنگ و صدایی بلند است. پرهای پشت حیوان به خاکستری متمایل است. پرندۀ جسور و با شهامتی است که در کوه های سنگی نسبتاً مرتفع و لابلای صخره ها تخم گذاری می کند. پرنده ای است درنده و مرده خوار که مطابق شریعت ناپاک است (تثنیه 14: 13). تیزبینی این پرنده معروف است و قادر است شکارش را برای ساعت ها دنبال کند (ایوب 28: 7). از پرندگان کوچک، لاشه و پستانداران کوچک تغذیه کرده و عادت دارد که مواد غیر قابل هضم را از معدۀ خود بازگرداند.

شبپره       لاویان 11: 19         Bat

منظور خفاش است، به خفاش رجوع کنید.

شتر مرغ      لاویان 11: 16        Ostrich/Owl

از راستۀ شتر مرغیان است. شتر مرغ پرواز نمی کند. جناق سینۀ آن ها بدون تیغه، بدون زائده دمی و فقط دارای دو انگشت در پا هستند. پرها در سر و گردن و پا کمتر می باشد. در زمین های خشک زندگی می کنند و در دسته های 3 تا 20 تایی دیده می شوند و از گیاهان تغذیه می کنند. حدود 30 تخم می گذارند و پرندۀ نر معمولاً روی تخم می خوابد. سرعت زیادی در دویدن دارد. احتمالاً منظور از «دختر بیابان» که در عبری به آن اشاره شده است (لاویان 11: 16؛ تثنیه 14: 15؛ ایوب 30: 29؛ اشعیا 13: 21؛ 34: 13؛ 43: 20؛ ارمیا 5: 39) شترمرغ می باشد. شتر مرغ پرنده ای همه چیز خوار است. علف و میوه، پستانداران کوچک، مار، مارمولک و پرندگان کوچک را می خورد. مطابق شریعت جزو پرندگان ناپاک است (تثنیه 14: 15). در KJV، (Owl) ترجمه شده است.

طاووس       1پادشاهان 10: 22        Peacock

از پرندگان بومی هندوستان است که از جنس قرقاول ها می باشد. پرهای آن بسیار زیبا است و به رنگ سفید یکنواخت هم وجود دارد. سریع می دود و گاهی در دسته های کوچک پرواز می کنند. از آنجایی که این پرندۀ بومی فلسطین نیست، بعضی چنین تصور می کنند که اصل کلمۀ عبری آن اشاره به میمون های دنیای قدیم می کند که از شرق آفریقا آورده می شدند و یا مرغ شاخداری است که منشأ آن مصر علیا بود. احتمال مورد اول بیشتر است زیرا واژۀ عبری بسیار شبیه کلمۀ مصری است که برای میمون ها استفاده می شود.

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس