بررسی عهدعتیق- زکریا ZECHARIAH
زمینه:
خدمت نبوتی زکریا در دوران پس از تبعید یعنی در دوران بازگشت یهودا از اسارت بابل بوده است. برای دسترسی به جزئیات تاریخی مربوط به آن به معرفی کتاب حجی قسمت زمینه آن رجوع کنید.
نویسنده و هماهنگی کتاب:
همانند ارمیا (1: 1) و حزقیال (1: 3) زکریا نه تنها نبی (1: 1) بلکه یک کاهن بود. او در بابل به دنیا آمد و همراه با تعداد دیگری از یهودیان و تحت رهبری زربابل و یوشع در سال 538 ق.م. به یهودیه و تحت بازگشت کرد (نام پدر بزرگ وی عدو در میان بازگشت کنندگان در کتاب نحمیا 12: 4 ذکر شده است). بعد از مدتی در زمانی که یهویاکیم کاهن اعظم بود، وی به عنوان رئیس خاندان (نحمیا 12: 16-10) کاهنین، جانشین پدربزرگش عدو گردید (1: 1 و 7). از آنجا که نوه عدو جانشین وی شد احتمالاً پدر زکریا در سن جوانی در گذشته بود (برکیا، 1: 1 و 7).
زکریا و حجی معاصر بودند (عزرا 5: 1؛ 6: 14). ولی زکریا مدتی بعد از حجی نیز به خدمت خود ادامه داد (1: 1؛ 7: 1 را با حجی 1: 1 مقایسه کنید و همچنین به نحمیا 12: 1-16 مراجعه کنید). از آنجا که سالهای جوانی او (به 2: 4 رجوع کنید) مصادف با ابتدای دوران خدمتش بود؛ این احتمال وجود دارد که حتی در دوران سلطنت ارتحشستای اول نیز خدمت کرده باشد. به احتمال قوی زکریا نویسنده کل کتابی است که به اسم او نامگذاری شده است. بعضی نوشته شدن بابهای 9 الی 14 را توسط زکریا را مورد سوال قرار داده اند. دلیل آنان وجود اختلافاتی است که در شیوه و سایر ویژگی های نگارش این دو بخش وجود دارد و اشارات تاریخی و ترتیب تاریخی ارائه شده نیز، تاریخ و نویسنده متفاوتی را نسبت به بابهای 1 الی 8 مطرح می سازد. به هر صورت تمام این ایرادات را می توان به شکل رضایت بخشی توضیح داده و هیچ دلیل قانع کننده ای برای مورد سوال قرار دادن هماهنگی کتاب وجود ندارد.
تاریخ ها:
تاریخ ثبت پیغام های زکریا به صورت زیر با وقایع مربوط به حجی و سایر وقایع تاریخ ارتباط داده شده است:
1) اولین پیغام حجی (حجی 1: 1-11؛ عزرا 5: 1)
29 آگوست 520 ق.م.
2)از سرگیری کار ساختمانی هیکل (حجی 1: 12-15؛ عزرا 5: 2)
21 سپتامبر 520 ق.م.
به نظر می رسد که بازسازی هیکل از سال 536 ق.م. تا تقریباً 530 ق.م. (عزرا 4: 1-5) ادامه یافته و کار بازسازی آن از تقریباً 530 تا 520 ق.م. (عزرا 4: 24 ) متوقف شده باشد.
3) دومین پیغام حجی (حجی 2: 1-9)
17 اکتبر 520 ق.م.
4) آغاز موعظه زکریا (1: 1-6)
اکتبر-نوامبر 520 ق.م.
5) سومین پیغام حجی (حجی 2: 10-19)
18 دسامبر 520 ق.م.
6) چهارمین پیغام حجی (حجی 2: 20-23)
18 دسامبر 520 ق.م.
7) نامه تتنایی به داریوش در ارتباط با بازسازی هیکل (عزرا 5: 3-6: 14)
519-518 ق.م.
(بایستی یک فاصله زمانی میان از سرگیری کار ساختمانی هیکل و ظهور تتنایی وجود داشته باشد)
8) هشت رویای شبانه زکریا (1: 7-6: 8)
15 فوریه 519 ق.م.
9) نامگذاری یوشع (6: 9-15)
16 (؟) فوریه 519 ق.م.
10) دعوت برای توبه، وعده برکت (بابهای 7-8)
7 دسامبر 518 ق.م.
11) تخصیص هیکل (عزرا 6: 15-18)
12 مارس 516 ق.م.
12) نبوت نهایی زکریا (بابهای 9-14)
بعد از 480 ق.م. (؟)
انگیزه و هدف کتاب:
انگیزه کتاب مشابه با انگیزه کتاب حجی است. (به قسمت زمینه و تاریخ آن توجه کنید). اگر چه هر دو نبی به وضوح به احیای روحانی قوم نیز توجه نشان داده اند؛ اما هدف اصلی زکریا (و حجی) توبیخ قوم یهود و تشویق و ایجاد انگیزه در آنها برای تکمیل بازسازی هیکل بوده است (4: 8-10؛ حجی 1-2). به علاوه هدف از هشت رویای شبانه (1: 7-6: 8) در قسمت 1: 3، 5-6 توضیح داده شده: “پس به ایشان بگو یهوه صبایوت چنین می گوید به سوی من بازگشت کنید قول یهوه صبایوت این است و یهوه صبایوت می گوید من به سوی شما رجوع خواهم نمود”. به علاوه کلام او تا وقوع کامل آن ادامه می یابد.
