کتاب مقدسکلیسا

کتاب مقدس به کدام انبیاء زن اشاره کرده است؟

3.3/5 - (6 امتیاز)

کتاب مقدس به کدام انبیاء زن اشاره کرده است؟

در اين مطالعه مختصر، پاسخ در دو بخش داده شده است. ابتدا، يك ليست خلاصه شده از يازده نبيه زن و جدولی با ليست انبياء مختلف ارائه می شود. دوم توضيح مختصر در مورد هر نبيه ارائه می شود.
كتاب مقدس فقط يازده زن را بطور اخص نبيه می نامد. نُه نفر از آن ها انبياء حقیقی بودند به نام های مريم (خروج 15: 20) دبوره (داوران 4: 4) حُلِده (دوم پادشاهان 22: 14 و دوم تواريخ 34: 22) همسر اشعياء نبی (اشعياء 8: 3) حنا (لوقا 2: 36-38) و چهار دختر فيليپس (اعمال رسولان 21: 8و9) .

دو نفر از آن ها جزو انبیاء دروغين زن بودند: نوعديه (نحميا 6: 14) و ايزابل (مكاشفه 2: 20).
بيش از نيمی از اين نبيه ها در كتاب عهد جديد ظاهر می شوند. چهار نفر از نبيه ها دختران باكره هستند. سه نفرشان زنان هستند (دبوره، حُلده و همسر اشعياء نبی). يكی كه نام او حنا می باشد، به عنوان بيوه ای شناخته می شود. وضعيت تأهل ساير انبياء زن نامعلوم است. كتاب مقدس بيشترين اطلاعات را در مورد مريم نبيه ارائه می دهد.

اكنون بياييد، كشف كنيم كتاب مقدس در مورد اين انبياء زن چه چيز ديگری به ما می آموزد.

– مريم خواهر موسی و هارون (خروج 15: 20) 
مريم اولين نبيۀ زن است كه در عهد عتيق ذكر شده است (خروج 15: 20و21؛ اعداد 12: 1-15؛ اعداد 20: 1 و 26: 59؛تثنيه 24: 9؛ ميكاه 6: 4).
او خواهر هارون و موسی بود. پدر مريم عمرام نام داشت (اول تواريخ 6: 1-3) او همچنين پدر هارون و موسی بود. مريم در ميان آن ها فرزند بزرگ تر بود (خروج 2: 1-4).

اولين بخشی كه مريم در آن ظاهر می شود كتاب خروج 15: 20و21 است.
اين بخش به ما می گويد كه زنان اسرائيلی شكست ارتش مصر را در دريای سرخ جشن گرفتند. در اين قسمت گفته می شود مريم نبيه، اين زنان را در جشن رهبری می نمود و همچنين گفته شده كه همۀ زنان از عقب وی دف ها گرفته رقص كنان بيرون می آمدند. مريم رهبر زنان بود. پيش از اين در خروج 2: 1-10 اشاره شده که مريم، اين دختر جوان، مراقب برادر نوزاد خود موسی بود و ترتيب داد تا مادر موسی بتواند از پسر خود مراقبت كند. مريم نامی عبری به معنای تلخی يا عصيان است. اين نام مناسبی برای او است زيرا كه در اعداد 12: 1-15 چنین نوشته شده كه مريم با برادر خود موسی مخالفت كرد و خدا او را به دليل اين مخالفت مورد سرزنش قرار داد.

سرزنش خدا به این شرح بود:

