با دانایی نیکویی کردن!

در کتاب مقدس مسئله محبت یکی از سوالاتی است که بسیاری در فکر خود دارند. اینکه باید همه را محبت کنیم در آن شکی نیست. اما در کلام خدا گاهی مسائلی می بینیم که به ظاهر محبت نیست. مسیح به پطرس می گوید: دور شو از من ای شیطان.

در جای دیگری از طناب شلاق درست می کند و صرافان را در معبد بیرون می کند و اسباب آنها را واژگون می کند. در جای دیگر پولس رسول می فرماید اگر کسی در کلیسا باعث شقاق می شود به او سلام مگوئید. در دوم تسالونیکیان 3: 14 و 15 اینطور می خوانیم. در اول قرنتیان 5: 1-5 بار دیگر می خوانیم که با شخص خطاکار چگونه باید رفتار کرد.

راستی کدام درست است: محبت یا خشونت؟

 در رومیان 16: 19 می خوانیم که نیکویی را باید با دانایی انجام داد. در کلیسای مسیح محبت باید اساسی ترین چیز باشد. بدون محبت ما مثل سنج فغان کننده هستیم. بدون محبت در حقیقت هیچ هستیم. ما خوانده شده ایم که مانند مسیح ضعفا را تحمل کنیم، گناهکاران را محبت کنیم و از ضعیفان حمایت کنیم و از فقرا دستگیری کنیم. ما خوانده شده ایم که فرزندان نور باشیم و در محبت خدا قدم بزنیم. ما راهی جز محبت کردن به یکدیگر نداریم. اما گاهی اوقات بخاطر کشمکشهایی که در درون کلیسا بوجود می آید، بعضی از آیاتی که در بالا ذکر شد استفاده می کنند و می گویند همه اش هم محبت نیست. واقعیت این است که همه اینها با محبت است و باید در نظر بگیرید که این در روابط شخصی ما با یکدیگر صدق نمی کند. ما در روابط شخصی مان با یکدیگر می باید با محبت باشیم و یکدیگر را محبت و نوازش و خدمت کنیم. اما در خدمت کلیسایی جایی هست که شبان کلیسا تشخیص می دهد که باید تنبیهی صورت بگیرد و در آنجاست که می باید کلیسا متحد شده آن را اجرا کند.

اگر در مسائل بالا که ذکر شد خوب توجه کنید هیچکدام از اعضای کلیسا سر خود این کارها را نمی کردند و هر کس برای خود تصمیم نمی گرفت که کسی را تنبیه کند، بلکه کلیسا تصمیم می گرفت. رسولان و شبانان اعلام می کردند که کسی را تنبیه کنند. پس تا زمانی که شبان کلیسا یا رسولان تنبیهی را اعلام نکرده اند هیچکس حق ندارد نسبت به برادر و خواهر خود تنبیهی اجرا کند.در هیچ جای عهد جدید نوشته نشده که برادری و خواهری خود به خود می باید تنبیهی را نسبت به برادر یا خواهری انجام دهد. در صورتی که چنین بود در کلیسا هرج و مرج ایجاد می شد و خانواده خدا دچار اختلال می شد.خداوند ما را خوانده که یکدیگر را از ته دل محبت کنیم. دنبال فرصتی باشیم که به برادر و خواهر خود خدمت کنیم و او را محبت کنیم. محبت پرچم کلیساست.

در تمام عهد جدید شاید دو یا سه بار مسیح را در حال تنبیه کردن ببینیم و در بقیه عهد جدید مسیح فقط محبت می کند. چطور است که ما تمام زندگی مسیح را که با محبت بود نادیده می گیریم و فقط به آن دو یا سه مورد توجه می کنیم. شاید بخاطر طبیعت نفسانی ماست.آیا یادتان نیست که برادران رعد خواستند مسیح آتش از آسمان بریزد و شریران را نابود کند و مسیح فرمود شما نمی دانید از چه روحی صحبت می کنید. مسیح برادران رعد را تبدیل به رسولان محبت کرد.آنچه محبت می تواند بنا کند، خشونت و بدی نمی تواند انجام دهد.

سایه صلیب همیشه در کلیسا وجود دارد. بدون صلیب کلیسا مفهومی ندارد. صلیب به ما درس گذشت، فروتنی، بخشش ، محبت و بردباری و وفاداری را می دهد. صلیب به ما یاد می دهد که تا به آخر یکدیگر را محبت کنیم.امروز شما را دعوت می کنم که برای محبت کردن نقشه بکشید. بروید و فکر کنید که چگونه می توانید برادر یا خواهری را شاد کنید. شاید کسی احتیاج داشته باشد امروز بچه اش را نگه دارید، شاید کسی فقط احتیاج دارد به شانه اش بزنید و بگویید به فکرت هستم و برایت دعا می کنم، شاید بعضی اوقات خواهر یا برادری فقط احتیاج دارد که ایمیل یا کارتی برایش بفرستید و بگویید که او را دوست دارید. این کار را حتما" انجام دهید و به فردا موکول نکنید. شاید برادری داریم که خیلی احساس تنهایی می کند و رفتن به خانه او و با او قهوه صرف کردن و یک ساعتی گذراندن برای او به منزله یک برکت بزرگ باشد. چرا این را از یکدیگر بگیریم؟

در دنیا فرصت محبت کردن همیشه نیست. از این فرصت استفاده کنید. یکدیگر را تشویق کنیم، محبت کنیم و به فکر هم باشیم و برای محبت کردن به یکدیگر نقشه بکشیم. این آرزوی دل مسیح است. من فکر می کنم وقتی مسیح شبها می خواست بخوابد فکر می کرد که من فردا به چه کسی چگونه باید محبت کنم. آیا شما هم اینچنین هستید؟در اول قرنتیان 16: 13 و 14 پس از شمردن چند نکته می گوید جمیع کارهای شما با محبت باشد. محبت را مثل لباسی بپوشیم. چرا به جای اینکه مردم می توانند ما را شخص با محبتی بدانند بگویند شخص اخمو است یا غرغرو است یا غیبتگو است و غیره. آیا بهتر نیست که مردم شما را با محبت بنامند؟

راستی امروز چه کسی را به خانه ات دعوت کرده ای تا با تو شام بخورد؟ فردا با چه برادری می روی که وقت بگذرانی و او را تشویق کنی؟ از امروز برای محبت کردن نقشه بکش.

نوشته: کشیش ورژ باباخانیان