حقایقی مهم در بارۀ کتاب مراثی ارمیاء نبی (سوگ نامه ای بر ویرانی اورشلیم)

حقایقی مهم در بارۀ کتاب مراثی ارمیاء نبی

سوگ نامه ای بر ویرانی اورشلیم

حزن و اندوه ارمیاء برای شهری که تمام کوشش خود را برای نجات آن انجام داده بود، خالی از امید نبود بلکه ایمان داشت که خرابه های اورشلیم بار دیگر بنا خواهند شد (مرائی ارمیاء 3: 21 و 31 و 32). اورشلیم بار دیگر بر پا شد و به عنوان پایتخت و شهر نجات یافتگان در جلال حیات ابدی ملقب گردید (عبرانیان 12: 22 و مکاشفه 21: 2).

ضمیمه ای بر کتاب ارمیاء نبی

آخرین باب از کتاب ارمیاء را می توان مقدمۀ این کتاب به شمار آورد. در ترجمۀ سپتواجنت، پیش گفتاری با این جملات آمده است که: «و چنین واقع شد که پس از اسارت اسرائیل و ویران شدن اورشلیم، ارمیاء در حزن و اندوه فرو ریخت و کلمات این مرثیه را بر اورشلیم سرود و گفت …»

با این حال در عهد عتیق به زبان عبری این کتاب در دنبالۀ کتاب ارمیاء نیامده است، بلکه همچون کتاب مقدس کنونی مان، به طور مجزا می باشد. اما این کتاب در زمرۀ کتبی است که در بخش سوم عهد عتیق (Hagiographa) یا «منشأت» قرار دارد؛ که این گروه از کتب عبارتند از: غزل غزل ها، روت، مراثی، جامعه و استر. از آن جایی که این کتب در اعیاد و جشن های مختلفی قرائت می شدند، لذا در طومارهای مجزایی نوشته شده بودند. امروزه کتاب مراثی در سراسر جهان، در اماکنی که یهودیان بسر می برند، در نهمین روز از ماه چهارم در کنایس قرائت می شود (ارمیاء 52: 6).

«میعادگاه ارمیاء نبی»

میعادگاه ارمیاء نبی نام محلی است بیرون از دیوار شمالی شهر اورشلیم که بر اساس روایات، ارمیاء در این محل به سختی می گریست و کلمات مرثیۀ اندوه بار خود را انشاء می نمود. این سرداب در زیر تپه ای قرار دارد که امروزه به «جلجتا» شهرت دارد. یعنی همان تپه ای که صلیب عیسی مسیح بر آن بر پا شد. از این رو نبی دردمند در جایی می گریست که بعدها نجات دهندۀ دردمند در آن جا مصلوب شد.

اشعار توشیحی

این کتاب مشتمل بر 5 شعر می باشد که چهار شعر از این مجموعه از زمرۀ اشعار توشیحی می باشند که متوالیاً هر آیه با  یکی از حروف الفبای عبری آغاز می شود. این گونه شعر، یکی از قالب های مخصوص شعری بود که به منظور کمک در حفظ مطلب به کار برده می شد. باب های 1و2و4  هر یک دارای 22 آیه می باشند که برای هر  آیه یک حرف از حروف 22 گانۀ الفبای عبری به کار برده شده است. اما در باب 3 هر سه آیه با یک حرف از حروف الفبا آغاز می شود. در نتیجه باب 3 به جای 22 آیه دارای 66 آیه است. باب 5 دارای 22 آیه می باشد. اما از قاعدۀ حروف الفبا پیروی نمی کند.

کاربرد اضطراری کتاب

به احتمال قریب به یقین این کتاب ظرف سه ماه در فاصلۀ سوخته شدن اورشلیم و عزیمت باقی ماندگان به مصر (ارمیاء 39: 2؛ 41: 1 و 18؛ 43: 7). هنگامی که مسند حکومت در مصفه قرار داشت، تنظیم شده است (ارمیاء 40: 8). احتمالاً نسخه هایی از این کتاب تهیه شده بود که برخی به مصر برده شد و بعضی دیگر به بابل ارسال شد تا اسیران آن را به خاطر بسپارند و بسرایند.

برگرفته از کتاب راهنمای کتاب مقدس از انتشارات شورای کلیسایی 222