از زحمت به برکت!

?✌️ “زیرا که این زحمت سبک ما که برای لحظه ای است، بار جاودانی جلال را برای ما زیاده و زیاده پیدا می کند.”
(۲ قرنتیان ۴: ۱۷)

بدنیا آوردن فرزند چیزی ست که برخی زنان آنرا یک یا چندبار تجربه کرده اند. نُه ماه انتظار!!! تغییر و دگرگونی روحی و روانی و فیزیکی که درطی این نُه ماه برای زنان اتفاق میافتد، کم و بیش یکسان است. ولی در نهایت با تولد نوزاد همه آن رنجها و سختی ها پایان یافته و جایش را به شادی وصف ناپذیری می دهد.
هیچ برکت و تجربه روحانی سهل و آسان بدست نیامده و نخواهد آمد.
اگر بدون پرداخت بهایی به برکات دست یابیم، آن برکت به تکبر و غرور خواهد انجامید.
درسهای عمیق و تأثیر گذار در زندگی یک ایماندار زمانی رُخ خواهد داد که از بوته آزمایش و کوره های آتش عبور کند.
اگر کسی انجیل بدون زحمت را به شما موعظه می کند، بدانید که او بهره ای از مسیح نیافته است.
بی شک هم اکنون بسیاری از مسیحیان ایماندار در هر کجای این کره خاکی با ناملایمات و سختی های بسیاری در گریبان اند.
یکی از این چالش ها، جنگ و کشمکش درونی خودِ فرد است با خودش.
شک و تردیدهایی که در زمان آزمایشات به سراغ آدم می آید، مانند:
نکند گناهی از من سر زده؟! نکند روح القدس را رنجانده و او ازمن دورشده؟! نکند دیگر خدا صدای مرا نمی شنود و مرا نمی بیند؟! نکند او مرا ترک کرده؟! نکند گناهانم بخشیده نشده و امروز بخاطر آن گناهان تنبیه و مجازات می شوم؟! نکند نفرین کسی پشت سرمن است؟! نکند کسی برای من دعای بدی کرده و … و بسیار ” نکند های ” دیگری که زنجیروار از ذهن ما می آید و می رود و بنیه روحانی مارا سُست می کند.
مثلی ست که می گوید: “یک درخت قوی ممکنه خم بشه ولی نمی شکنه.”
آنچه که در بحرانها می تواند باعث تسلی و قوت و امیدمان شود، وعده های کلام خداست.
با تکیه بر آیات، هر فکر منفی را به اطاعت مسیح اسیر سازیم و با صدای بلند در دعا آنها را بازگو و اقرار کرده، بر آنها بایستیم.
او تا به انتها با ماست و تنهایمان نمی گذارد. حتی تا انقضای عالم.

“پس تفکر کنید در او که متحمل چنین مخالفتی بود که از گناهکاران به او پدید آمد، مبادا در جانهای خود ضعف کرده، خسته شوید.” (عبرانیان ۱۲: ۳) ✌️?

یادداشتی از خواهر گرامی مان ر.پ.