باستان شناسی و متن کتاب مقدس

باستان شناسی و متن کتاب مقدس

در حالی که بیشتر مردم، به آثار و بناهای عظیم تاریخی، قطعات موجود در موزه ها و کار عظیم پادشاهان که در باستان شناسی کتاب مقدس، به آن اشاره شده است، توجه دارند، اما کتیبه ها و کتب خطی نیز سهم بسیار مهمی در مطالعۀ کتاب مقدس دارا هستند. اگر چه بیشتر کارهای باستان شناسی بر اساس تاریخ کتاب مقدس بوده است، اما امروزه به میزان زیادی به متن کتاب مقدس نیز مربوط می گردد.

مطالعۀ دقیق تر روی بیش از سه هزار نسخۀ خطی یونانی از عهد جدید، متعلق به قرن دوم میلادی، نشان می دهد که متون عهد جدید، به صورت فوق العاده ای از قرن سوم تا قرن حاضر حفظ و نگهداری شده اند؛ حتی یک آموزۀ تعلیمی نیز تحریف نشده است. وسکات (Westcott) و هورت (Hort) نتیجه گرفته اند که از هر هزار کلمۀ اصلی یونانی، فقط در مورد یک کلمۀ آن سئوالات مختلفی وجود دارد.

اثبات اینکه متون عهد جدید، به طور فوق العاده ای از قرن دوم تا به حال حفظ شده اند یک چیز است و نشان دادن اینکه به عنوان مثال اناجیل به تدریج در طی قرون اولیۀ تاریخ مسیحیت به شکل کنونی در نیامده اند و یا اینکه مسیح به تدریح به وسیلۀ اسطوره و افسانه های مسیحی، به عنوان خدا شناخته نشده است، یک چیز دیگر. در ابتدای قرن بیستم، دانش جدیدی به وجود آمد که کمک می کرد تا نشان دهد اناجیل و دیدگاه مسیحیان دربارۀ مسیح، شکل کنونی را به آن نداده است. گرنفل (B.P.Grenfell) و هانت (A.S.Hunt ) در ناحیه ای از مصر، شروع به حفاری کرده (1906-1896 م.) و در نتیجه تعداد زیادی پاپیروس پیدا نمودند و علم پاپیروس شناسی را بنا کردند.

پاپیروس، بر روی نوعی کاغذ که از نی پاپیروس مصری ساخته شده، نوشته می شود و شامل موضوعات بسیار متنوعی به زبانهای مختلف می گردد. در حال حاضر، تعداد پاپیروس های خطی باقی مانده، که شامل قسمت هایی از عهد جدید می باشند، هفتاد و هفت عدد هستند. این بقایا کمک می کنند تا متن متداولی که بر روی پوست های گوساله و به صورت خطی نوشته شده و متعلق به قرن چهارم و قرنهای بعدی است، تأیید گردند و مانند پلی مابین فاصله های زیاد دست خطهای اصلی و دست خطهایی که پس از آن نوشته شده اند، عمل می کنند.

تلاقی پاپیروس شناسی و مطالعۀ کتاب مقدس بسیار اتفاقی بوده است. بسیاری از پاپیروس ها، متعلق به اویل قرن سوم بعد از میلاد هستند. با توجه به پیشرفتی که در دستور زبان آن دوره ایجاد شده است. بر اساس استدلال از تکامل دستور زبان در طول تاریخ، مطالب کتب عهد جدید، قرن اول میلادی تاریخ گذاری شده اند. مطالب کتب عهد جدید، باقیماندۀ انجیل یوحنا که در مصر پیدا گردید، بر اساس شناسایی خطوط قدیمی، در حدود سال 125 میلادی، تاریخ گذاری شده است. زمانی که برای دسترس عموم قرار گرفتن اناجیل چهارگانه قابل قبول است، نزدیک به اواخر قرن اول میلادی تعیین گردیده و این همان تاریخی است که روایت مسیحی بیان کرده است. کسی تردیدی ندارد که تاریخ و زمان سه انجیل دیگر، زودتر از انجیل یوحنا است. اگر کتابهای عهد جدید، در طی قرن اول میلادی نوشته شده باشند، پس در فاصلۀ زمانی کمی نسبت به اتفاقاتی که ثبت شده نوشته گردیده اند و زمانی وجود نداشته است تا تحول و تغییر شکلی در آنها رخ داده و ایجاد شده باشد.

