تعلیم رسمیِ کلیسای کاتولیک در بارۀ مریم

مریم

“تعلیم رسمی کلیسای کاتولیک”

جایگاه مریم در پیشرفت تاریخی تعلیم کلیسا:

کلیسا کتاب مقدس را به عنوان کتابی می نگرد که متعلق به خودش می باشد. کلیسا کتب مقدسه را بر اساس سُنَّت تفسیر می نماید. همۀ ما به این حقیقت واقفیم که کلیسا دارای چنان اقتداری نیست که در مقابل نگهداری این گنجینه حقایق مکشوف چیزی به آن بیافزاید یا کم کند یا به هر نحوی آن را تغییر دهد. اما کلیسا همانند زن خانه داری که در حکایت خداوندمان در انجیل ذکر شده همیشه چیزهای نو و چیزهای کهنه را از خزانۀ خویش بیرون می آورد. حقایق انجیل همیشه وجود دارند اما ارزش کامل آنها همیشه شناخته شده نیست.

سُنَّتِ کاتولیک

دیدگاه کاتولیک در مورد سُنَّت چیزی بیشتر از سُنَّتِ تاریخی می باشد. کلیسا به واسطه “سُنَّت” می تواند تعلیمی را که مسیحیان اولیه آگاهی روشنی از آن نداشتند، تصدیق نموده و آن را به عنوان تعلیمی که از سوی خدا به انسان مکشوف شده، اعلان کند. برای مثال تعلیم بر شدن (صعود) مریم به آسمان چنین تعلیمی است. در مقابل، “سنت” در مفهوم محدود تاریخی اش نیازمند یک سلسله از شواهد است که به خودِ واقعه مورد بحث مربوط می شوند.

کلیسا تحت رهبریِ مداومِ روح القدس اعماق مفاهیم مطالب الهامی را بیش از پیش کشف می کند. کلیسای زنده ممکن است در فرصت مناسب اقتدار تعلیمی خویش را بکار ببرد تا حقیقتی را همان گونه که خدا مکاشفه کرده به طرز باشکوهی تعریف کند. مثلاً تعلیم درباره خداوند ما، درباره رازهای مقدس کلیسا، درباره بانوی ما و غیره. جدا از بیانه های رسمی که تعدادشان کم است، کلیسا می تواند عقیده ای را همان گونه که واقعاً به وسیله خدا مکشوف شده از طریق اقتدار عادی تعلیم خویش بشناسد و معمولاً تعلیم کلیسا این گونه است. اقتدار عادی تعلیم به اشکال مختلف فعالیت می یابد. در روزهای عید در پرستش عمومی، در تعالیم و دستورهای مذهبی، در نامه های سر گشادۀ پاپها که به موضوعات تعلیمی می پردازند و غیره. بنابراین مدتها قبل از اینکه راز بر شدن مریم در 1950 میلادی تعریف و تبیین شود، در زندگی و پرستش کلیسا به عنوان حقیقتی که از طرف خدا مکشوف گشته، برگزار می شد.

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس