با افراد ماتم زده و دردمند چگونه همدردی کنیم؟
با افراد ماتم زده و دردمند چگونه همدردی کنیم؟
مسئلۀ درد و رنج برای هر انسانی کاملاً شخصی است. حتی دو نفر که یک بیماری مشابه را دارند یا اگر دو نفر، عزیزی را در خانوادۀ خود از دست داده باشند، درد و رنجی که متحمل می‌شوند، کاملاً با هم متفاوت است.
یک فرد می‌تواند به راحتی با از دست دادن عضوی از خانوادۀ خود کنار بیاید، اما بارها مشاهده کردم که شخصی که در ایمان خود به عیسای مسیح بسیار قوی است، وقتی عضوی از خانوادۀ خود را از دست داده، درد بسیاری را متحمل شده است.
بارها مشاهده کردم که بسیاری از مسیحیان، وقتی به شخصی می‌رسند که در رنج، درد و نگرانی است، بلافاصله اطلاعات کتاب‌مقدسی و الاهیات مسیحی را بیرون آورده و سریعاً بدون درکِ حال و روز شخص، آیه‌ای از کلام خدا را به عنوان یک نسخۀ درمانی، ارائه می‌کنند.
اگر ما به عنوان خادمان مسیح یا مسیحیان این طور رفتار می‌کنیم، باید کمی در رفتار خود تامّل کنیم.
این کارِ ما در قِبالِ شخص دردمند باعث می‌شود:
1- افراد در آینده درد و رنج خود را با ما مطرح نکنند، زیرا معتقدند ما عمقِ رنجِ آن ها را درک نمی‌کنیم.
2- ممکن است در آینده وقتی حال شخصِ دردمند را می‌پرسیم، برای این که نسخۀ همیشگی را ارائه نکنیم، دروغ بگوید که خوب است یا درگیر تظاهر شود که نشان دهد حال روحی او عالی است.
راه‌حل این است که قبل از هرچیز باید از روح‌القدس بخواهیم تا قدرت تشخیص را به ما بدهد که در مواجهه با اشخاص دردمند، چه کاری را انجام دهیم.
کلام خدا در اشعیا 53 می‌فرماید: عیسی مسیح مرد دردآشناست. او با درد مردم آشناست و قوم خود را کاملاً درک می‌کند. او در عهد جدید وقتی خبر مرگِ ایلعازر را شنید، گریه کرد. او وقتی با گریه همدردی خود را نشان داد، رفت و ایلعازر را زنده کرد.
ما نیز باید مانند عیسی مسیح قبل از هرچیز، شخصِ دردمند را درک کنیم. گاهی باید با او درد بکشیم و گاهی فقط باید گریه کنیم.
نمونه بارز این موضوع را در کتاب ایوب مشاهده می‌کنیم. دوستانِ ایوب در ابتدا خوب عمل کردند و با او همدردی کردند، ولی در ادامه هر کدام با توجه به شناختِ خود از خدا و تجربیات خود، روح ایوب را زخمی کردند و کلام خدا از آن ها به عنوان تسلّی‌دهندگان مزاحم یاد می‌کند.
برایم همیشه سؤال است که من باعث تسلّی هستم یا تسلّی‌دهندۀ مزاحم؟
مایا آنجلو می‌گوید: هیچ رنجی بزرگتر از این نیست که داستان ناگفته‌ای را درون خود نگه داری!
به عنوان فرزندان خدا وقتی با دردمندان روبرو می‌شویم، باید اجازه دهیم درد و داستان قلبی دردمندان بیرون آید و بعد با درکِ فرد موردنظر، با او همدردی کرده و ایشان را تسلّی داده و برای او دعا کنیم.
کلام خدا نسخه‌ای عالی برای هر دردیست، اما این که ما به عنوان خادمین عیسی مسیح، از این کلام چطور و در کجا استفاده می‌کنیم، هنری است که فقط با هدایت روح‌القدس می‌توان انجام داد.
گاهی شاید فقط کافیست تا در کنار دردمندان باشیم، حرف نزنیم و فقط گوش کنیم.
مارک تواین می‌گوید:
«اگر قرار بود بیشتر از چیزی که می‌شنویم، حرف بزنیم، دو زبان داشتیم و یک گوش!!!»
نوشتۀ شبان پیام خراسانی
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
|
کپی شد! |
