آیا عیسی اینطور گفت که: بازگشت مجددش در طول دورۀ زندگی زمینی شاگردانش خواهد بود؟

آیا عیسی اینطور گفت که: بازگشت مجددش در طول دورۀ زندگی زمینی شاگردانش خواهد بود؟

ما به عنوان ایمانداران که به یکپارچگی و انسجام مطالب کتاب مقدس معتقدیم، اغلب هنگام خواندن قسمت هایی که به نظر می رسد در تضاد با متون دیگر کتاب مقدس قرار می گیرند، دچار مشکل می شویم. به عنوان مثال، 3 بار در اناجیلِ عهد جدید، عیسی مسیح به صورتی کاملاً واضح و جدی راجع به بازگشت ثانوی خویش پیشگویی نمود که در نگاه اول از سخنان او چنین به نظر می رسد که این اتفاق پیش از مرگ زمینی اولین پیروانش انجام خواهد شد (مرقس 9: 1 و 13: 30 و همینطور متی 10: 23).

بدیهی است که این پیش گویی از جانب عیسی مسیح، مشکلاتی را از نظر تاریخی و نیز الاهیاتی ایجاد می کند. با این حال اگر این قسمت های کتاب مقدس را با دقت مورد توجه و مطالعه قرار دهیم متوجه می شویم که توضیحاتی معقول برای هر سه مورد (آیات کتاب مقدس) وجود دارند. از آنجایی که انجیل متی 10: 23 سخت ترین و پیچیده ترین (از لحاظ درک تفسیری) آنها می باشد، در این مقاله بیشترین توضیح و زمان را صرف این آیه خواهیم نمود.

1- انجیل مرقس 9: 1- پیش گویی تبدیل هیئت خود

در انجیل مرقس 9: 1 و موارد مشابه این آیه در انجیل متی 16: 28 و انجیل لوقا 9: 27 عیسی مسیح وعده می دهد که: “آمین، به شما می گویم برخی اینجا ایستاده اند که تا آمدن نیرومندانه پادشاهی خدا را نبینند، طعم مرگ را نخواهند چشید.”

با این حال، رویداد بعدی در انجیل مرقس بلافاصله همانا تبدیل هیئت عیسی است، که سه تن از نزدیک ترین شاگردانش شاهد آن هستند و شاید عیسی مسیح در آیه قبل، این واقعه را مدنظر داشته باشد. به نظر می آید که این تفسیر درست باشد که حقیقت زمان تبدیل هیئت مسیح “6 روز پس از” این وعده (در آیه 1)، بوده باشد، مخصوصاً اینکه پطرس در نامۀ دوم پطرس 1: 16 الی 18 نیز به این واقعه اشاره می کند.

2- انجیل مرقس 13: 30- پیش گویی ویرانی اورشلیم

عیسی مسیح در انجیل مرقس 13: 30، اعلام می دارد که:

” آمین، به شما می گویم که تا این همه روی ندهد، این نسل (قوم) نخواهد گذشت.”

در این آیه ، عبارت “این همه”، احتمالاً به آنچه او به تازگی برای شاگردان توصیف کرده بود اشاره دارد و در همین باب آیات 24 الی 27 او بازگشت ثانوی خود را شرح می دهد. با این حال او از عبارت “این همه رویداد” در آیۀ 29 نیز به عنوان سرنخی برای تشخیص نزدیکی زمان بازگشت ثانوی خویش، استفاده کرده و مسلماً منطقی نخواهد بود که این آیه را این گونه تفسیر و ترجمه کنیم: “وقتی دیدید برگشتم، بدانید که نزدیک هستم!”

در نتیجه عبارت “این همه” در آیات 29 و 30 می بایست به وقایع توصیف شده در آیات 15 الی 23 اشاره داشته باشد و می توان متوجه شد که این وقایع مابین سال های میان مرگ عیسی مسیح (به احتمال قوی در تاریخ 30 میلادی) و ویرانی موقت معبد در سال 70 میلادی یعنی یک دورۀ 40 ساله و یا در طول زندگی یک نسل به وقوع پیوسته باشد.

