تخصیص هارون در کتاب لاویان

تخصیص هارون در کتاب لاویان

تخصیص هارون و پسرانش برای کهانت: پیش از زمان موسی، رؤسای خانواده ها، قربانی ها را تقدیم می کردند اما اکنون که قوم سازمان یافته بود، محلی برای تقدیم قربانی ها تعیین و مراسمی برای این کار مقرر شده بود، حرفۀ ارثی به خصوصی برای انجام این خدمت به وجود آمد. هارون و پس از او نخست زاده اش، کاهنان اعظم بودند. کاهنان از عشر ده یک سهم لاویان و قسمت هایی از برخی قربانی ها تأمین می شدند. 13 شهر به آن ها اختصاص یافته بود (یوشع 21: 13-19).

لباس های کاهن اعظم: خدا همۀ جزئیات آن را مشخص کرده بود ( به کتاب خروج فصل 28 مراجعه فرمایید). یک ردای آبی که بر پایین آن زنگ هایی آویخته شده بود.

ایفرد، نوعی شنل بود که از دو قطعه تشکیل می شد که بر روی شانه ها به هم متصل می شدند و یکی در جلو و دیگری در پشت آویزان می شد و از طلا وپارچۀ مرغوب آبی، ارغوانی و سرخ ساخته شده بود. و یک سنگ عقیق بر هر دو شانه قرار داشت که اسامی 6 قبیله بر آن نوشته شده بود.

زره سینه، حدود 10 اینچ مربع بود و از طلا و پارچۀ مرغوب آبی و ارغوانی و سرخ دو لایه ساخته شده بود. و به وسیلۀ زنجیرهای طلا به ایفود وصل می شد، و با 12 سنگ قیمتی تزئین می شد که بر هر یک نام یکی از قبیله ها نوشته شده بود، اوریم و تمیم نیز بر این زره قرار داشتند که برای فهمیدن ارادۀ خدا به کار می رفتند، ولی مشخص نیست که چه بوده اند.

روش تقدیم قربانی، با منشاء الهی

خدا این روش را در مرکز قلب و حیات ملی یهود جای داده بود. کاربرد و مفهوم فوری این قربانی ها برای یهودیان هرچه بوده باشد، بدون تردید، قربانی های دایمی حیوانات و درخشش بی پایان آتش روی مذبح را خدا طرح ریزی کرده بود تا احساس گناه عمیق مردم را در ضمیرشان زنده نگاه دارند و تا تصویری همیشگی از قربانی آیندۀ مسیح باشند، چرا که قربانی ها، چشم به او داشتند و در او کامل می شدند.

برگرفته از کتاب راهنمای کتاب مقدس از انتشارات شورای کلیسایی 222