کاهن اعظم تنها یکی از عناوین بسیاری است که برای عیسی به‌کار رفته است: مسیح موعود، نجات دهنده، پسر خدا، پسر انسان، دوست گناهکاران و غیره. هر کدام از این عناوین بر جنبۀ خاصی از این که عیسی کیست و اینکه این عنوان برای ما چه معنایی دارد اشاره دارند. در کتاب عبرانیان، عیسی کاهن اعظم خوانده شده است (عبرانیان ۱۷:۲؛ ۱۴:۴). واژۀ “کاهن” دارای چند معنای اصلی است. اول: این واژه به معنای کسی است که در خدمات مذهبی به‌ عنوان واسط عمل می‌کند. دوم: به معنای کسی است که مقدس است یا برای انجام آن خدمات جدا شده است.

اولین جایی که این واژه در کتاب مقدس به کار رفته، پیدایش باب ۱۴ است. ابراهیم، دوست خدا برای نجات برادرزاده‌اش لوط، که توسط ارتش عیلام به اسارت گرفته شده بود وارد کارزاری می‌گردد. وی در بازگشت با ملکیصدق پادشاه سالیم و کاهن خدای متعال ملاقات می‌کند. این مرد که نامش “پادشاه عدالت است،” ابراهیم را برکت می‌دهد و خدای قادر مطلق را که به ابراهیم ظفر بخشید، متبارک می‌خواند. در عوض این برکت، ابراهیم ده یک (ده درصد) از غنائم جنگ را به ملکیصدق می‌دهد. ابراهیم با این عمل جایگاه ملکیصدق به‌عنوان کاهن خدا را تصدیق می‌نماید.

سال ها بعد نتیجۀ ابراهیم یعنی لاوی، توسط خدا انتخاب شد تا پدر قبیلۀ کاهنان باشد. زمانی که شریعت بر فراز کوه سینا عطا شد، لاویان به‌عنوان خادمین خیمه مشخص شدند و خانوادۀ هارون به‌عنوان کاهن انتخاب شدند. کاهنان، مسئول شفاعت برای قوم نزد خدا بودند و این کار را با تقدیم قربانی‌های بسیاری که در شریعت لازم شمرده می شد انجام می‌دادند. از میان کاهنان یک نفر به‌عنوان کاهن اعظم انتخاب شد و او یک بار در سال، در روز کفاره برای گذاشتن خون قربانی بر صندوقچۀ عهد وارد قدس‌الاقداس می‌شد (عبرانیان ۷:۹). با این قربانی های روزانه و سالانه، گناهان قوم به طور موقت پوشش داده می‌شد تا مسیح آمده و گناهان آنان را بردارد.

وقتی عیسی، کاهن اعظم ما خوانده می‌شود اشاره ای است به هر دوی این کهانت های پیشین. مانند ملکیصدق، او به‌عنوان کاهن، جدا از شریعتی که بر کوه سینا عطا شد گمارده شده است (عبرانیان ۶:۵). مانند کاهنان لاوی، عیسی قربانی برای برآوردن شریعت خدا گذراند. این زمانی بود که او خود را برای گناهان ما قربانی نمود (عبرانیان ۲۶:۷-۲۷) بر خلاف کاهنان لاوی که همواره باید قربانی می‌گذراندند، عیسی فقط لازم بود یک بار قربانی خود را بگذراند و رهایی ابدی را برای همۀ آنانی که از طریق او نزد خداوند می‌آیند مهیا سازد. (عبرانیان ۱۲:۹)

یک نکتۀ مهم دیگر در مورد کهانت عیسی این است که هر کاهن از میان انسان ها به کهانت انتخاب می‌شد، اما عیسی از جانب خدا، از ازل برگزیده شد و انسان شد تا رنج کشیده بمیرد و به‌ عنوان کاهن اعظم ما خدمت کند (عبرانیان ۹:۲). او به‌ عنوان انسان، همۀ ضعفها و وسوسه‌هایی را که ما تجربه می‌کنیم تجربه کرد تا بتواند شخصاً ما را در کشمکش هایمان درک کرده و با ما همدردی کند (عبرانیان ۱۵:۴). عیسی بزرگتر از هر کاهن دیگری است، بنابراین او “کاهن اعظم و والامقام” در عبرانیان ۱۴:۴ خوانده می‌شود و این امر به ما این جسارت را می‌بخشد که «آزادانه به تخت فیض نزدیک شویم تا رحمت بیابیم و فیضی را حاصل کنیم که به هنگام نیاز یاریمان دهد» (عبرانیان ۱۶:۴).