تولد تازۀ اتاق فکر!

تولد تازۀ اتاق فکر!

فرقی هست بین شخصی که میکروب از بیرون روی دستش نشسته، با شخصی که میکروب از داخل تمام وجودش را فرا گرفته وارد جریان خونش شده و بعضی اعضای بدنش را از کار انداخته است.

شرایط ظالمانه و روابط بی رحمانۀ دنیای ما گواه این است که ما انسان ها شخص دومی هستیم که ویروس خودخواهی و میکروب زیاده طلبی اخلاق و وجدان و شرافت مان را از کار انداخته و از لحاظ احساسی به کُما رفته ایم.

کلام خدا در مورد روابط اخلاقی می فرماید:
” تمامی سر بیمار است و تمامی دل مریض. از کف پا تا به سر پر از جراحت و کوفتگی و زخم متعفن است که نه بخیه شده و نه پانسمان و نه درمان ” (اشعیاء 1: 5و6)

بنابرین مشکل روابط ما خیلی عمیق تر از آنست که با اجرای مراسم مذهبی و تئوری های فلسفی و نظریۀ مدعیان زهـد و فتواهای منادیان معنویت تعمیر شود . همان طور که مشکل شخصی که اعضای بدنش از کار افتاده با شستن دست و پا و ضد عفونی کردن و رعایت رژیم غذایی و خوردن ویتامین ها حل نمی شود. بلکه نیاز مبرم به جراحی و تعویض و تبدیل دارد.

به همین خاطر عیسی مسیح به نیقودیموس که یکی از کاهنین بزرگ مذهب یهود بود و برای بحث مذهبی به نزدش آمد فرمود:
” آمین آمین بتو می گویم اگر کسی تولد تازه پیدا نکند به هیچ روش دیگری امکان ندارد وارد قلمرو حضور خدا شود. ” (یوحنا 3: 3)

دوست عزیز:
انسان ماشین نیست که هر قطعه اش خراب شد به طور جداگانه تعمیر شود. انسان مجموعۀ به هم تنیده شده ای از فکر و احساس و عواطف و روح و روان و جان است که دریک جسم واحد قرار گرفته و از یک اتاق فکر بنام مغز مدیریت می شود.

بنابرین وقتی اتاق فکرش مریض باشد همه موجودیتش مریض است و نیاز به تبدیل و تعویض اتاق فکرش دارد نه تعمیر بعضی از نظریاتش.
این یعنی تولد دوباره و خلقت تازه ای که مسیح تعلیم داد.

پس اگر کسی در مسیح باشد تولد تازه ای است. چیز های کهنه خواهد مرد. اینک همه چیز تازه شده است. (اول قرنتیان 5: 17)

جلیل سپهر
www.lifespringiran.com
@jalilsepehr