اما کمک هایی که انواع مختلف پاپیروس به ما کمک می کنند فقط محدود به این نمی گردد. آن ها نشان داده اند که عهد جدید یونانی، آن چنان که قبلاً  فکر می کردند، بر اساس شکلی از زبان که نویسندگان عهد جدید خود ابداع کرده اند، نوشته نشده است. بلکه زبان رایج مردم قرن اول میلادی بوده است. کمتر از 50 کلمه در عهد جدید به وسیلۀ حواریون و شاگردان مسیح ساخته شده است. به علاوه پاپیروس ها نشان داده اند که دستور زبان عهد جدید، دستور زبان خوبی بوده که بیشتر از معیارهای دستور زبان قرن اول نسبت به دستور زبان دورۀ کلاسیک پیروی می کند. از این گذشته، پاپیروس های یونانی غیر کتاب مقدسی نیز، به ما کمک کرده اند که معانی کلمات نامشخصی که در عهد جدید وجود داشته، روشن و واضح گردد و در واقع نور جدیدی برای فهم بهتر دیگر کلمات بر آن تابیده اند.

به سختی می توان داستان نقد ادبی متون عهد عتیق را در اینجا عنوان کرد. کافیست بگوییم دست خطهای عهد عتیق نسبت به دست خطهای عهد جدید، فاصله زمانی دورتری را از نسخۀ اولیۀ خود دارا هستند. اما آن ها با مواظبت و مراقبت خیلی زیاد و دقیق و با داشتن اختلافات کمی، رونویسی شده اند.

تا این اواخر، قدیمی ترین دست خط شناخته شدۀ عبری، زودتر از نیمۀ اول قرن دهم میلادی، تاریخ گذاری نشده بود و قدیمی ترین رسالۀ کامل عبری کتاب مقدس، حدوداً یک قرن بعد، تاریخ گذاری می شد. سپس در بهار سال 1948 میلادی، دست خط قدیمی اشعیا نبی در غاری نزدیک شمال غربی کرانه دریای مرده کشف گردید. بعد از آن زمان مجموعه ای از یازده غار در همان محدوده از کتیبه ها و طومارهای با ارزش و بقایای نوشته ها شناسایی گردیدند. ده ها هزار بقایای چرمی و مقداری پاپیروس کشف گردیدند. با اینکه اکثر اشیای مربوط به مطالعات کتاب مقدس نبودند، بقایای بیشتر از صد دست خط که شامل قسمت هایی از کتاب مقدس بودند، بدست آمد. همگیِ کتاب های عهد عتیق به استثنای کتاب استر، در این جستجو پیدا شدند. همان طوری که انتظار می رفت، قسمت هایی از کتاب های عهد عتیق به فراوانی در عهد جدید، نقل قول شده اند. سفر تثنیه، کتاب اشعیا و مزامیر به بیشترین میزان در عهد جدید ذکر گردیده اند. طولانی ترین و کامل ترین کتیبه های کتاب مقدس شامل دو باب اشعیا و یک باب مزامیر و یک باب لاویان بودند.

اهمیت کتیبه های دریای مرده بسیار زیاد است. اول اینکه آن ها تاریخ متون عهد عتیق را هزار سال به عقب برگردانیده اند (1 ق.م. الی 1 م.). دوم اینکه آنها یک منبع نقادی مهم، برای تحقیق روی عهد عتیق، تهیه کرده اند. سوم اینکه کتیبه های دریای مرده، زمینۀ مناسب تری برای اثبات و تشریح مطالب عهد جدید فراهم کرده اند. به عنوان مثال، زمینۀ اصلی یهودی انجیل یوحنا بیشتر از زمینۀ یونانی، که محققین کتاب مقدس بر آن تأکید داشتند، آشکار گردید. چهارم اینکه آن ها صحت و درستی متون عهد عتیق را اثبات می کنند. مطالعه بر روی کتبیه ها نشان داده است که سپتواجنت (ترجمۀ یونانی عهد عتیق) از آن چه قبلاً تصور می شد، دقیق تر است. پنجم اینکه، کتیبه ها در درک معنی صحیح لغات عبری کمک می کنند.

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس