استفاده از شراب در شام خداوند

استفاده از شراب در شام خداوند:

آیا عیسی در هنگام اجرا کردن و بنیاد نهادن شام خداوند از شراب تخمیر شده نوشید یا از شراب تخمیر نشده (متی 26: 26-29؛ مرقس 14: 22-25؛ لوقا 22: 17-20؛ 1قرنتیان 11: 23-26)؟ اطلاعات زیر تأیید کنندۀ این نتیجه گیری هستند که مسیح و شاگردانش در هنگام شام خداوند شراب تخمیر نشده یعنی آب انگور نوشیده اند.

1) نه لوقا و نه سایر نویسندگان عهد جدید در رابطه با شام خداوند از لغت «Wine» (یونانی Oinos) استفاده نمی کنند. سه انجیل اول یعنی متی، مرقس و لوقا اصطلاح «میوۀ مو» (متی 26: 29؛ مرقس 14: 25؛ لوقا 22: 18) را به کار می برند. شراب تخمیر نشده تنها «میوۀ مو» کاملاً طبیعی است که شامل تقریباً 20 در صد شکر می گردد و الکلی در آن وجود ندارد. اصولاً مخمر شکر را از بین می برد و محصول مو را تغییر می دهد در نتیجه شراب تخمیر شده محصول درخت مو نیست.

2) شام خداوند زمانی انجام گرفت که عیسی و شاگردانش در حال شام فصح بودند. قانون چگونگی اجرای فصح که در خروج 12: 14-20 بیان شده، در طول هفته فصح وجود و استفاده از «Sero» (خروج 12: 15) را منع کرده است. «Sero» لغتی است که اشاره به مخمر و هر عاملی که باعث تخمیر شود می کند. «Sero» در دوران باستان اغلب از کف غلیظی که بر سطح شراب تخمیر شده حاصل می شد، بدست می آمد. علاوه بر این همه نوع «Hametz» (هر چیزی که شامل هر نوعی مخمر گردد) قدغن گردید (خروج 12: 19؛ 13: 17). خدا این قوانین را داده بود چون مخمر نمونه ای از فساد و گناه است (متی 16: 6 و 12؛ 1قرنتیان 5: 7-8). عیسی پسر خدا، تمام قوانین شریعت را به کمال رسانید (متی 5: 17) بنابراین او قانون خدا را در مورد فصح اطاعت کرده و از شراب تخمیر شده استفاده نکرد.

3) بحث و جدل زنده ای که بیش از یک قرن بین علمای یهودی و دانشمندان کتاب مقدس بر سر این موضوع وجود داشت که آیا حاصل تخمیر شده انگور در فصح مجاز است یا نه؟ اشخاصی که معتقد هستند باید به طور جدی و خیلی دقیق کتاب مقدس عبری و مخصوصاً خروج 13: 7 به طور لغوی تفسیر شود، تأکید دارند که شراب تخمیر شده نمی توانسته مورد استفاده قرار گیرد.

4) بعضی از منابع یهودی تصدیق می کنند که شراب تخمیر نشده در دوران عهد جدید در عید فصح مورد استفاده قرار می گرفت. برای مثال: «بر اساس اناجیل هم نظر، مشخص می شود که مسیح در عصر روز سه شنبه، آخرین هفتۀ زندگی خود با شاگردانش برای شرکت در عید فصح وارد اورشلیم، شهر مقدس، می گردد. بنابراین نان و شرابی که به وسیلۀ مسیح به عنوان یادگاری مورد استفاده قرار گرفت، نان فطیر و شراب تخمیر نشده بود که در شام فصح خورده می شد» (به قسمت «مسیح» در دایرةالمعارف یهودی چاپ 1904 میلادی رجوع کنید).

5)در عهد عتیق، نوشیدنی تخمیر شده هرگز در خانۀ خدا مورد استفاده قرار نمی گرفت و کاهنین اجازه نداشتند که اگر نوشیدنی مست کننده خورده اند برای پرستش خدا نزدیک بیابند (لاویان 10: 11-9). عیسی مسیح کاهن اعظم خدا در عهد جدید است که برای نجات قوم خود به حضور خدا وارد شده است (عبرانیان 3: 1؛ 5: 1-10).

6) ارزش یک نمونه به وسیلۀ توانایی آن در تفسیر و تعبیر کردن حقایق روحانی تعیین می گردد. بنابراین نان که بیان کنندۀ بدن مقدس مسیح است باید بدون خمیر مایه باشد (یعنی به وسیلۀ مخمر فاسد نشده باشد). میوۀ مو که آب انگور تخمیر نشده است می تواند به بهترین صورت بیان کننده خون فسادناپذیر مسیح باشد (1پطرس 1: 18-19). از آنجایی که کتاب مقدس به وضوح بیان می کند که فرآیند فساد در بدن و خون مسیح نمی تواند عمل کند (مزمور 16: 10؛ اعمال 2: 27؛ 13: 37). بنابراین نان وشرابی که فاسد و تخمیر نشده اند به گونه ای صحیح نمونه ای از بدن و خون مسیح هستند.

7) پولس به ایمانداران قرنتس دستور می دهد که از خمیر مایۀ روحانی دوری کنند که عامل «بدی و شرارت» است. چرا که مسیح فصح ما است (1قرنتیان 5: 6-8). بنابراین استفاده از چیزی که نمونه و نشانه ای از شرارت است (چیزی که شامل مخمر باشد) بر خلاف و در تضاد با هدف و آمادگی روحانی لازم برای شام خداوند است.

8) در امثال 23: 29-35 خدا قوم خود را از خیره شدن و نگاه کردن به شرابی که تخمیر شده و شخص آن را برای نوشیدن آماده کرده است، منع می کند. مسیح نیز بر خلاف حکم اخلاقی که خدا امر فرموده است عمل نمی کند. او آمده بود تا شریعت را «به انجام رساند» (متی 17: 5).

برای بررسی بیشتر در این باره به قسمت دوم موضوع شراب در دوران عهد جدید رجوع کنید.

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس