حیوانات کتاب مقدس (طبقه بندی بر اساس روش کتاب مقدسی)- خزندگان و حشرات: کرم، کک، لنبه، مار و مگس

حیوانات کتاب مقدس (طبقه بندی بر اساس روش کتاب مقدسی)

خزندگان و حشرات:

کِرم         خروج 16: 24           Worm

منظور از کرم در کتاب مقدس در اغلب موارد لارو حشرات است که باعث فساد منّ (خروج 16: 24). فساد لاشه ها (ایوب 21: 26؛ اشعیا 14: 11). فساد زخم های باز (ایوب 7: 5) می شوند. در تثنیه 28: 39 و یونس 4: 7 به شپشۀ تاک اشاره شده است که با سوراخ کردن ساقه و نفوذ در آن ها باعث نابودی گیاه می شوند در بعضی موارد برای اشاره به ناچیز بودن و بی ارزشی انسان از واژۀ کرم استفاده شده است (ایوب 25: 6؛ مزمور 22: 6). مرقس 9: 48 مربوط به کرم ها یا لاروهای اجساد فاسد است و اعمال 12: 23 اشاره به بیماری کشندۀ انگلی است که هیرودیس توسط آن کشته شد.

کَک        1سموئیل 24: 14          Flea

از لوله بالان است. بدن کک ها از طرفین فشرده است و فاقد بالند. ضمایم دهانی آن ها خراشیده و مکنده است. شاخک های کوتاهی دارند و دارای چشم های ساده می باشند یا فاقد چشم هستند، پاهای آن ها دراز شده است و برای جهیدن سازش پیدا کرده است. لاروها کوچک تر و فاقد پا می باشند و از بقایای مواد آلی تغذیه می کنند، شفیرۀ آن ها در داخل پیله وجود دارد. بالغ ها معمولاً بر روی پرندگان یا پستانداران وجود دارند و از خون تغذیه می کنند. از نور می گریزند و به طرف گرما می روند و دارای دگردیسی کامل هستند. نوع کک اشاره شده در کلام خدا پولگس ایریتانس (Pulex Irritans) یا کک انسان است که روی موش ها و جانوران دیگر می رود. انگل هایی هستند که آرواره های تیزی دارند و خون بدن انسان و حیوان را می مکند. جنس مؤنث تخم هایش را در گرد و خاکی که در گوشۀ اتاق جمع می شوند قرار می دهد. نوع ماده برای رشد تخم هایش به خون احتیاج دارد لاروهای کوچک سفید از تخم ها خارج می شوند که بعد از مدتی بالغ می گردند و خودشان را به بدن میزبان می رسانند. 1سموئیل 24: 14 و 26: 20 به مخلوقی بسیار کوچک و حقیر اشاره می کند.

لنبه          یوئیل 1: 4            Cankerworm/Young Locust

به قسمت ملخ رجوع شود.

مار          پیدایش 3: 1            Serpent/Snake

این خزندگان دست و پا، مثانه، سوراخ گوش و استخوان جناغ سینه ندارند. آروارۀ بالایی از جلو به وسیلۀ زردپی ها به هم متصل شده است چشم های آن ها غیر متحرک و از پوشش شفافی پوشیده شده است. زبان باریک و دو شاخه است و می تواند سریع از دهان خارج و به دهان داخل شود. ریۀ چپ تحلیل رفته است. دندان ها باریک و مخروطی شکل است و معمولاً روی آرواره ها و روی کام دهان قرار دارد. بعضی اوقات واژۀ عبری آن اشاره به صدایی دارد که مار در حین خزیدن تولید می کند (ارمیا 46: )22. بسیاری از آنان تخم  می گذارند (اشعیا 59: 9). مار حیوانی حیله گر و مکار است. شیطان به مار قدیم ملقب گشته است. منظور از مار برنجین در اعداد 31: 9 مار فلزی است که خدا به موسی فرمان داد آن را بسازد و در جای بلند بگذارد تا هر یک از افراد بنی اسرائیل که مار او را نیش زده بود به آن بنگرد و شفا یابد. حزقیال پادشاه بعدها آن را از بین برد (2پادشاهان 18: 4). این حیوان در کنعان پرستش می شده و سمبل خدایان شریر در میان بسیاری از قوم ها است.

مگس                             خروج 8: 20-30                              Fly

نوع مگس خانگی (Musca Domestica) علت اصلی ضایعات غذایی است. مگس ها اندازه ای کوچک دارند. لاروهای آن ها اغلب در مواد آلی که در حال تجزیه و فساد است رشد می کنند. بالغ ها روی پستانداران اصلی و وحشی و حتی انسان و حشرات کامل، که در بعضی انواع دارای قطعات دهانی نیش زننده می باشند، می نشینند و از خون انسان و سایر موجودات خون گرم تغذیه می کنند. این نوع مگس می تواند غذاهای انسان را آلوده کند و بعضی امراض را به انسان منتقل سازد. مگس که در جامعه 10: 1 به آن اشاره شده و روغن را خراب می سازد از این نوع است.

مگس هایی که در ارتباط با مصر در اشعیا 7: 18 بدان ها اشاره شده است از انواع خرمگس یا مگس های خونخوار (Tabanus arenviagns) می باشند. این نوع مگس ها تند پروازند. مگس های نر شیرۀ گیاهان را می مکند. ولی ماده ها از خون جانوران تغذیه می کنند. خرمگس (Tabanus) اطراف اسب ها و گاو ها پرواز می کند و آن ها را نیش می زند. نوعی از خرمگس می تواند بیماری را از جوندگان به انسان منتقل سازد.

نوع مگس هایی که در بلای چهارم بر مصریان نازل گشتند از نوع خانگی، سگ مگس یا مگس اصطبل بوده است.

آنچه در ایوب 25: 6؛ 7: 5؛ 17: 14 و اشعیا 14: 11 و خروج 16: 24 به عنوان «کرم» به آن اشاره شده لاروهای این حشره است.

مگس خانگی در تمام اسرائیل موجود است. تبدیل تخم این حشره به لارو و حشرۀ بالغ در تابستان دوازده روز به طول می کشد، بنابراین در عرض یک سال 20 نسل جدید به وجود خواهد آمد. بعل زبول که در عقرون مورد پرستش قرار می گرفت، خداوند مگس ها نامیده می شد (2پادشاهان 1: 2).

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس