بررسی عهدعتیق: کتاب لاویان LEVITICUS

نویسنده و تاریخ نگارش:

به زیرنویس اول از باب اول کتاب لاویان و به معرفی کتاب پیدایش، قسمت نویسنده و تاریخ نگارش  آن رجوع کنید.

عنوان:

عنوان کتاب از نام عبری آن در سپتواجنت (ترجمه یونانی عهد عتیق) گرفته شده است که به معنی”مربوط به لاویان” است.

عنوان عبری آن (Waygigra) اولین کلمه از متن عبری کتاب و به معنی”و او می خواند” است. گرچه متن کتاب فقط مربوط به وظایف لاویان نیست ولی دلیل این نامگذاری این است که موضوع اصلی مطرح شده خدمت پرستش در خیمه بوده و جزء وظایف پسران هارون و سایر لاویان محسوب می گردید. کتاب خروج حاوی دستوراتی در ارتباط با ساختن خیمه بوده و کتاب لاویان شامل قوانین و مقرراتی درباره پرستش خدا، از جمله قوانین مربوط به مراسم طهارت، قوانین اخلاقی، روزهای مقدس، سال سبت و سال یوبیل است. قسمت اعظم این قوانین زمانی به موسی داده شد که قوم در کوه سینا اردو زده و خدا سازماندهی اسرائیل را در پرستش، حکومت و قدرت نظامی، هدایت می کرد. کتاب اعداد شرح آمادگی قوم برای عزیمت از سینا به کنعان را بیان می کند.

موضوعات:

موضوع اصلی کتاب لاویان”تقدس” است (11: 44)، تقدس خدا و انسان (انسان بایستی با تقدس خود به خدا احترام بگذارد). از این جهت که در این کتاب تقدس جسمانی مظهری از تقدس روحانی است، بنابراین حیوانات بدون نقص به جهت قربانی تعیین شده (بابهای 1-7) و کاهنین نیز نباید نقص جسمی داشته باشند (بابهای 8-10). خونریزی بعد از زایمان (باب 12)، زخم، سوختگی و یا طاسی (بابهای 13-14)، ترشحات بدن مردان (15: 1-18)، عادت ماهانه زنان (15: 19-33) همه از عوامل لکه زا (نقص) محسوب شده و مظهر نقش روحانی است که کاملیت روحانی انسان را از بین می برد. بیماری که دچار ضایعات قابل مشاهده پوستی است بایستی همانند خارج شدن آدم و حوا از باغ عدن، از اردوگاه که جایگاه حضور خاص خدا است، خارج گردد. چنین شخصی بعداز معاینه توسط کاهن و گذراندن قربانی بدون نقص (مظهر قربانی کامل خداوند ما عیسی مسیح) می توانست دوباره به اردوگاه (و حضور خدا) داخل گردد.

پس از بستن پیمان در سینا، بنی اسرائیل مظهر زمینی از پادشاهی خدا بود (حکومت الهی، Theocracy) و خدا به عنوان پادشاه، تمام قوانین زندگی این قوم را وضع کرد. مذهب، زندگی اجتماعی و شخصی آنان همه به گونه ای تنظیم شده بود که بنی اسرائیل تقدیس شده و قوم مقدس خدا گردد. توجه خاصی به مراسم مذهبی بنی اسرائیل شده است. آئین قربانی هاکه در مکانی مقدس ارائه می گردید، مظهری از تقدس و رحمت خدا بود. قربانی تحت نظارت کاهنین قرار داشت و وظیفه آنان کنترل بدون نقص بودن قربانی و تعلیم در مورد مفاهیم دقیق آنان به قوم بود. هر قربانی علاوه بر داشتن مفهومی خاص برای قوم اسرائیل، دارای مفهوم نمادین روحانی بود.

برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه مفاهیم کلی قربانی ها به مراسم مهم روز کفاره مراجعه کنید (باب 16). برای درک مفهوم خون قربانی به کتاب لاویان 17: 11 و کتاب پیدایش 9: 4 دقت کنید و تأکید بر قانون”جانشین” در قربانی را می توان در کتاب لاویان 16: 21 یافت.

بعضی تصور می کنند که قربانی های عهد عتیق از هدایای زراعتی ریشه گرفته است. یعنی اشتیاق انسان به اهداء قسمتی از اموال خود به عنوان ابراز محبت به خدا. اما قربانی های عهد عتیق به طور خاص از جانب خدا تعیین شده و مفاهیم آنان در رابطه با عهد میان خدا و بنی اسرائیل بوده است. اگر چه شباهت های ظاهری با قربانی بتها  داشت. قربانی ها در حقیقت ایده یک هدیه را همراه خود داشتند اما شامل ارزش هایی مانند تخصیص(وقف)، مشارکت، کفاره (فرو نشاندن غصب داوری خدا در برابر گناه) و جبران (پرداخت مجازات گناه انسان) می گردید. هدایای مختلف، عملکردهای متفاوتی داشتند اما عملکرد اولیه و اصلی آنان کفاره و پرستش بوده است (به زیرنویس خروج 25: 17 رجوع کنید).

فهرست مطالب:

مطالب مورد بحث در کتاب لاویان، همانند سایر کتب شریعت و قوانین، چندین مقوله را شامل می گردد:

• پنج هدیه اصلی(بابهای 1-7)

الف- محتوا، هدف و روش اهداء هدایا(1: 1-6: 7)

ب- مقررات دیگر(6: 8-7: 28)

• دستورات انتصاب و کار هارون و پسرانش(بابهای 8-10)
• قوانین مربوط به طهارت: غذا، زایمان، عفونت و غیره(بابهای 11-15)
• روز کفاره، مرکز پرستش در خیمه(بابهای 16-17)
• قوانین اخلاقی شامل: زنان، امانت، دزدی، بت پرستی و غیره(بابهای 18-20)
• قوانین مربوط به کاهنین، هدایا و اعیاد سالیانه(21: 1-24: 9)
• مجازات کفر، قاتلین و غیره(24: 10-23)
• سال سبت، اجاره زمین و اصلاح برده داری(باب 25)
• برکات و لعنتها در نتیجه اطاعت یا نااطاعتی از عهد(باب 26)
• قوانین هدایای نذری به خدا(باب 27)

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس