حفظ رابطۀ سالم در زناشویی (قسمت ششم)

حفظ رابطۀ سالم در زناشویی (قسمت ششم)

معیار و هویت “بخشیدن یکدیگر در ازدواج” باید از جنس متعالی باشد.

بخشیدن یکدیگر به خاطر دلایلی مانند:
چاره ای ندارم، از عاقبش می ترسم، بهش ترحم کردم، به خاطر دل بزرگ ترها، بگذار خرم از پل بگذره، فعلاً منافعم در خطره، هرگز باعث شفای روابط زخمی و دل های شکسته نمی شود زیرا ضعیف و شکننده و بی ریشه و بی اصالت است.
این نوع بخشیدن یعنی صورت مسئله را پاک کنید تا احتیاجی به حل مسئله نداشته باشید. این روش چیزی شبیه ماست مالی کردن جُرم اتفاق افتاده است و هیچ جایگاهی در ایمان مسیحی و تعلیم کلام خدا ندارد.
بخشیدن از دیدگاه کلام خدا:
یعنی باطل کردن صورت حساب بدهی های شخص خطاکار.
یعنی باطل کردن سند حقی که ما بر شخص خطاکار داریم.
یعنی باطل کردن مدارکی که ثابت می کند که طرف مقابل خطاکار است.
این نوع بخشیدن ساده و مجانی نیست چون بدون جبران خسارت های وارد آمده و پرداخت جریمۀ آن اصلاً ارزش حقیقی و حقوقی کاربردی ندارد.
هر چند در کلام خدا بخشش با فیض رایگان خدا صورت می گیرد اما:
هیچ کس بدون پذیرفتن مسئولیت گناهانش بخشیده نشده.
هیچ کس بدون اعتراف به گناهانش بخشیده نشده.
هیچ کس بدون توبه و بازگشت از گناهانش بخشیده نشده.
هیچ کس بدون پرداخت مزد گناه در صلیب مسیح بخشیده نشده.
شخص مقصر تا به خود نیاید و نپذیرد که اشتباه کرده و تا از کار خود توبه و بازگشت نکند و اشتباهش را جبران نکند، حتی اگر شما هم او را ببخشید، او هرگز آمرزیده نشده و با ثمره منفی کارش همواره درگیر بوده، و حتماً تاوان اشتباهش را خواهد داد و شما هم تا ابد طلبکار باقی می مانید.
تنها بخشش از روش الهی، یعنی پرداخت و جبران اشتباه است که ثمرۀ نیکوی شفا و صلح و سلامتی و آزادی به بار می آورد و باعث تغییر شخصیت طرف مقابل می شود. اما چرا ما باید مقصرین خود را حتماً ببخشیم؟
سؤال مهم برای بخشیدن یکدیگر این است که چه انتظاری از ادامۀ زندگی دارید و می خواهید مابقی عمر را با چه طعمی (تلخ یا شیرین) بگذرانید؟ دلیل مهم بخشش این است که تا تکلیف خطای انجام شده معلوم نشود و به وسیلۀ بخشش شما محو نگردد، هرگز از اسارت آن رهایی نخواهید یافت.

جلیل سپهر
@jalilsepehr