3- انجیل متی 10: 23- وقفه ای در سفر کوتاه مدتِ مأموریت رسولان

سخت ترین قسمت از نظر تفسیری و رمز گشاییِ این مطلب را می توان در انجیل متی 10: 23 مشاهده نمود.

در آیات 5 الی 42 ، عیسی به شاگردانش چنین می آموزد که در مسیر سفر به دور سرزمین اسرائیل و در حال خدمت موعظه، تعلیم و شفا در تک تک مکان هایی که آنها را می فرستد، باید منتظر وقوع چه اتفاقاتی باشند و در انجیل متی 10: 23 متای رسول به نقل از عیسی مسیح چنین می نویسد: “چون در شهری به شما آزار رسانند، به شهری دیگر بگریزید. آمین به شما می گویم، که پیش از آنکه بتوانید به همۀ شهرهای اسرائیل بروید، پسر انسان خواهد آمد.”

در نگاه اول چنین به نظر می رسد که عیسی مسیح فکر می کند که بازگشت ثانوی او ظرف چند هفته و یا چند ماه رُخ خواهد داد.

آیا مقصود او این بود که در مدت زمان نسبتاً کوتاهی که رسولان در مسیر سرزمین های اسرائیل در حال بشارت خبر خوش انجیل هستند به صلیب کشیده شده و سپس برخیزانیده می شود و به آسمان می رود و دوباره باز می گردد؟؟؟!!!

این تفسیر بسیار بعید به نظر می رسد. اگر دو قسمت قبلی راکه راجع به آن بحث کردیم، در اختیار نداشتیم، این نظریه هرگز حتی به ذهن احدی رسوخ نمی کرد. پس منظور عیسی مسیح چیست؟

ممکن است منظور عیسی مسیح از گفته اش این باشد که: قبل از پایان مأموریت دوازده شاگرد، آنها را در مکانی دیگر دوباره ملاقات خواهد کرد. این می تواند ساده ترین پاسخ به سؤالمان باشد. گذشته از تمام این ها، در انجیل متی 8: 20 عبارت “پسر انسان”، عنوانی است که بیشتر از همۀ عناوین مورد علاقۀ عیسی برای اشاره به خود بوده و فقط می تواند مترادف کلمۀ “من” باشد.

اما عبارت “پسر انسان” که مکرراً در اناجیل از آن استفاده شده، اشاره ای است مستقیم به دانیال 7: 13و14  که در آنجا  به “کسی مانند پسر انسان” (یک موجود بشری) اشاره شده:

“دیدم که به ناگاه کسی مانند پسر انسان با ابرهای آسمان می آمد ، او نزد قدیم الا یام رسید و او را به حضور وی آوردند. حکومت و جلال و پادشاهی به او داده شد، تا تمامی قومها و ملتها و زبانها او را خدمت کنند. حکومت او حکومتی است جاودانه و بی زوال، و پادشاهی او زایل نخواهد شد.”

در تمام موارد دیگر که عیسی مسیح از آمدن پسر انسان سخن به میان می آورد، مستقیماً به این موضوع اشاره دارد که این بازگشت، در جلال خواهد بود. (متی 16: 27 و 28؛ 24: 27، 30، 37 ، 39و40 ؛ 25: 31 و 26: 64)

در نظر گرفتن مطالب فوق، این تفسیر و تفاسیر مختلف دیگر را مبنی بر این که مقصود عیسی این بوده که “شاگردانش را پیش از پایان مأموریتشان ملاقات خواهد کرد” غیرمحتمل می سازد. برای نمونه، برخی این گونه تفسیرها را پیشنهاد کرده اند که بازگشت پسر انسان می تواند به رستاخیز او از مردگان یا ریختن روحش در روز پنتیکاست یا بازگشت نامرئی او برای داوری اسرائیل که با خرابی اورشلیم در 70 میلادی همراه بود، اشاره داشته باشد. گاهی اوقات مفسرین تلاش کرده اند که تفسیر خود را با یکی از مواردی که ذکر شد و یا با تجدید تفسیر موارد دیگرِ بازگشت پسر انسان در انجیل متی به همین صورت، تقویت بخشند.

