از چارچوب های کلیشه ای سنت های دیکته شده ات آزاد شو!
گاهی باید چترت را ببندی و در زیر باران قدم بزنی و بگذاری حسابی خیس شـوی آنقدر که همه غبار نشسته بر سر و رویت شسته شود و از لباسهای اتو کشیده و زیبایت شرشر آب راه بیفتد و بوی باران بدهی.
آنگاه زندگی را بیشتر از چارچوبه های خشک و کلیشه های تکراری، عرف و سنت های دست و پا گیرت تجربه خواهی کرد.
همچنین در زیر باران رحمت خدا چتر توکل به مراسم مذهبی و پناه بردن به اعمال شخصی و قالب های دیکته شده ات را ببند و در حضور خدا بدون ترس از بهم ریختن آرایش زاهدانه ات قدم بزن، آنقدر که در باران رحمتش حسابی خیس شوی و همه گرد و غبار غرور و ادعاهایت شسته شود.
آنگاه شیرینی حضور خدا را بیشتر از آنچه در بالای منبرها شنیده ای و لطیف تر از آنچه در شعر شاعران خوانده ای و عاشقانه تر از آنچه نویسندگان توصیف کرده اند و رویایی تر از آنچه در خلسه عارفان دیده ای تجربه خواهی کرد. او باران رحمتش را بر همه عالم بد و خوب می باراند.
لطفا در زیر باران فیض و رحمت خدا چترت را ببند. بگذار حسابی خیس شوی. بگذار بوی باران بدهی. آنوقت تر و تازه خواهی شد.
جلیل سپهر
www.lifespringiran.com
@jalilsepehr
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
کپی شد! |