آیا مطابق کتاب مقدس باید ساعت‌ها در روز دعا کرد؟
آیا مطابق کتاب مقدس باید ساعت‌ها در روز دعا کرد؟
اگرچه کتاب مقدس هرگز ما را به دعا برای ساعت‌های طولانی در روز امر نمی‌کند، اما این مفهوم غیرکتاب مقدسی هم نیست. نمونه‌های متعددی از مردان و زنان خدا در کتاب مقدس وجود دارندد که برای ساعت‌ها به دعا می‌پرداختند.
باز هم، عیسی بهترین نمونه در این زمینه است. از انجیل‌ها به‌وضوح پیداست که عیسی احتمالاً هر روز بیش از ۳ ساعت در خلوت دعا می‌کرد. بیایید به چند آیه نگاه کنیم که این موضوع را روشن می‌کند:
«بامدادان که هوا هنوز تاریک بود، عیسی برخاست و خانه را ترک کرده، به خلوتگاهی رفت و در آنجا به دعا مشغول شد» (مرقس ۳۵:۱).
توجه کنید، عیسی خیلی پیش از طلوع آفتاب بیدار شد. احتمالاً آفتاب در ساعت ۶:۳۰ یا ۷ صبح طلوع می‌کرد. بنابراین، عیسی ممکن است حدود ساعت ۴ یا ۴:۳۰ بیدار شده باشد، شاید هم زودتر. سپس تا زمانی که پطرس و دیگران او را یافتند دست از دعا نکشید (که احتمالاً ساعت ۷:۳۰ یا ۸ بوده) چون آن‌ها احتمالاً با طلوع آفتاب بیدار شدند و طبق آیۀ ۳۶، بعد از آن به دنبال او گشتند.
می‌دانم که دارم کمی فنی برخورد می‌کنم، اما هدفم این است که نشان بدهم عیسی چه مدت زمانی را صرف دعا می‌کرد. وقتی حساب می‌کنیم، می‌بینیم که او احتمالاً حدود ۴ ساعت در حال دعا بود، کمی بیشتر یا کمتر.
و این فقط یک بار نبود؛ این روند هر صبح تکرار می‌شد. حداقل طبق پیشگویی اشعیا چنین بود:
«خداوندگار یهوه زبانِ شاگرد به من بخشیده است تا بدانم چگونه خستگان را به کلام تقویت دهم. او صبح به صبح بیدارم می‌کند؛ آری، گوش مرا بیدار می‌کند تا همچون شاگرد بشنوم. خداوندگار یهوه گوش مرا گشود، و من سرکشی نکردم و روی برنتافتم» (اشعیا ۴:۵۰-۵). این نبوت نشان می‌دهد که پدر، هر صبح عیسی را بیدار می‌کرد تا او را تعلیم داده و هدایت کند.
«پس از روانه کردن مردم، خود به کوه رفت تا دعا کند. چون غروب شد، قایق به میانۀ دریا رسید و عیسی در خشکی تنها بود» (مرقس 46:6-47).
«یکی از آن روزها، عیسی برای دعا به کوهی رفت و شب را در عبادت خدا به صبح رساند» (لوقا ۱۲:۶).
از این آیه‌ها می‌توان دید که عیسی شب‌ها نیز ساعت‌های زیادی را صرف دعا می‌کرد. البته این موردِ دعا کردنِ تمام شب، فقط یک بار اتفاق افتاد، اما این واقعیت را تغییر نمی‌دهد که موارد متعددی وجود دارد که نشان می‌دهد او تا دیر وقت مشغول دعا بود.
نمونۀ دیگری که نشان می‌دهد عیسی چندین ساعت متوالی در حال دعا بود، واقعۀ تبدیل چهرۀ او بر فراز کوه است:
«عیسی پطرس و یوحنا و یعقوب را برگرفت و برفراز کوهی رفت تا دعا کند. در همان حال که دعا می‌کرد، نمودِ چهره‌اش تغییر کرد و جامه‌اش سفید و نورانی شد. ناگاه دو مرد، مورسی و ایلیا، پدیدار گشته، با او به گفتگو پرداختند. آنان در جلال ظاهر شده بودند و در بارۀ خروج عیسی سخن می‌گفتند که می‌بایست به زودی در اورشلیم رخ دهد. پطرس و همراهانش بسیار خواب آلود بودند، اما چون کاملاً بیدار و هوشیار شدند، جلال عیسی را دیدند و آن دو مرد را که در کنارش ایستاده بودند» (لوقا ۲۸:۹-۳۲).
از این قسمت درمی‌یابیم که هنگامی که عیسی دعا می‌کرد، پطرس، یعقوب و یوحنا به خواب رفتند. این نکته مهمی است زیرا نشان می‌دهد که عیسی برای مدت طولانی در حال دعا بوده است.
می‌توان تصور کرد که شاگردان تلاش می‌کردند بیدار بمانند و با معلم خود دعا کنند، اما تا آن اندازه به دعاهای طولانی عادت نداشتند، حتی با وجود شرایط هیجان‌انگیزی که در اطرافشان اتفاق می‌افتاد.
نکتۀ دیگری که نشان می‌دهد عیسی برای مدت طولانی در حال دعا بود، در صحنۀ بعدی بیان شده است:
«روز بعد، چون از کوه فرود آمدند، جمعی انبوه با عیسی دیدار کردند» (لوقا ۳۷:۹).
لحظه‌ای به این فکر کنید. عیسی و آن سه شاگردش به کوه رفتند تا دعا کنند و تا روز بعد از کوه پایین نیامدند. این یعنی آنان زمان زیادی را صرف دعا کرده بودند!
امیدوارم با این چند نمونه از زندگی عیسی، ببینید که دعا کردن برای ساعت‌های طولانی کاملاً مطابق کتاب مقدس است و نه فقط مطابق بلکه لازم و ضروری است.
نوشتۀ جِران فرگوسن
ترجمۀ کشیش ورژ باباخانیان
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
|
کپی شد! |