«آنگاه خداوند در ستونی از ابر نزول كرده، به در خيمه ايستاد و هارون و مريم را فرا خواند و ايشان هر دو پيش آمدند و او گفت سخنان مرا بشنويد : اگر نبی ای در ميان شما باشد، من كه خداوندم، خود را در رؤيا بدو می شناسانم و در خواب با وی سخن می گويم اما با خدمتگزارم موسی چنين نمی كنم. او در همه خانه من امين است. با او رو به رو سخن می گويم، آشكارا و نه با رمزها، و او شمايل خداوند را نظاره می كند. پس چرا از سخن گفتن بر ضد خدمتگزارم موسی نترسيديد؟ سپس خداوند مريم را مورد تنبيه قرار داد و هارون را تنبيه نكرد. او را به جذام مبتلا ساخت.» (اعداد 12: 10) به نظر می آمد مريم سركش بود و عواقب آن را متحمل شد. پس از اين كه موسی برای او دعا نمود مريم شفا يافت.
دفعۀ بعد كه كتاب مقدس از مريم نام برده در اعداد 20: 1 می باشد. در اين وقت او در گذشت. او تنها چند ماه از ورود به سرزمين موعود فاصله داشت. او در گذشت زيرا از جمله افرادی بود كه اجازۀ ورود به سرزمين موعود را نداشت. ظاهراً او گزارش بدی را باور داشت كه توسط ده نفر از دوازده جاسوس داده شده بود (اعداد 13: 25 و 14: 45). در ميان كسانی كه اجازۀ ورود به سرزمين موعود را دارند او نام گذاری نشده (اعداد 14: 1و2، 30و38 و 26: 65)
در خاتمه، ما مطلب تازه ای از دو بخش آخری که مریم در آن در کتاب مقدس ذکر شده، نمی آموزیم (تثنیه 24: 9 و میکاه 6: 4). نام او به میان آمده اما هيچ اطلاعات جديدی ارائه نشده.
در كل مريم در آغاز يك نبيۀ واقعی بود اما به دليل عدم اطاعت در برابر موسی با بی آبرويی به پایان رسانید.
ظاهراً او به خدا اعتماد نداشت تا اسرائيل را سلامت به سرزمين موعود رساند. ما از زندگی مريم می آموزيم که بايد تسليم اقتدار باشيم و به خدای خود در هر شرايط اعتماد كنيم. همان گونه كه مريم قوم اسرائيل را پس از اين كه خدا مصريان را شكست داد، با ساز و آواز در ستايش و پرستش رهبری كرد، زنانِ امروز نيز بايد زنان ديگر را به پرستش و ستايش خدا تشويق كنند.

– دبوره (داوران 4: 4)
نبيۀ بعدی كه كتاب مقدس از او ذكر نموده، دبوره است (داوران 4: 4 و 5: 15). او همسر لپيدت و داور اسرائيل بود.
«اينك دبوره، نبيه و همسر لپيدت در آن زمان اسرائيل را قضاوت می كرد.» (داوران 4: 4)
داوران 4: 4-7 پیام دبوره به باراق را شرح می دهد. او به باراق گفت كه خدا می خواهد باراق عليه سيسرا، فرمانده كنعانيان جنگ كند: «اينك دبوره فرستاده و باراق پسر ابينوعم را از قِدِش نفتالی فرا خواند و به او گفت يهوه خدای اسرائيل امر كرده، كه برو و در كوه تابور موضع بگير، و ده هزار تن از مردان بنی نفتالی و بنی زبولون را نيز همراه خود برگير. من سيسرا سردار لشگر يابين را با ارابه ها و سپاهيانش نزد تو به نهر قيشون خواهم كشاند، و او را بدست تو تسليم خواهم كرد.» (داوران 4: 6-7)
داوران 4: 8و9 می فرماید او بعد از این که باراق از او درخواست نموده بود که به او بپیوندد به همراه باراق رفت. در داوران 4: 14 متوجه این نکته می شویم که دبوره زمانی را که باراق می بایست وارد جنگ شود به او گفت.
بقيۀ فصل چهار كتاب داوران نبردی را شرح می دهد كه پس از آن رخ داد و پيروزی بزرگی كه خدا به باراق اعطا كرد. داوران فصل پنج شرحی از سرودی دو نفری است كه توسط باراق و دبوره سرائيده می شود.
در كل در كتاب مقدس در مورد دبوره مثبت نوشته شده. او يك همسر، يك نبيۀ واقعی، يك حاكم يا داور، يك جنگجو و يك سراينده بود!