رویکردی بهتر

برای داشتن رویکردی بهتر می بایست به زمینۀ وسیع تری از گفتمان عیسی مسیح در آیه 23 یعنی کل باب 10 انجیل متی توجه و دقت بیشتری شود.

برای شروع، به نظر می رسد که آیات متی 10: 5-15، محدود به شرایط و موقعیتی اضطراری و فوری می باشد که در آن عیسی مسیح دوازده شاگردش را بدون اینکه آنها را همراهی کند، برای مأموریتی فرستاد. بسیاری از تعالیم موجود در این یازده آیه نشان دهنده این است که آیات مزبور نمی توانند اشاره به مأموریتی “طولانی مدت” داشته باشند.

از همه مهم تر، عیسی مسیح با فرمان مأموریت عظیم خود در متی 28: 19-20 حکم منع رفتن شاگردان به سوی غیر یهودیان و سامریان را در انجیل متی 10: 5و6 لغو کرد. و همچنین با توجه به متی 10: 9و 10 عیسی مسیح هرگز در نظر نداشته که شاگردانش هرگز پول، آذوقه و یا کوله بار اضافی همراه خود برندارند و همیشه به هر شهری که وارد می شوند فردی شایسته بیابند که بتوانند در منزلش بمانند و به میهمان نوازی او تکیه کنند را و در خانه اش ساکن شوند (آیات 11و12). و وقتی به آیه 15 این باب می رسیم متوجه می شویم که عیسی راجع به اسامی تحت الفظی شهرهای اسرائیل که در قرن اول میلادی وجود داشتند سخن می گوید.

با این حال در آیه ۱۶ می بینیم که او یک چشم انداز بلند مدت را در حالی که دائماً این حقیقت را  که پیروان مسیح می بایست “مانند ماران هوشیار” و “چون کبوتران ساده” باشند، بیان می دارد، مدّ نظر داشت و این سخنان، به ویژه برای خدمت پیروان او پس از مرگ و رستاخیزش لازم و ضروری بودند.

آیات 17 الی 42 همین باب، مرتباً با هشدارهایی راجع به طرد شدگی، آزار و شکنجه، دشمنی و دستگیری، حبس، تازیانه خوردن و حتی شهادت به خاطر وفاداری به عیسی تأکید می ورزند (مخصوصاً آیات 17-23 را مشاهده فرمایید که بلافاصله بعد از نیم آیۀ اسرار آمیز ما آمده). بسیاری از این موارد تا زمانی که مسیح مُرد و از مردگان برخاست و روح القدس نازل شد، اتفاق نیفتاد و حتی تا به امروز نیز در اقصی نقاط جهان ادامه دارد.

از آنجایی که قسمت ب آیۀ 23 در این زمینۀ جامع و دقیق متن، به پیش گویی این امور (آزار و تحت شکنجه قرار گرفتن) می پردازد، دانستن این امر ضروری است که عیسی مسیح با به کارگیری عبارت “شهرهای اسرائیل” به ماهیت دائمی و استمراری این مأموریت (رساندن پیام انجیل) به تمام مردم یهود و در سطحی گسترده تر برای یهودیان تمام دنیا در همه جا اشاره دارد.

گذشته از تمام اینها، مأموریت عظیم شاگردسازی همۀ ملتها (یا گروه های قومی)، اسرائیل را نیز همانند همۀ قومها شامل می شود.

به طور خلاصه و ساده، نتیجۀ عملی و کاربردی متی 10: 23 این است که به شدت مشغول کار باشیم! همۀ ما که نام او را بر خود داریم تا زمان بازگشت پسر انسان، کار زیادی را به عهده داریم.

نویسنده: کرِیگ اِل. بلومبرگ

آشنایی با نویسنده: کرِیگ ال. بلومبرگ پروفسور نامیِ عهدجدید در دانشگاه الاهیات دِنور واقع در شهر لیتلتونِ ایالت کولورادو می باشد.

ترجمۀ: راز