اعمال طبیعت گناه آلود و ثمرۀ روح
اعمال طبیعت گناه آلود و ثمره روح
“لیکن ثمره روح محبت و خوشی و سلامتی و حلم و مهربانی و نیکویی و ایمان و تواضع و پرهیزکاری است که هیچ شریعت مانع چنین کارها نیست”. (غلاطیان 5: 22-23)
هیچ قسمتی در کتاب مقدس مانند غلاطیان 5: 16-26 به وضوح تضاد بین شیوه زندگی یک ایماندار پر از روح القدس و شخصی را که به وسیله طبیعت گناه آلود کنترل می گردد به تصویر نمی کشد. پولس نه تنها تفاوتهای کلی بین شیوه زندگی این دو دسته را مورد تأکید قرار می دهد بلکه فهرست خاصی از اعمال جسم و ثمرۀ روح را ارائه می کند.
اعمال طبیعت گناه آلود:
طبیعت گناه آلود (یونانی sarx) طبیعت انسانی را با تمایلات فاسد آن به تصویر می کشد. طبیعت گناه آلود بعد از تبدیل مسیحیان و تولد تازه به صورت دشمنی مرده باقی می ماند (رومیان 8: 6-8، 13؛ غلاطیان 5:17، 21). آنانی که اعمال جسم را انجام می دهند وارث ملکوت خدا نخواهد شد (غلاطیان 5: 21). بنابراین می باید با طبیعت گناه آلود مقابله کرد و با جنگ روحانی با قدرت روح القدس آن را مرده انگاشت و تحت انقیاد در آورد (رومیان 8: 4-14؛ غلاطیان 5: 17). اعمال طبیعت گناه آلود (غلاطیان 5:19-21) شامل موارد زیر است:
1) زنا (یونانی Porneia)
داشتن تماس و نزدیکی جنسی، این مورد همچنین شامل لذت استفاده از عکس های قبیح، فیلم یا داستانهای زشت نیز می گردد (خروج 20: 14؛ متی 5: 31-32؛ 19: 9؛ اعمال 15:20، 29؛ 21: 25؛ 1قرنتیان 5: 1).
2) فسق و ناپاکی (یونانی akatharsia)
ناپاکی و گناهان جنسی، رفتار و گناهان شیطانی شامل افکار و تمایلات قلبی (افسسیان 5: 3؛ کولسیان 3:5).
3) فجور و عیاشی (یونانی aselegia)
نفس پرستی، پیروی از تمایلات و شهوت تا به اندازه ای که شخص نسبت به انجام کارهای قبیح در مکانهای عمومی احساس شرم نداشته باشد (2قرنتیان 12: 21).
4) بت پرستی (یونانی eidololatria)
پرستش ارواح، اشخاص یا بت ها. اعتماد به انسان، ثروت و یا امکانات. مساوی قرار دادن یا برتر دانستن شخصی یا امری از خدا و کلامش (کلوسیان 3: 5).
5) جادوگری (یونانی Pharmakeia)
جادو، احضار روح، جادوی سیاه، پرستش دیوها و استفاده از دارو برای ایجاد تجربیات “روحانی” (خروج 7: 11، 22؛ 8: 18؛ مکاشفه 9: 21؛ 18: 23).
6) دشمنی (یونانی echthra)
نیتها و اعمال خصمانه، نفرت شدید یا دشمنی.
7) نزاع و اختلاف (یونانی eris)
دعوا و مخالفت؛ تلاش برای برتری جویی (رومیان 1: 29؛ 1قرنتیان 1: 11؛ 3: 3).
8) کینه (یونانی Zelos)
حسادت، رنجش، ناراحتی از موفقیت دیگران (رومیان 13: 13؛ 1قرنتیان 3: 3).
9) خشم (یونانی thumos)
خشم شدیدی که شعله ور شده و منجر به ناسزاگویی یا رفتار ناپسند گردد (کولسیان 3: 8).
10) تعصب (یونانی eritheia)
جاه طلبی، در پی قدرت بودن (2قرنتیان 12: 20؛ فیلیپیان 1: 16-17)
11) شقاق (یونانی dichostasia)
ارائه تعلیماتی که باعث جدایی شده و کلام خدا از آن حمایت نمی کند (رومیان 16: 17).
12) بدعتها (یونانی hairesis)
برای مثال، تشکیل دسته ها و گروهایی که اتحاد کلیسا را نابود می کند (1قرنتیان 11: 19).
13) حسد وقتل (یونانی phthonos)
تنفر شدید از شخصی که صاحب چیزی است که خود فرد نسبت به آن تمایل دارد.
14) مستی (یونانی methe)
تخریب کنترل روانی یا فیزیکی شخص به وسیله نوشیدن الکل.
