باستان شناسی و کتاب مقدس: نامه های ماری و اموریان

نامه های ماری و اموریان

حدود 2000 ق.م. مردم سامی بدوی که در حاشیه های مرکزی بیابانی Fertile Crescent زندگی می کردند، مراکز تمدن های ایجاد شده را مورد تاخت و تاز قرار دادند. آن ها را که با نام «غربی ها» می شناختند، در عهد عتیق به نام اموریان شناخته می شوند که منشأ آنها از ناحیۀ بین النهرین است. ناحور، حاران، ماری، Qatna و اوگاریت همگی از شهرهای اموریان و با پادشاهان اموری بودند. بابل زیرنظر حمورابی، پایتخت اموری گردید. این حقیقت مهم تاریخی به وضوح در نامه های ماری و مردمی که به «غربی ها» یا «اموری ها» معروفند، منعکس شده است. به این ترتیب باستان شناسی آرام ولی مطمئن چهار چوب دورۀ پاتریارخ ها را تعیین کرد. کشفیاتی مانند نامه های ماری کمک شایان توجهی به اثبات تاریخی بودن دنیای باستانی کتاب مقدس کرده است.

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس