با توجه به شرایط کنونی ایران این سئوال را برای روشن تر شدن نقش ما مسیحیان در اوضاع امروز و فردای کشورمان ایران سئوال می کنم: آیا ما مسیحیان معتقد به جدایی دین از سیاست و سکولاریسم هستیم؟ معتقد به این که اعتقاد و رابطه هر فرد با خداوند یک ارتباط قلبی و شخصی است؟ و معتقد به ایماندار بودن و بشارت دادن به عیسی مسیح در جامعه در یک فضای سکولار و آزاد و باز هستیم؟ چون در کلام داریم که بروید و قومها را شاگردان سازید. پس بشارت هم از وظایف ایمانی ماست . در اینصورت دیدگاه مسیحیت به نوع حکومت چیست؟ چگونه نباید در ورطه استبداد دینی بیافتیم که همان اتفاقاتی که در قرون وسطی افتاد یا اتفاقاتی که الان در ایران به دلیل وجود حکومت خود کامه مذهبی در جریان است تکرار نشوند؟