– حُلده (دوم پادشاهان 22: 14؛ دوم تواريخ 34: 22)
حُلده نبيه فقط در دو فصل ظاهر می شود. اولين در دوم پادشاهان 22: 14 می باشد:
«پس حلقيای كاهن و اخيقام و عكبور و شافان و عسايا نزد حُلده نبيه، زن شلام بن تقوه بن حرحس لباس دار، رفتند و او در محله دوم اورشليم ساكن بود و با وی سخن گفتند.»
در اينجا متوجه می شويم كه او همسر شلام بود. حُلده شخصيت مهمی بود زيرا پس از اين كه كتاب عهد پيدا شد، او راهنمائی هايی به پادشاه يوشيا ارائه داد. ( دوم پادشاهان 22: 8-13):
«بعد از اين كه كتاب عهد پيدا شد، پادشاه از حلقيا رئيس كهنه خواست به او مشاوره دهد. در نتيجه حلقيا حُلده را پيدا كرد و از او درخواست كمك نمود.» (دوم پادشاهان 22: 15-22 و دوم تواريخ 34: 28) پيام او به پادشاه بود. پس از آخرين توصيه ها او از صفحات كتاب مقدس ناپديد می شود.
در كل، حُلده به خاطر دانش كتاب مقدسی خود و رابطۀ روحانی با خدا، باید از شهرت بسياری برخوردار بوده باشد. در غير اين صورت، چرا رئيس كهنه مشورت خداپسندانه او را برای پادشاه خواست؟ آشكار است كه او زن خداترسی بود.
لحظۀ حضور او در كتاب مقدس، گرچه بسيار كوتاه، نشان می دهد كه وی از شهرت خوبی برخوردار بود و كتاب مقدس نشان می دهد كه او نمونه ای از يك زن خداترس بود و نیز نمونه ای برای هر زن و مرد بود.

– نوعديا (نحميا 6: 14)
نوعديا نبيه تنها يك بار در كتاب مقدس مشاهده شده و آن در كتاب نحميا 6: 14 می باشد. كتاب نحميا 6: 10 به ما می گويد كه شمعيا به نحميا هشدار داده بود که سنبلط نقشه كشيده تا او را بكشد. شمعيا اصرار داشت نحميا برای حفاظت به معبد فرار كند. اما با توجه به كتاب نحميا 6: 12-14 نحميا می دانست كه او دروغ گو است. سپس كتاب نحميا 6: 12-14 نتيجه گيری نحميا را در مورد شمعيا آشكار می سازد: «پس دريافتم كه خدا او را نفرستاده بود، بلكه از آنجا كه طوبيا و سنبلط اجيرش كرده بودند، آنگونه بر ضد من نبوت می كرد. او بدين منظور اجير شده بود كه من بترسم و با انجام اين كار گناه ورزم، و ايشان بتوانند مرا بدنام كرده، رسوا سازند. ای خدای من، طوبيا و سنبلط را به سبب اين اعمالشان به ياد دار، و نيز نوعديای نبيه و ديگر انبيايی را كه می خواهند مرا بترسانند.»
این بخش کتاب نحمیا نشان می دهد كه شمعيا يك نبی دروغين بود و نوعديا نیز يك نبيۀ زن دروغين بود. اين تمام چيزی است كه ما دربارۀ نوعديا می دانيم.
در كل نوعديا يك نبیۀ زن دروغين بود. اين تنها اطلاعاتی است كه كتاب مقدس دربارۀ او به ما ارائه می دهد.

