آیا شیطان (ابلیس) می تواند توبه کند و نجات یابد؟

آیا شیطان (ابلیس) می تواند توبه کند و نجات یابد؟

خیر، (جواب منفی است) شیطان نه می تواند از گناهش توبه کند و نه توبه خواهد کرد. راه نجاتی برای شیطان وجود ندارد. اولاٌ شیطان کاملاٌ سقوط کرده است و در دنیای شرارت کاملاٌ تسلیم و سرسپرده است. در قلب (یا نهاد) اوجایی برای توبه وجود ندارد. در ثانی، چون گناه می بایست کفاره ای داشته باشد و راه جبران یا کفاره (فدیه قربانی) برای فرشتگان وجود ندارد. قربانی عیسی بر روی صلیب برای مردم (انسان ها) است، و نه برای فرشتگان. درک این موضوع بسیار مهم است که در یک شخصیت عیسی دو طبعیت وجود دارد: خدا و انسان. به عنوان پسرخدا، عیسی مسیح می تواند قربانی ای را تقدیم کند که باعث خوشنودی خدای پدر شود. به عنوان یک انسان، عیسی می تواند نیابتاٌ قربانی برای انسان ها باشد. به این دلیل است که ما می توانیم نجات یابیم. کفارۀ عیسی به جای ما و از طرف ما تقدیم شد.

بنابراین حتی اگر (قرار بود) شیطان از گناهان عظیمش توبه می کرد (که امکان پذیر نیست) او می بایست کفاره ای داشته باشد که از قبل برای فرشتگان تعیین می شد که کافی (یا محق شدنی)  باشد. از آن جایی که مسیح انسان شد تا برای انسان ها بمیرد، و او به ماهیت فرشته در نیامد تا برای آن ها کفاره نماید، پس برای فرشتگان کفاره ای وجود ندارد (به عبارتی دیگر، برای تحقق چنین نجاتی، می بایست کلمۀ الهی یعنی عیسی مسیح با ماهیت فرشته ای بی گناه در میان فرشتگان گناهکار متجلی و ظاهر می شد و در بین فرشتگان زندگی می کرد و برای آن ها قربانی و کفاره می گردید تا امکان توبه ونجات برای آن ها هم فراهم می گردید)*. در کلام خدا چنین تعلیمی داده نشده است و قلمروی (و نه نقشۀ الهی مشابه)* متناظر درعالم فرشتگان وجود نداشته است که آن را امکان پذیر نماید.

گناهان ما طغیان برعلیه خداست، گناهان ما توهینی است که باعث رنجش خدا شده و ما نیاز به راهی داریم تا حیثیت خدا اعاده شود، یعنی راهی برای اصلاح و برطرف نمودن معصیت هایمان باشد. طبق کتاب مقدس انجام کفاره، راه حلی است که طی آن مرگ رخ می دهد (لاویان 17: 11 و عبرانیان 9: 22 ) به جای مرگی که برای ما مقرر شده بود. خدا به ما می فرماید «مزد گناه مرگ است» ( رومیان 6: 23)، و گناه ما را از خدا جدا می سازد (اشعیاء59: 2 ).

اما خدا را شکر که برای ما کفارۀ قربانی مسیح بر روی صلیب آماده شد (اول پطرس 2: 24).

با این وصف و هم طبق آیۀ ذیل، کفاره ای برای عالم فرشتگان وجود ندارد:

عبرانیان 2: 16-17: «زیرا مسلّم است که او نه فرشتگان، بلکه نسل ابراهیم را یاری می دهد. از همین رو، لازم بود از هر حیث همانند برادران خود شود تا بتواند در مقام  کاهن اعظمی رحیم و امین، در خدمت خدا باشد و برای گناهان قوم کفّاره کند.» ( ترجمۀ هزارۀ نو)

بنابر این از آن جایی که کتاب مقدس به ما می گوید رهایی برای فرشتگان مقرر نشده است، به این معنی که کفاره ای برای آنان وجود ندارد، پس دنیای شرارت که سقوط کرده اند، که شامل ابلیس نیز می شود، نمی توانند نجات یابند.

*(مترجم در پرانتز برای روشن شدن منظور نویسنده، توضیح بیشتری داده است).

نوشتۀ مَت اسلیک- ۵ دسامبر ۲۰۱۳

ترجمۀ بهروز نظری