اول قرنتیان فصل 1: شقاق و تفرقۀ کلیسایی

1قرنتیان فصل 1: شقاق و تفرقۀ کلیسایی

در قرنتس، همچون جاهای دیگر  (به غیر اورشلیم)، کلیساها مرکزی جهت تجمع نداشتند. در آن زمان هنوز ساختمان های کلیسایی بنا نشده بود. می بینیم که بنای کلیساها 200 سال بعد، هنگامی که سیل جفا و شکنجه فرو نشانیده شده بود، آغاز شد. بدین ترتیب مسیحیان آن زمان در خانه ها، تالارها و هر جایی که امکان تجمع بود، جهت عبادت کلیسایی جمع می شدند. در قرنتس عدۀ کثیری مسیحی وجود داشت. اما این اجتماع عظیم به گروه های کوچک تر تقسیم شده بودند و تحت رهبری افراد مختلف به عبادت می پرداختند. این امر سبب شده بود که این گروه ها به جای آن که در این شهر مفسد در نام مسیح متحد شوند، به رقابت های گروهی بپردازند.

بسیاری از یونانیان مسیحی، به خاطر علاقه به تعمق و تفکر هوشمندانه که داشتند به معلومات خویش می بالیدند و به تفسیرهای فلسفی که از مسیحیت می کردند، افتخار می کردند. آن ها علاوه بر این که با داشتن اصول و عقاید خاص خود از دیگران جدا شده بودند، همانند چریک های جنگی، رهبران خاصی برای خود در نظر گرفته بودند که هر از گاهی هم رهبر خود را ترک کرده به دنبال دیگری راه می افتادند. بنابراین کلیسا به گروه های مختلف دسته بندی شده بود که هر یک از آن ها سعی می کرد عیسی را همراه با یکی از رهبران مذهبی به عنوان سرگروه و پیشوای خود، انتخاب کنند. عملی که هنوز هم در بسیاری نقاط وجود دارد و اثرات وحشتناکی از خود به جا می گذارد.

برگرفته از کتاب راهنمای کتاب مقدس از انتشارات شورای کلیسایی 222