باستان شناسی و کتاب مقدس: نتایج حفاری های لاکیش

نتایج حفاری های لاکیش

به اضافه مدارک بدست آمده از ساکنین قدیمی تر لاکیش، شواهدی از سکونت هیکسوسها (Hyksos) در حدود 1720 الی 1550 ق.م. به دست آمده است. این مردم در این دوره به مصر حمله کردند. یکی از استحکامات مخصوص هیکسوسها خندقی با شیبی از جنس رس و آهک است که ظاهراً حصاری را برای سواره نظام فراهم می کرد. در یکی از این خندقها در طول سال های 1450 و 1225 ق.م. سه معبد مصری کنعانی ساخته شده است که مورد حفاری قرار گرفته است. همچنین یک معبد ایرانی مربوط به دوره ای قدیمی تر کشف گردید. همچنین قبرستان هایی در لاکیش با تعداد زیادی کوزه های سفالی، جواهرات، تکه های جواهر و اسکلت کشف شده است.

چاهی به عمق 200 پا در داخل شهر قرار داشت. مخازن زیادی برای ذخیره کردن آب که هنوز کامل نشده بودند، کشف شده است. مخزنی به عمق حدوداً 85 پا به مستطیلی به ابعاد 80×70 و عمق 80 پا، منتهی می گردید. هدف، یک نظام آب رسانی بود که از تونل سیلوحا که توسط حزقیا برای اورشلیم تهیه شده بود، بسیار بزرگ تر است و شبیه روش های موجود درGezer و مجدو (Megiddo) است. تعداد زیادی اجسام حکاکی شده از حفاری های لاکیش بدست آمده است. از جمله: یک خنجر برنزی مربوط به سال 1700 ق.م. که شامل چهار خط تصویری می گردد، نمونه هایی از دست خط قدیمی، یک کاسه و آفتابه که شامل نمونه هایی از همان مطالب اولیه است که در Serabit el-Khadem کشف گردید. نام جدلیا روی دسته جامی حک شده و امکان دارد مأموری باشد که نبوکدنصر او را پس از سقوط اورشلیم تعیین کرد (ارمیا 40-42).

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس