بُتهای مذکور در کتاب مقدس: آمون

آمون       Amon  

لغت فوق به معنای   پنهان از انظار می‌باشد.

آمون سلطان خدایان مصری در تبس بوده که خداوند به ارمیا می‌گوید، این بت و سایر بتهای مصریان را نابود، و تمام کسانی را که به آنها امید بسته‌اند را مجازات خواهم کرد.
توضیحات:
آمون از خدایان مصر قدیم و دارای لقب سلطان یا شاه خدایان را داشته و بدلیل آنکه در اوایل دارای شهرت نبوده، آنرا آمون یعنی «پنهان و مخفی از انظار» نامیده شد. آمون در یونان با زئوس مقایسه می‌شد. آمون را یکی از هشت خدایی می‌دانستند که در آفرینش جهان شرکت داشته و آنرا خدای خورشید و باروری و حاصلخیزی نیز می‌دانستند. برای آمون در تبس معبدی ساخته شد که یکی از شهرهای، شهرستانی بود که مرکز آن هرمونتس بوده است، پس از آنکه خانواده سلطنتی به تبس انتقال یافته و این شهر پایتخت اعلام گردید، آمون دارای شهرت بیشتر و همگانی گردید. آمون معمولا دارای بدنی انسانی با سری قوچ مانند بوده است. مردم مصر موت را همسر آمون و خونسو را که خدای ماه بوده، پسر وی می‌دانستند. آمون خدایی بوده که به فرعون قدرت و توانایی بر دشمنانش می‌داده، و به این جهت خدای ملی مردم مصر نیز محسوب می‌شده است. پسر و جانشین آمنحوتپ در چهارمین سال سلطنت خود خدای دیگری به نام آتون را به جای آمون قرار داد.

 منابع کتاب مقدس:     ارمیا باب ۴۶

  ارمیا باب ۴۶ آیه ۲۵
۲۵ یهوه صبایوت خدای اسرائیل می‌گوید: اینك من بر آمون نُو و فرعون و مصر و خدایانش و پادشاهانش یعنی بر فرعون و آنانی كه بر وی توكّل دارند، عقوبت خواهم رسانید.  

برگرفته از وب سایت: www.razgah.com