تعلیم الهیاتی:
تعلیم الهیاتی کتاب به موضوع مسیح شناسی و علاوه بر آن موضوعات مکاشفه و آخرت شناسی مربوط می گردد. در ارتباط با تاکیدات کتاب بر موضوع مسیح، زکریا به آمدن فروتنانه مسیح (6: 12)، انسانیت او (6: 12؛ 13: 7)، تسلیم و رد او در ازای سی پاره نقره (11: 12-13)، مصلوب شدن (زدن با “شمشیر” خداوند 13: 7)، کهانت (6: 13)، پادشاهی (6: 14؛ 9: 9؛ 14: 9، 16)، آمدن پر جلال (14: 4)، بنای هیکل خداوند توسط او (6: 12-13)، سلطنت (9: 10؛ 14) و برقراری صلح جاودان و سعادت (3: 10؛ 9: 9-10) اشاره می کند. این عبارات در مورد مسیح بر اهمیت کارهای عیسی در لوقا 24: 25-27 و 44 می افزاید.
در ارتباط با تاکیدات کتاب بر مکاشفه و آخرت شناسی، زکریا محاصره اورشلیم (12: 1-3؛ 14: 1-3)، پیروزی ابتدایی دشمنان یهودا (14: 2)، دفاع خداوند از اورشلیم (14: 3-4)، داوری امتها (12: 9؛ 14: 3)، تغییرات جغرافیایی در یهودا (14: 4-5)، جشن عید خیمه ها در عصر پادشاهی مسیح (14: 19-16) و تقدس نهایی اورشلیم و ساکنین آن را (14: 20-21) پیش بینی می کند.
نام نبی از نظر الهیاتی حائز اهمیت است، زکریا به معنی “یهوه به یاد می آورد” می باشد. یهوه نام شخصی خداوند بوده و نامی است که خداوند در عهد خود با قوم به نشانه وفاداری دائمی خود به وعده اش استفاده کرده است (به زیرنویس خروج 3: 14 رجوع کنید). او وعده های خود در عهدش با اسرائیل را به یاد آورده آنان را به انجام می رساند. در کتاب زکریا، خداوند رهایی از اسارت بابل منجمله احیای قومی که برای پادشاهی خویش انتخاب کرده و هیکلی فعال را (تحت پادشاهی الهی بر زمین) وعده داد، و به سوی تصویر با شکوه تری از نجات و احیاء که با آمدن مسیح انجام می گردد، حرکت می کند.
در نهایت کتاب به طور کلی حاکمیت خدا را در تاریخ بر قوم خود و امتها، در گذشته حال و آینده تعلیم می دهد.
شکل ادبی و موضوعات:
کتاب در ابتدا از نصایح (دعوت به توبه و 1: 2-6)، رویاهای نبوتی (1: 7-6: 8)، داوری و مکاشفه نجات (بابهای 9-14) است. رویاهای نبوتی در قسمت 1: 7-6: 8، ادبیات مکاشفه ای (الهامی) نامیده شده که اساساً سبک ادبی است که برای تشویق قوم خدا به کار می رفته است. وقتی که بخش آخرت شناسی کتاب با مکاشفه نجات در بابهای 9-14 خوانده می شود، معلوم می گردد که تاکید دائمی کتاب بر تشویق قوم به دلیل آینده پر جلالی که در انتظار ایشان است.
در حقیقت “تشویق” موضوع مرکزی کتاب است. تشویق اولیه کتاب به منظور تکمیل بازسازی هیکل است. ابزارهای مختلفی به عنوان موضوعات فرعی برای به اتمام رساندن آن استفاده شده است. برای مثال تاکید زیادی بر آمدن مسیح و شکست تمامی قدرتهای ضد پادشاهی خدا توسط او به گونه ای که سلطنت خدا در نهایت به طور کامل بر زمین مستقر خواهد شد. سپس این صحنه که محدود به این موضع است، اساسی برای اندیشه جهانی و تصویر آخرت خواهد گردید.
فهرست مطالب:
قسمت اول (بابهای 1-8)
I– مقدمه (1: 1-6)
الف- تاریخ و نام نویسنده (1: 1)
ب- دعوت به توبه (1: 2-6)
II– هشت رویای شبانه (1: 7-6: 8)
الف- رویای اسب سوار در میان درختان آس (1: 7-17)
ب- رویای چهار شاخ و چهار آهنگر (1: 18-21)
پ- مردی با چوب اندازه گیری (باب 2)
ت- خرقه ای طاهر برای کاهن اعظم (باب 3)
ث- چرغدان طلایی و دو درخت زیتون (باب 4)
ج- طومار پرنده (5: 1-4)
چ- رویای زنی در میان ایفا (بشکه) (5: 5-11)
ح- چهار ارابه (6: 1-8)
III– تاجگذاری سمبلیک یهوشع به عنوان کاهن اعظم (6: 9-15)
IV– مشکلی مربوط به عید وعده برای آینده (بابهای 7-8)
الف- مطرح کردن سوالی از طرف نمایندگان بیت ئیل (7: 1-3)
ب- توبیخ توسط خداوند (7: 4-7)
پ- فرمان توبه (7: 8-14)
ت- تجدید حیات اسرائیل به عنوان قوم محبوب خداوند (8: 1-17)
ث- پادشاهی شادمانی و توفیق قوم یهود (8: 18-23)
قسمت دوم (بابهای 9-14)
V– دو وحی نبوتی: آینده درخشان ر مسیح و به وقوع پیوستن کامل پادشاهی خدا (بابهای 9-14)
الف- وحی اول: ظهور و رد مسیح (بابهای 9-11)
1- ظهور پادشاهی مسیح (بابهای 9-10)
2- رد پادشاهی و شبانی مسیح (باب 1)
ب- وحی دوم: ظهور و پذیرش مسیح (بابهای 12-14)
1- رهایی و تبدیل اسرائیل (بابهای 12-13)
2- آمدن مسیح و پادشاهی او (باب 14)
برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
کپی شد! |