انبیاء و پیامبران کتاب مقدس: حُلدَه
لغت فوق به معنای راسو میباشد.
حُلْدَة نام یک نبیه و زن شُلاّم، خیاط دربار بود که در محله دوم اورشلیم زندگی میکرد. وی در زمان یوشیا پادشاه و در اورشلیم زندگی میکرد و کلام او همانند کلام خداوند، قابل قبول مردم بوده است. پس از پیدا شدن تورات توسط حِلْقیا و خواندن آن برای یوشیای پاشاه، یوشیا آنان را برای کسب اطلاعات بیشتر به نزد حُلْدَة فرستاد، حُلْدَة نیز داوری خداوند بر یهودا را به سبب گناهانشان نبوت کرد.
منابع کتاب مقدس: پادشاهان دوم باب ۲۲ – دوم تواریخ باب ۳۴
پادشاهان دوم باب ۲۲ آیه ۱۴ تا ۲۰
۱۴ پس حِلْقیای كاهن و اَخیقام و عَكْبُور وشافان و عَسایا نزد حُلْدَة نبیه، زن شُلاّم بن تِقْوَه بن حَرْحَسِ لباس دار، رفتند و او در محلة دوم اورشلیم ساكن بود؛ و با وی سخن گفتند. ۱۵ و او به ایشان گفت: «یهُوَه، خدای اسرائیل چنین میگوید: به كسی كه شما را نزد من فرستاده است، بگویید: ۱۶ خداوند چنین میگوید: اینك من بلایی بر این مكان و ساكنانش خواهم رسانید، یعنی تمامی سخنان كتاب را كه پادشاه یهودا خوانده است، ۱۷ چونكه مرا ترك كرده، برای خدایان دیگر بخور سوزانیدند تا به تمامی اعمال دستهای خود، خشم مرا به هیجان بیاورند. پس غضب من بر این مكان مشتعل شده، خاموش نخواهد شد. ۱۸ لیكن به پادشاه یهودا كه شما را به جهت مسألت نمودن از خداوند فرستاده است، چنین بگویید: یهُوَه، خدای اسرائیل چنین میفرماید: دربارة سخنانی كه شنیدهای ۱۹ چونكه دل تو نرم بود و هنگامی كه كلام مرا دربارة این مكان و ساكنانش شنیدی كه ویران و مورد لعنت خواهند شد، به حضور خداوند متواضع شده، لباس خود را دریدی، و به حضور من گریستی، بنابراین خداوند میگوید، من نیز تو را اجابت فرمودم. ۲۰ لهذا اینك من، تو را نزد پدرانت جمع خواهم كرد و در قبر خود به سلامتی گذارده خواهی شد و تمامی بلا را كه من بر این مكان میرسانم، چشمانت نخواهد دید.» پس ایشان نزد پادشاه جواب آوردند.
دوم تواریخ باب ۳۴ آیه ۲۲ تا ۲۸
۲۲ پس حِلْقِیا و آنانی كه پادشاه ایشان را امر فرمود، نزد حُلْدَه نبیه زن شَلُّوم بن تُوقَهَة بن حَسْرَه لباس دار رفتند، و او در محله دوم اورشلیم ساكن بود و او را بدین مضمون سخن گفتند. ۲۳ و او به ایشان گفت: «یهُوَه خدای اسرائیل چنین میفرماید: به كسی كه شما را نزد من فرستاده است بگویید: ۲۴ خداوند چنین میفرماید: اینك من بلایی بر این مكان و ساكنانش خواهم رسانید، یعنی همة لعنتهایی كه در این كتاب كه آن را به حضور پادشاه یهودا خواندند، مكتوب است. ۲۵ چونكه مرا ترك كرده، برای خدایان دیگر بخور سوزانیدند تا به تمامی اعمال دستهای خود خشم مرا به هیجان بیاورند؛ پس غضب من بر این مكان افروخته شده، خاموشی نخواهد پذیرفت. ۲۶ لیكن به پادشاه یهودا كه شما را به جهت مسألت نمودن از خداوند فرستاده است، بگویید: یهُوَه خدای اسرائیل چنین میفرماید: دربارة سخنانی كه شنیده ای، ۲۷ چونكه دل تو نرم بود و هنگامی كه كلام خداوند را دربارة این مكان و ساكنانش شنیدی، در حضور وی تواضع نمودی و به حضور من متواضع شده، لباس خود را دریدی و به حضور من گریستی، بنابراین خداوند میگوید: من نیز تو را اجابت فرمودم. ۲۸ اینك من تو را نزد پدرانت جمع خواهم كرد و در قبر خود به سلامتی گذارده خواهی شد، و چشمان تو تمامی بلا را كه من بر این مكان و ساكنانش میرسانم نخواهد دید.» پس ایشان نزد پادشاه جواب آوردند.
برگرفته از وب سایت: www.razgah.com
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
کپی شد! |