– همسر اشعيا (اشعيا 8: 3)
طبق گفتۀ کتاب اشعیا 8: 3 همسر اشعيا نيز يك نبيه بود.
كتاب اشعيا 8: 3-4 این گونه می فرماید:
«و من با نبيه همبستر شدم، و او آبستن شده پسری بزاد. و خداوند به من گفت: او را مهيرشلال هاش بز بنام. زيرا پيش از آن كه كودك بتواند پدرم و مادرم بگويد، ثروت دمشق و غنائم سامره را نزد پادشاه آشور به تاراج خواهند برد.»
برخی از مؤمنان ممكن است از این که خدا تصمیم گرفت نام او را در اختیار همگان قرار ندهد نااميد شوند. اما اين يك درس مهم برای هر زنی می باشد. فرصت خدمت به خدا به هر عنوان که باشد، فرصتی به منظور خود بزرگ بينی نيست. نيازی نيست نام ما در خبر نامه يا وب سايت كليسا ذكر شود. نیازی نیست که مردم از ما تعریف و تمجید کنند يا این كه يادآور شوند كه شما يك معلم هستيد.
هر كس كه تلاش می كند نبی يا نبيه برای خدا شود، غرور باعث رد صلاحيت او می شود (اول تیموتاؤس 3: 6).
به سادگی درك شده که اشعياء 8: 3 به يك نبيۀ بی نام خدا كه برای او خدمت كرده اشاره کرده . ما حتی نمی دانيم او غير از نقش حمايت به عنوان همسر اشعياء برای خدا چه كرد.
در كل همسر اشعياء يك نبيۀ واقعی و همسر اشعيای نبی بود.
چرا خدا اسم او را نياورد؟ ممكن است به اين علت كه او همسر خود را تحت الشعاع قرار ندهد.
فقط خدا اسم او را می داند.
چقدر عالی است خدمت خدا اين گونه باشد و بالاترين تمجيد و تحسين را او به ما بدهد.

– حنا (لوقا 2: 36-38)
حنا نبيه فقط در انجیل لوقا 2: 36-38 ظاهر می شود.
رويدادهای شرح داده شده در اين آيات پس از ورود مريم و يوسف به معبد خدا برای وقف عيسی مسيح رخ داد.
«و نبيه ای حنا نام، دختر فنوئيل از قبيله اشير بود. او بسيار سالخورده بود. حنا پس از هفت سال زناشويی، شوهرش را از دست داده بود و تا هشتادو چهارسالگی بيوه مانده بود. او هيچ معبد را ترك نمی كرد بلكه شبانه روز، با روزه و دعا به عبادت مشغول بود. حنا نيز در همان هنگام پيش آمد و خدا را سپاس گفته، با همه كسانی كه چشم انتظار رهايی اورشليم بودند، درباره عيسي سخن گفت.»
اين نبيه دختر فنوئيل بود. حنا هفت سال در كنار همسر خود زندگی كرد و سپس همسر او درگذشت. او تا هشتاد و چهار سالگی بيوه ماند.
تمام آن زمان، حنا در حالی که منتظر رستگاری اورشلیم بود که همان آمدن مسیح است، وفادارانه شبانه روز در معبد خدمت می كرد.

در كل حنا يك نبيۀ واقعی است. زندگی او نشان می دهد خدا ممكن است از يك زن پير و متدين اگر كه او مشتاق خدمت به خدا باشد، استفاده كند. همچنين بديهی است كه خدا دعای او را برای ديدن مسيح مستجاب كرد. خدا به او اجازه داد تا وقتی که مسیح را ببیند، زنده بماند.

– چهار دختر فيليپس (اعمال رسولان 21: 8و9)
اعمال رسولان 21: 8و9 چهار دختر مجرد را كه نبيه بودند، به ما معرفی می كند:
«روز بعد، آنجا را ترك گفته به قيصريه آمديم و به منزل فيليپس مبشر، يكي از آن هفت تن، رفتيم و نزدش مانديم. او چهار دختر مجرد داشت كه نبوت می كردند.»
همان طور كه خدا اسم همسر اشعياء را كه نبيه بود به ما نداد، اسم اين چهار دختر مجرد را نیز به ما ارائه نمی دهد.
در كل، ما كشف كرديم که انبيایی از خدا وجود داشتند كه مجرد بودند، برخی ازدواج كرده و برخی ديگر بيوه بودند. بعضی از آن ها جوان بودند و يك نفر هشتاد و چهار ساله بود. اين مسئله بیان گر این است كه خدا زن را به دليل سن و سال رد نمی كند. اگر زنی مايل به خدمت خدا باشد و خواست خدا هم همین باشد، حتماً به کار گرفته می شود.

