تعلیم کتاب مقدس: عهد عتیق و عهد جدید
عهد عتیق و عهد جدید
“لکن الان او خدمت نیکوتر یافته است به مقداری که متوسط عهد نیکوتر نیز هست که بر وعده های نیکوتر مرتب است.” (عبرانیان 8: 6)
رساله به عبرانیان بابهای 8 الی 10، جنبه های مختلف عهد عتیق، مثل پرستش، قوانین و مراسم قربانی در خیمه را شرح داده و قسمتهای مختلف و تزئینات این مرکز پرستشی را مورد بحث قرار می دهد. هدف دارای دو جنبه است:
1) مقایسه خدمت کاهن اعظم در خیمه زمینی عهد عتیق با خدمت مسیح به عنوان کاهن اعظم در خیمه آسمانی در عهد جدید.
2) نشان دادن اینکه جنبه های مختلف عهد عتیق سایه و نمونه ای از خدمت مسیح که خود آغازگر عهد جدید است، می باشد.
این مقاله ارتباط بین این دو عهد را خلاصه کرده است.
1) به موجب عهد عتیق، نجات و ارتباط صحیح با خدا به وسیله ایمانی بود که از طریق اطاعت از قوانین و نظام قربانی ها ابراز می گردید. قربانی ها در عهد عتیق دارای سه هدف اصلی بوده اند:
الف) به قوم خدا سنگینی گناه را تعلیم می دادند. گناه، گناهکاران را از خدای مقدس جدا می ساخت و آنها فقط با ریختن خون می توانستند با خدا مصالحه کرده و بخشش را بیابند (خروج 12: 14-3؛ لاویان 16؛ 17: 11؛ عبرانیان 9: 22).
ب) راهی را برای نزدیک آمدن قوم یهود به خدا از طریق ایمان، اطاعت و محبت فراهم می ساختند (عبرانیان 4: 16؛ 7: 25؛ 10: 1)
پ) به سوی قربانی کامل مسیح برای گناهان نژاد بشر اشاره کرده (یوحنا 1: 29؛ 1پطرس 1: 18-19؛ خروج 12: 13-14؛ لاویان 16؛ غلاطیان 3: 19) و یا سایه ای از آن است (عبراینان 8: 5؛ 10: 1).
2) ارمیا نبوت کرد که خدا در آینده عهد جدیدی نیکوتر از عهد قبلی با قوم خود خواهد بست (ارمیا 31: 31-34؛ عبرانیان 8: 8-12). عهد جدید برتر از عهد عتیق است (رومیان 7). زیرا گناهان توبه کاران را کاملاً بخشیده (عبرانیان 8: 12)، آنان را فرزندان خدا ساخته (رومیان 8: 15-16)، به آنان طبیعت و قلب جدیدی داده که می توانند خدا را محبت کرده او را اطاعت کنند (عبرانیان 8: 10؛ حزقیال 11: 19-20)، باعث ارتباط نزدیک شخصی با عیسی مسیح و پدر گشته (عبرانیان 8: 11) و تجربیات عظیم تری را در روح القدس فراهم می سازد (یوئیل 2: 28؛ اعمال 1: 5-18؛ 2: 16-17، 33، 38-39؛ رومیان 8: 14-15، 26).
3) عیسی در واقع مؤسس پیمان جدید و یا عهد جدید (هر دو ایده در واژه یونانی diatheke ارائه گردیده است) و خدمت آسمانی او بسیار برتر از خدمت کاهنین زمینی عهد عتیق است. عهد جدید یک پیمان، وعده، اراده، عهد نهایی و اظهار توجه به بخشیدن فیض و برکت الهی به اشخاصی است که با اطاعت ایمان به خدا پاسخ مثبت می دهند. به خصوص عهد وعده است برای اشخاصی که با ایمان مسیح را به عنوان پسر خدا پذیرفته، وعده های او را دریافت کرده و خود را شخصاً به او و تعهدات عهد جدید تسلیم می سازند.
الف) مقام عیسی مسیح به عنوان شفیع در عهد جدید (عبرانیان 8: 6؛ 9: 15؛ 12: 24) بر اساس مرگ او به عنوان یک قربانی است (متی 26: 28؛ مرقس 14: 24؛ عبرانیان 9: 14-15؛ 10: 29؛ 12: 24). وعده ها و تعهدات این پیمان جدید در تمامی عهد جدید ابراز شده است و اهداف آن به صورت زیر می باشد:
1- نجات از گناه و محکومیت تمام کسانی که به مسیح ایمان داشته و زندگی خود را به تعهدات و حقایق عهد او تسلیم می کنند (عبرانیان 9: 16-17؛ مرقس 14: 24؛ 1قرنتیان 11: 25).
2- تشکیل آنان به صورت قومی که متعلق به خدا هستند (عبرانیان 8: 10؛ حزقیال 11: 19-20؛ 1پطرس 2: 9).
ب) قربانی عیسی برتر از قربانی ها عهد عتیق است. زیرا نسبت به قربانی های حیوانی و غیر اختیاری عهد عتیق، قربانی شخصی عادل، داوطلبانه و همراه با اطاعت کامل است. قربانی عیسی و اطاعت مسیح در به جا آوردن اراده خدا کامل بوده و بنابراین راهی برای بخشش، مصالحه و تقدیس کامل مهیا می سازد (عبراینیان 10: 10، 15-17).
پ) عهد جدید را می توان عهد جدید روح القدس نامید زیرا روح القدس است که حیات و قدرت را به کسانی که این عهد جدید را پذیرفته اند، می بخشد (2قرنتیان 3: 1-6؛ یوحنا 17: 3 و به موضوع کلماتی از کتاب مقدس درباره نجات و ایمان و فیض رجوع کنید).
4) همه اشخاصی که از طریق ایمان به عیسی مسیح در این عهد جدید شراکت دارند، مادامی که در ایمان و اطاعت ثابت بمانند از برکات و نجات آن بهره می یابند (عبرانیان 3: 6). بی ایمانان از این برکت محروم هستند (عبرانیان 3: 18 و به موضوع ارتداد شخصی، رجوع کنید).
5) با آمدن عهد جدید، عهد عتیق کهنه و قدیمی گردیده است (عبرانیان 8: 13). با این وجود این عهد جدید باعث نمی گردد که تمام کتب مقدس عهد عتیق کهنه و قدیمی شده باشد. در واقع فقط عهد موسایی که به موجب آن نجات از طریق و شریعت و نظام قربانی ها کسب می گردید کهنه و قدیمی شده است. عهد عتیق کهنه نیست بسیاری از مکاشفات آن اشاره به عیسی مسیح دارد و به عنوان کلام الهامی خدا به منظور تعلیم، توبیخ، اصلاح و آموزش در عدالت مفید است (به موضوع الهام و اعتبار کلام، رجوع کنید).
برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
کپی شد! |