15) لهب و لعب (یونانی komos)
افراط در خوشگذرانی، شرکت داشتن در مهمانی که همراه با صرف الکل، مواد مخدر و مسائل جنسی یا امثال آن است.
نظر نهایی پولس نسبت به طبیعت گناه آلود سخت وجدی است: هر مسیحی ای که خود را درگیر چنین فعالیتهایی می سازد در واقع خود را از ملکوت خدا جدا می کند و صاحب نجات ابدی نخواهد شد (غلاطیان 5: 21؛ 1قرنتیان 6: 9).
ثمرۀ روح:
بر خلاف اعمال طبیعت گناه آلود، شیوه منسجمی برای زندگی وجود دارد که به نام ثمره روح خوانده می شود. ثمره روح در فرزندان خدا در صورتی تولید خواهد شد که آنان به روح القدس اجازه دهند که به صورت مستقیم در زندگی آنان کار کرده و قدرت گناه به خصوص اعمال طبیعت گناه آلود را در زندگی ایشان نابود سازد و با خدا مشارکت داشته باشند (رومیان 8: 5-14؛ 8: 14 را مقایسه کنید با 2قرنتیان 6: 6؛ افسسیان 4: 2-3 وکولسیان 3: 12-15؛ 2پطرس 1: 4-9).
ثمره روح شامل موارد زیر است:
1) محبت (agape)
جستجوی نفع دیگران بدون داشتن انگیزه نفع شخصی (رومیان 5: 5؛ 1قرنتیان 13؛ افسسیان 5: 2؛ کولسیان 3: 14).
2) خوشی (یونانی chara)
احساس شادی که بر اساس محبت، فیض، برکت، وعده ها و تقرب به خدا است و به اشخاصی تعلق دارد که به مسیح ایمان دارند (مزمور 119: 16؛ 2قرنتیان 6: 10؛ 12: 9؛ فیلیپیان 1: 4؛ 1پطرس 1: 8).
3) صلح (یونانی eirene)
آرامش قلبی و فکری که بر اساس دانستن این آیه قرار دارد که بین ایماندار و پدر آسمانی او همه چیز به خوبی پیش می رود (رومیان 15: 33؛ فیلیپیان 4: 7؛ 1تیموتائوس 5: 23؛ عبرانیان 13: 20).
4) حلم (یونانی makrothumia)
تحمل رنج طولانی، دیر خشم بودن و زود ناامید نگردیدن (افسسیان 4: 2؛ 2تیموتائوس 3: 10؛ عبرانیان 12: 1).
5) مهربانی (یونانی chrestotes)
خواهان آزار رساندن به دیگران و یا باعث رنج و درد آنها نبودن (افسسیان 4: 32؛ کولسیان 3: 12؛ 1پطرس 2: 3).
6) نیکویی (یونانی agathosune)
اشتیاق برای راستی، عدالت و نفرت از شرارت که با انجام اعمال نیکو (لوقا 7: 37-50) و یا با سرزنش و اصلاح بدی (متی 21: 12-13) ابراز می گردد.
7) ایمان (یونانی Pistis)
وفاداری راسخ و محکم به شخصی که با وی در وعده ها، تعهد، اعتماد و صداقت پیمان بسته ایم (متی 23: 23؛ رومیان 3: 3 و 1تیموتائوس 6: 12؛ 2تیموتائوس 2: 2؛ 4: 7؛ تیطس 2: 10).
8) تواضع (یونانیPrautes )
خودداری همراه با استقامت و شجاعت. تواضع بیان کننده خصوصیت شخصی است که در صورت لزوم عصبانی می گردد و در زمان لازم در کمال فروتنی و حلم رفتار می کند (2تیموتائوس 2: 25؛ 1پطرس 3: 15؛ در مورد عیسی متی 11: 29 را با متی 23 و مرقس 3: 5 مقایسه کنید و در مورد پولس 2قرنتیان 10: 1 را با 10: 4-6 و غلاطیان 1: 9 مقایسه کنید و در مورد موسی اعداد 12: 3 را با خروج 32: 20-19 مقایسه کنید).
9) پرهیزکاری (یونانی egkrateia)
تسلط شخص بر امیال و شهوات. همچنین شامل وفاداری به همسر و پاکی اخلاقی می گردد (1قرنتیان 7: 9؛ 9: 25؛ تیطس 1: 8؛ 2: 5).
نظر نهایی پولس نسبت به ثمره روح نشان می دهد که در چنین شیوه زندگی هیچ محدودیتی وجود ندارد. مسیحیان می توانند و یا در حقیقت می باید بیشتر و بیشتر این محسنات را تجربه کرده و هرگز دنبال قوانینی نباشند که مانع زندگی کردن آنان بر طبق این اصول است.
برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
کپی شد! |