حفظ رابطۀ سالم در زناشویی (قسمت پنجم)

حفظ رابطۀ سالم در زناشویی (قسمت پنجم)

مواظب تعادل کفۀ “من را ببخش” با کفۀ “من تو را بخشیدم” باشید.

تخیلی ترین جمله در ازدواج این است که بگوییم: “ما هیچ خطايى در روابط زناشویی مان نمي كنيم.” چنین جمله ای بیشتر جنبۀ ظاهر سازی و سیاسی دارد چون واقعیت اینست که هیچ کدام متعال و خالی از خطا نیستیم. حتى دقیق ترین کامپیوترهای هوشمند و برنامه ریزی شده هم خطا می کنند، چه برسد به انسانی که سلیقه و احساسات قابل تغییری دارد.
بنابرین نیاز داریم هنر “بخشیدن اشتباهات یکدیگر” را ماهرانه بیاموزیم.
پطرس می گوید: اگر برادرم به من خطا ورزد آیا هفت مرتبه او را ببخشم کافی است؟ عیسی می گوید: نه فقط هفت مرتبه، بلکه تا هفتاد هفت مرتبه. (متی 18: 21و22) به راستی چه کسی می تواند 490 مرتبه خطای كسي را ببخشد اگر در هنر “بخشیدن” مهارت پیدا نکرده باشد؟
توضیح مهم :
منظور از خطا. خطای شخصیتی. احساسی و عادی است نه خطای جنایی و خيانت جنسی که بخشیدن آن بحث متفاوتی دارد.

در ازدواج، “بخشیدن” مانند ترازویی است که دو کفه دارد.
یکی کفۀ ” تو خطای من را ببخش”
دیگری کفۀ “من خطای تو را بخشیدم”
هر دو کفه باید با هم، هم وزن باشند تا تعادل و تساوی پیدا کنند. چه مرد و چه زن.

مسیح فرمود: کسی که خطای دیگری را نبخشد خطایش بخشیده نخواهد شد (مرقس 11: 26)

برای بخشیدن:

باید ضربۀ وارد شده را پذیرفت (اعتراف کردن)
باید ابراز پشیمانی و ندامت کرد (توبه کردن)
باید ادامه دادن آن را ترک کرد (بازگشت)
باید خسارات وارد شده را جبران کرد (ایمان آوردن)

زیرا “بخشیدن” به معنی این که هیچ اتفاقی نیفتاده و هیچ ضربۀ روحی وارد نشده نیست! “بخشیدن”، خطا را ماست مالی کردن و زیر فرش پنهان نمودن هم نیست. بلکه بخشیدن تلاش خلاقانه و ایثار گرانۀ دو نفره است برای ایجاد تعادل بین دو کفۀ تراوزی رابطه شان در ازدواج.

اگر باور کنیم که ما هم کامل نیستیم و روزی خطا خواهیم کرد و به بخشیده شدن از طرف همسرمان نیاز داریم، آن وقت بخشیدن خطاى همسرمان آسان می شود .

جلیل سپهر
@jalilsepehr