حرف می‌کشد لیکن روح زنده می‌کند (دوم قرنتیان ۶:۳)

حرف می‌کشد لیکن روح زنده می‌کند (دوم قرنتیان ۶:۳)

وقتی شخصی گرفتار بحران روحی شده سرزنش و توبیخ و نصیحت کردن نشانۀ این است که مانند فضول‌های مذهبی و فلاسفۀ اینستاگرامی و دانشمندان فیس‌بوکی بدنبال موقعیتی می‌گردیم تا خزانۀ علم و گنجینۀ اخلاق و گاوصندوق فضایل کشف نشده‌مان را بیرون بریزیم تا بلکه چند تا کارت آفرین و باریکلا و لایک و کامنت و فالوور به‌دست بیاوریم.

شخصی که گرفتار بحران روحی و یا دل‌شکستگی شده، هیچ احتیاجی به شنیدن نصیحت و نسخه‌های تکراری و توبیخ ما ندارد بلکه نیازمند شفای روحی است و باید به‌وسیلۀ روح خدا شفا پیدا کند نه به‌وسیلۀ علم‌الاشیاء ما.

در این شرایط کافیست فقط کنارشان باشیم. با لبخند و آغوش باز حمایتشان کنیم و در سکوت و صبوری برایشان دعا کنیم. کلام خدا می‌فرماید: حرف می‌کشد لیکن روح خدا زنده می‌کند.

هر چقدر اجازه بدهیم نقش روح خدا در این شرایط، پررنگ‌تر باشد طبیعتاً امید به شفای این اشخاص بیشتر از هر وقت دیگر خواهد بود.

لطفاً در کمک کردن و نظرپردازی و پیشنهاد دادن به کسانی‌که گرفتار بحران روحی و دل‌شکستگی هستند نقش هر روانشناسی را که بازی می‌کنید هرگز نقش خدا را بازی نکنید زیرا:
“بد جوری کم می‌آورید”.

جلیل سپهر
@jalilsepehr