بُتهای مذکور در کتاب مقدس: عشتاروت

عشتاروت       Ashtoreth  

لغت فوق به معنای   توانگر   می‌باشد.

عَشْتارُوْت نام یکی از الهه‌های صیدونیان بود که توسط عبرانیان و کنعانیان و فلسطینیان نیز مورد پرستش قرار می‌گرفته است. عَشْتارُوْت در ارتباط با بت بعل قرار داشته و توسط مردم برای عَشْتارُوْت بخور سوزانیده و هدایای ریختنی برای او ریخته و در ارتباط با این الهه نذر می‌کردند. در کتاب مقدس این الهه « ملکه آسمان » نامیده شده است. قوم اسرائیل اغلب به پرستش این الهه روی آورده و مورد غضب خداوند قرار می‌گرفتند. فلسطینیان پس از کشته شدن شائول اسلحه او را در معبد عشتاروت قرار دادند. در دوران سموئیل قوم اسرائیل پرستش این بت را رها کرده و به پرستش و عبادت خداوند روی آوردند. سلیمان روی به پرستش عشتاروت آورده و برای این الهه معبدی در روی تپه‌های شرق اورشلیم و جنوب كوه زیتون ساخت، که این معابد توسط یوشیا منهدم و ویران گشت.
توضیحات:
عَشْتارُوْت الهه ماه و باروری طبیعت و جاذبه جنسی و جنگ بوده است. این الهه توسط فنیقیها و سپس کنعانیان مورد پرستش قرار گرفت. او را با سمبلهای اسب، شیر، کبوتر و یک ستاره نشان داده و در ارتباط با سیاره ونوس قرار داشته است. زنان متعهد به تقدیم کردن موها و پاکدامنی خود به این الهه بودند.

 منابع کتاب مقدس:     داوران باب ۲ و ۱۰ – سموئیل اول باب ۷، ۱۲، ۳۱ – اول تواریخ باب ۱۰ – ارمیا باب ۴۴ – پادشاهان اول باب ۱۱ – پادشاهان دوم باب ۲۳

  داوران باب ۲ آیه ۱۳
۱۳ و یهوه را ترك كرده، بعل و عشتاروت را عبادت نمودند.  

  داوران باب ۱۰ آیه ۶
۶ و بنی اسرائیل باز در نظر خداوند شرارت ورزیده، بَعْلِیم و عَشْتارُوْت و خدایان ارام و خدایان صیدون و خدایان موآب و خدایان بنی عَمّون و خدایان فلسطینیان را عبادت نمودند، و یهوه را ترك كرده، او را عبادت نكردند.  

  سموئیل اول باب ۷ آیه ۳ تا ۴
۳ و سموئیل تمامی خاندان اسرائیل را خطاب كرده، گفت: «اگر به تمامی دل به سوی خداوند بازگشت نمایید، و خدایان غیر و عَشْتاروت را از میان خود دور كنید، و دلهای خود را برای خداوند حاضر ساخته، او را تنها عبادت نمایید، پس او شما را از دست فلسطینیان خواهد رهانید.» ۴ آنگاه بنی اسرائیل بَعْلیم و عَشْتاروت را دور كرده، خداوند را تنها عبادت نمودند.  

  سموئیل اول باب ۱۲ آیه ۱۰
۱۰ پس نزد خداوند فریاد برآورده، گفتند گناه كرده‌ایم زیرا خداوند را ترك كرده، بَعْلیم و عَشْتاروت را عبادت نمودهایم؛ و حال ما را از دست دشمنان ما رهایی ده و تو را عبادت خواهیم نمود.  

  سموئیل اول باب ۳۱ آیه ۸ تا ۱۰
۸ و در فردای آن روز، چون فلسطینیان برای برهنه كردن كشتگان آمدند، شاؤل و سه پسرش را یافتند كه در كوه جلبوع افتاده بودند. ۹ پس سر او را بریدند و اسلحه‌اش را بیرون كرده، به زمین فلسطینیان، به هر طرف فرستادند تا به بتخانه‌های خود و به قوم مژده برسانند. ۱۰ و اسلحة او را در خانة عَشْتاروت نهادند و جسدش را بر حصار بیت شان آویختند.  

  اول تواریخ باب ۱۰ آیه ۸ تا ۱۰
۸ و روز دیگر واقع شد كه چون فلسطینیان آمدند تا كشتگان را برهنه نمایند، شاؤل و پسرانش را در كوه جِلْبُوع افتاده یافتند. ۹ پس او را برهنه ساخته، سَر و اسلحه‌اش را گرفتند و آنها را به زمین فلسطینیان به هر طرف فرستادند تا به بتها و قوم خود مژده برسانند. ۱۰ و اسلحه‌اش را در خانة خدایان خود گذاشتند و سرش را در خانة داجون به دیوار كوبیدند.  

  ارمیا باب ۴۴ آیه ۱۷
۱۷ بلكه به هر چیزی كه از دهان ما صادر شود البته عمل خواهیم نمود و برای ملكه آسمان بخور سوزانیده، هدیه ریختنی به جهت او خواهیم ریخت چنانكه خود ما و پدران ما و پادشاهان و سروران ما در شهرهای یهودا و كوچه‌های اورشلیم می‌كردیم. زیرا كه در آن زمان از نان سیر شده، سعادتمند می‌بودیم و بلا را نمی‌دیدیم.  

  ارمیا باب ۴۴ آیه ۲۵
۲۵ یهوه صبایوت خدای اسرائیل چنین می‌گوید: شما و زنان شما هم با دهان خود تكلّم می‌نمایید و هم با دستهای خود بجا می‌آورید و می‌گویید نذرهایی را كه كردیم البته وفا خواهیم نمود و بخور برای ملكه آسمان خواهیم سوزانید و هدایای ریختنی برای او خواهیم ریخت. پس نذرهای خود را استوار خواهید كرد و نذرهای خود را وفا خواهید نمود.  

  پادشاهان اول باب ۱۱ آیه ۵
۵ پس سلیمان در عقب عَشْتُورَت، خدای صیدونیان، و در عقب مِلْكُوم رِجْسِ عمونیان رفت.  

  پادشاهان اول باب ۱۱ آیه ۳۳
۳۳ چونكه ایشان مرا ترك كردند و عَشْتُورَت، خدای صیدونیان، و كَمُوش، خدای موآب، و ملكوم، خدای بنی عمّون را سجده كردند، و در طریقهای من سلوك ننمودند و آنچه در نظر من راست است، بجا نیاوردند و فرایض و احكام مرا مثل پدرش، داود نگاه نداشتند.  

  پادشاهان دوم باب ۲۳ آیه ۱۳
۱۳ و مكانهای بلند را كه مقابل اورشلیم به طرف راست كوه فِساد بود و سلیمان، پادشاه اسرائیل، آنها را برای اَشْتُورَت، رجاست صیدونیان و برای كَمُوش، رجاست موآبیان، و برای ملكوم، رجاست بنی عَمُّون، ساخته بود، پادشاه، آنها را نجس ساخت.

برگرفته از وب سایت: www.razgah.com