بررسی عهدعتیق- مقدمه ای بر کتاب دوازده یا انبیا کوچک

کتاب دوازده یا انبیا کوچک
در جامعه یوشع بن سیرا (یکی از کتب آپوکریفا که سال 190 ق.م. نوشته شده است). یوشع بن سیرا (Jesus ben sira) از “دوازده نبی” (Ecclosiasticus 49: 10) به عنوان بخش مشابه ای با اشعیا، ارمیا و حزقیال سخن گفته است. او نشان می دهد که این دوازده نبی در آن زمان بخش واحدی بوده و احتمالاً قبلاً همه آنها با هم بر روی یک طومار نوشته شده و نمونه ای برای زمانهای بعد بوده است. یوسفوس (Against Apion 1.8.3) نیز از این دسته بندی اطلاع داشت. آگوستین (The city of God 18.25) آنان را “انبیا کوچک” نامید که اشاره به حجم کوچک این کتب در مقایسه با کتب انبیا بزرگ دارد و مفهوم کم اهمیت بودن آنان نیست. در میان کتب رسمی سنن یهودی این آثار به ترتیب زمانی آنان منظم شده اند:
1) کتبی که از دوره قدرت آشوریان به دست آمده اند (هوشع، یوئیل، عاموس، عوبدیا، یونس و میکاه).
2) کتبی که حدوداً در زمان کاهش قدرت آشور نوشته شده اند (ناحوم، حبقوق، صفنیا).
3) کتبی که در دوران پس از تبعید تاریخ گذاری شده اند (حجی، زکریا، ملاکی).
از طرف دیگر ترتیب آنان در سپتواجنت (ترجمه اولیه، یونانی عهد عتیق) چنین است: هوشع، عاموس، میکاه، یوئیل، عبودیا، یونس، ناحوم، حبقوق، صفنیا، حجی، زکریا، ملاکی (ترتیب شش تای اول به استثنای یونس بر اساس حجم کتاب تعیین شده است. یونس به دلیل ویژگی متفاوت با بقیه آن در جای ششم قرار گرفته است).
به هر صورت، ظاهراً در طول یک قرن بعد از نگارش ملاکی، یهودیان این 12 نبوت کوتاه را با یکدیگر در یک کتاب (طومار) با عنوان مطالب نبوتی قرار دادند که به عنوان کتب رسمی، مشابه با سه کتب انبیا بزرگ یعنی اشعیا، ارمیا و حزقیال پذیرفته شده اند. دست مطالب بزرگ یونانی اسکندریه (Alexandrinus) و واتیکانیه (Vaticanus) این 12 کتاب را قبل از انبیا بزرگ قرار می دهد اما در کتب رسمی سنن یهودی، و تمام ترجمه های جدید بعد از آنان قرار دارند.

برگرفته از دائرةالمعارف کتاب مقدس