بررسی عهدجدید- رساله یعقوب JAMES

نویسنده:

نویسنده این رساله خود را یعقوب معرفی می کند (1: 1). او احتمالاً برادر عیسی و رهبر شورای اورشلیم بوده است (اعمال 15). چهار نفر در عهد جدید به این نام خوانده می شوند. نویسنده این رساله نمی توانسته یعقوب حواری باشد، زیرا او خیلی زودتر از اینکه رساله نوشته شود، درگذشته بود (سال 44م.). دو شخص دیگری که یعقوب نامیده می شدند، اعتبار، نفوذ و تأثیری را که نویسنده این کتاب دارا بوده است، نداشته اند.

یعقوب یکی از برادران مسیح و احتمالاً بزرگترین آنان بوده است. زیرا در متی 13: 55 نام او در ابتدای لیست اسامی برادران مسیح قرار گرفته است. او در ابتدا به مسیح ایمان نداشت و حتی با او مخالفت می کرد و خدمت و مأموریت مسیح را درک نکرده بود (یوحنا 7: 2-5). بعدها او در کلیسا بسیار سرشناس و برجسته گردید:

1- او یکی از افراد منتخبی بود که مسیح پس از رستاخیزش به او ظاهر شده (1قرنتیان 15: 7).

2- پولس او را رکن کلیسا نامیده است (غلاطیان 2: 9).

3- پولس، پس از ایمان آوردن در اولین دیدار خود از اورشلیم، یعقوب را ملاقات کرد (غلاطیان 1: 19).

4- پولس در آخرین دیدارش نیز، یعقوب را ملاقات کرد (اعمال 21: 18).

5- هنگامی که پطرس از زندان نجات یافت، به دوستانش گفت که به یعقوب خبر دهند (اعمال 12: 17).

6- یعقوب رهبر شورای اورشلیم بود (اعمال 15: 13).

7- یهودا به سادگی خود را به عنوان “برادر یعقوب” معرفی می کند (یهودا 1: 1). بنابراین یعقوب، شخص مشهوری بوده است که در سال 62 م. به شهادت رسید.

زمان نگارش:

بعضی تاریخ نگارش رساله را در اوایل دهه 60 م. تعیین کرده اند. به هر حال دلایلی وجود دارند که بر اساس آن رساله قبل از سال 50 م. نوشته شده است:

1- ماهیت یهودی نامه نشان می دهد، رساله هنگامی نوشته شده است که کلیسا هنوز تحت تأثیر یهودیت بوده است.

2- این رساله نشان دهنده نظام ساده کلیسا است که در آن رهبران کلیسا، “مشایخ” (5: 14) و “معلمین” (3: 1) نامیده شده اند

3- در آن به اختلافات موجود بر سر مختون شدن غیر یهودیان اشاره نشده است.

4- اصطلاح یونانی منیسه ( Synogogueیا انجمن) برای اجتماع یا محل جمع شدن ایمانداران بکار رفته است (2: 2).

اگر تاریخ 50 م درست باشد این رساله از تمام مطالب عهد جدید به استثنای رساله غلاطیان، زودتر نوشته شده است.

دریافت کنندگان:

دریافت کنندگان، به وضوح در آیه 1: 1 معرفی شده اند: “دوازده طایفه اسرائیل که در سراسر عالم پراکنده اند”. بعضی ها معتقدند که این عبارت به کل مسیحیان نسبت داده می شود، اما اصطلاح “دوازده طایفه” قاعدتاً باید به مسیحیان یهودی نژاد مربوط می گردد. علاوه بر آن، طبیعت یهودی رساله، بیشتر مناسب و هماهنگ با خواننده یهودی است (برای مثال استفاده از اسم و عنوان عبرانی برای خداوند Kyrios Sabaoth صبایوت، “خدای قادر مطلق” 5: 4). این مطلب که دریافت کنندگان رساله مسیحی بوده اند، از آیات 2: 1 و 5: 7-8 کاملاً مشخص و واضح است. امکان دارد این اشخاص ایماندارنی بوده اند که پس از مرگ استیفان از کلیسای اورشلیم تا فینقیه، قبرس و انطاکیه سوریه پراکنده شده اند (اعمال 8: 1و 11: 19). این مطلب از اشاره های یعقوب به تجربیات، مخالفت ها و جفاها، شناخت شخصی و صمیمانه اش از خوانندگان و ماهیت مقتدرانه رساله، آشکار می گردد. یعقوب، با توجه به مشکلات موجود به عنوان رهبر کلیسای اورشلیم و به عنوان شبان، این رساله را جهت تعلیم و تشویق قوم پراکنده شده خود، نوشته است.

خصوصیات ویژه:

خصوصیاتی که رساله را مشخص می کنند، عبارتند از:

1) ماهیت غیر قابل تردید یهودی آن.

2) تأکید آن بر مسیحیت زنده و پرشور که به وسیله اعمال نیکو و ایمانی که منجر به عمل می گردد مشخص شده است (ایمان حقیقی باید همراه با یک زندگی عملی باشد).

3) نظم و ترتیب ساده آن

4) شباهت آن با تعالیم عیسی که در موعظه سر کوه بیان شده است (2: 5 را با متی 5: 3؛ 3: 10-12 را با متی 7: 15-20؛ 3: 18 را با متی 5: 9؛ 5: 2-3 را با متی 6: 19-20؛ 5: 12 را با متی 5: 33-37 مقایسه کنید).

5) تشابه آن با کتابهای حکمتی عهد عتیق نظیر امثال سلیمان

6) زبان یونانی عالی آن.

فهرست مطالب:

I– سلامها (1-1)

II– آزمایشات و وسوسه ها (2: 2-18)

الف- آزمایش ایمان (1: 2-12)

ب- منشا وسوسه (1: 13-189

III– شنیدن و انجام دادن (1: 19-27)

IV– رد کردن هر گونه تعصب و تبعیض (2: 1-13)

V– ایمان و عمل (2: 14-26)

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس