آیا کلیسا بر پطرس رسول بنا شده و کلیدهای ملکوت خدا در اختیار اوست؟

آیا کلیسا بر پطرس رسول بنا شده و کلیدهای ملکوت خدا در اختیار اوست؟

– اعتراف پطرس

این جریان در مرقس 8: 27-29 و لوقا 9: 18-20 ذکر شده است. این اعتراف از سال پیش یعنی زمانی که پطرس برای اولین بار عیسی را به عنوان مسیح موعود پذیرفت (یوحنا 1: 41 و 42) آغاز شد. او یک سال بعد عیسی را «خداوند» خویش خواند (لوقا 5: 8) و شش ماه بعد به او لقب «پسر خدای حی» داد (یوحنا 6: 68 و 69). وحالا پس از دو سال و نیم همراهی با عیسی به الوهیت عیسی اعتراف می نماید.

منظور از صخره (آیۀ 18) که قرار بود عیسی کلیسای خویش را بر آن بناکند پطرس نبود، بلکه آن حقیقتی بود که پطرس به آن معترف شد. این حقیقت همانا پسر خدا بودن عیسی بود. الوهیت عیسی، اساسی است که کلیسا بر روی آن بنا شده. این اعتقاد نامۀ بنیادی مسیحیت است و منظور عیسی در این آیات، قطعاً همین بوده است.

آیۀ 18 یکی از آیات بحت انگیز این بخش به شمار می رود. شاید علت استفاده از کلمۀ «صخره» در این بخش این بود که منظرۀ کوه عظیم و پرصخرۀ هرمون درست در بالای آنان قرار داشت. در نسخۀ اصلی این بخش که به زبان یونانی است، در مقابل کلمۀ صخره، پترا (Petra) به کار برده شده است که با پطرس (Petros) هم خانواده است. کلمۀ پطرس به معنی «صخرۀ کوچک» است. در فرهنگ های معروف یونانی این کلمه به معنی قلاب سنگ و در بعضی از متن ها به معنی سنگی که برای مرزبندی زمین ها مورد استفاده قرار می گرفت، به کار برده شده است. مسلماً این نوع سنگ ها، سنگ هایی قابل حرکت و سهل الانتقال بودند. از طرف دیگر، در فرهنگ یونانی، کلمۀ Petra، در اشاره به کوه اُلَمپ و قفقاز نیز ذکر شده است. باید به این هم توجه کرد که در زبان یونانی و لاتین بسیاری اوقات «و» به جای «اما» به کار می رود (مثال: خشم گیرید و گناه مورزید»). بنابراین معنی این متن به وضوح مشخص است و منظور عیسی این بود که «تو پطرس هستی و هر انسانی می تواند تو را حرکت دهد، اما ایمانی که با کشف الوهیت من در تو قرار دارد، صخره ای به استواری کوه ها است و من کلیسای خود را بر آن بنا می کنم».

– کلیدهای ملکوت

ساده ترین تعبیر این اصطلاح این است که پطرس درهای نجات را در روز پنتیکاست به سوی یهودیان (اعمال رسولان 2) و بعدها بر روی غیریهودیان (اعمال رسولان 10) گشود. قدرتی که به او داده شده بود، قدرت آمرزش گناهان نبود بلکه قدرت اعلام چگونگی آمرزش گناه بود. عیسی همان قدرتی را که به پطرس داده بود، به سایر رسولان نیز بخشیده بود (متی 18: 18، یوحنا 20: 23). همۀ آن ها به وسیلۀ روح القدس قوت یافتند که اعلام کنند عیسی، آمرزندۀ گناهان است. آن ها چگونگی پذیرش این آمرزش را می بایست به مردم بازگو کنند.

برگرفته از کتاب راهنمای کتاب مقدس از انتشارات شورای کلیسایی 222