– ايزابل (مكاشفه 2: 20)
آخرين نبيه كه در كتاب مقدس ذكر شده ايزابل نام دارد. او در كتاب مكاشفه 2: 20 ظاهر می شود:

«اما اين ايراد را بر تو دارم كه بر آن زن ايزابل نام ،كه خود را نبيه می خواند، آسان می گيری. هم او كه با تعليم خود بندگان مرا می فريبد تا دست به بی عفتی بيالايند و از خوراك تقديمی به بتها بخورند.»

ايزابل نام اصلی اين نبيۀ دروغين نبوده است. او نه تنها يك معلم دروغين بود بلكه توجه داشته باشيد كه خود را به دروغ يك نبيه نيز خوانده است. او نبيۀ خدا نبود. ايزابل شخصيت منفی روحانی یک زن را شرح می دهد. او به مانند ايزابلِ عهد عتيق شخصی شرور بود ( اول پادشاهان 16: 31؛ 18: 4و13؛19: 1و2؛ 21: 5-25؛ دوم پادشاهان 9: 7). اين ايزابل آزادی روابط جنسی را تعلیم می داد . مکاشفه 2: 20-22 امروز برای ما آموزنده است. فقط به خاطر این که يك زن كه مسيحی خوانده می شود و ايمانداران را ترغيب به ارتكاب گناه جنسی می نماید بدان معنا نيست كه او ايمان آورده و توصيه های او را بايد پيروی نمود. معلمين دروغين، خطا را تعليم می دهند. اين نبيۀ دروغين خطا را تعليم می داد. اين تمام آن چيزی است كه ما در مورد او می دانيم. این آیات به ما نشان می دهند که خداوند قصد داشته او را به علت تعاليم دروغينش و پيروان او را به علت پذيرش تعاليم نادرستش مجازات نماید.

در كل، ايزابل دومين نبيۀ دروغين كتاب مقدس می باشد. از مكاشفه 2: 20-22 چنین آشكار است كه او پيرو كسانی است كه به او ايمان آورده اند. واضح است که او نقش بازی می كرد تا يك زن خدا پسند باشد اما مسيحيان از او اجتناب می كردند.
اين آيات نشان می دهد او پيروانی داشت و اين بدان معناست كه آموزه های شخصی كه نبيه خوانده می شود مهم تر از آن چيزی است كه او ادعا می كند كه هست. اگر او تعلیم غلط می دهد پس يك نبيۀ واقعی نيست. او يك دروغ گو می باشد.

– خاتمه:
ما در این مطالعۀ مختصر كشف كرديم که نُه نبيۀ واقعی كه در كتاب مقدس ذكر شده اند در سنين مختلف از جوانی تا هشتاد و چهار سالگی بودند. برخی مجرد بودند. برخی ازدواج كرده بودند و يكی از آن ها بيوه بود. آن ها در هر دو یعنی عهد قديم و جديد ظاهر شدند. بديهی است خدا از زنانی استفاده كرد كه بدون در نظر گرفتن سن و وضعيت تأهل به خدمت او مايل بودند.
اما آن چه بسيار چشمگير است اين است كه خدا فقط نام چهار نفر از انبيای حقیقی را آورده اما نام هر دو نبيۀ دروغین را برده است. از اين چهار نفر، در مورد سه نفر از آن ها بسيار كم گفته شده.
چرا روح القدس فقط نام چهار نبيۀ حقیقی را برد؟ پاسخ اين است كه فروتنی می بایست مشخصۀ هر خادم خدا باشد. كتاب اعداد 12: 3 می فرماید: «حال، موسی مردی بسيار حليم بود، بيش از تمامی مردمان روی زمين.» این مطلب بیان گر حقیقتی است که خدا در جستجوی خادمین فروتن و متواضع است.

نوشته: سی. روبن اندرسن

ترجمه: شبنم ابراهیمی نیا

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
x  Powerful Protection for WordPress, from Shield Security
This Site Is Protected By
ShieldPRO