آیا سلیمان نجات یافته و به بهشت رفته؟

آیا سلیمان نجات یافته و به بهشت رفته؟

با توجه به این که سلیمان در دوران عهد عتیق زندگی می کرد کاملاً روشن است که “تولد دوباره” یا “پری روح القدس” را تجربه نکرد، زیرا قبل از صعود مسیح و تولد کلیسا این امکان وجود نداشت (به یوحنا 16: 7 رجوع شود). اصطلاحات تولد دوباره و نجات یافته (به معنای نجات ابدی) اصطلاحات عهد جدیدی هستند. این نوع کلمات در مورد مقدسین عهد عتیق استفاده نمی شود. بنابراین، وقتی از «نجات» سلیمان صحبت می کنیم، صرفاً به بی گناهی او در برابر خدا و حضور او در بهشت ​​ اشاره می کنیم.

خدا از سلیمان پادشاه به عناوین مختلف استفادۀ زیادی نمود. او حکمت و ثروت را از خدا دریافت کرد. او معبدی زیبا ساخت زیرا خدا او را برای این امر انتخاب کرد که حضور خدا بعداً در آنجا ساکن شد. وقف معبد توسط سلیمان در اول پادشاهان فصل 8، یک رویداد فروتنانه و پر هیبتی است که با هزاران قربانی و دعای سرشار از ایمان و پرستش مشخص شده است. خدا از سلیمان برای نوشتن سه کتاب از کتاب مقدس استفاده کرد: امثال، غزل غزل های سلیمان و جامعه. خدا در مورد سلیمان گفت: “او را برگزیده ام تا پسر من باشد” (اول تواریخ 28: 6). مطمئناً این حقایق به ما  این امکان را می دهد  تا حدس بزنیم که سلیمان نجات یافته و امروز در بهشت ​​به سر می برد.

از سوی دیگر، سلیمان پادشاه نیز در برابر خدا گناه بزرگی کرد (اول پادشاهان 11: 3-13). متأسفانه، او با زنان بت پرست ازدواج کرد، برای بت های آن ها مذبح ها بنا کرد و حتی خودش در عبادت این بت پرستان شرکت نمود. تنها دلیلی که خدا فوراً سلطنت را از سلیمان نگرفت این بود که خدا به پیمان خود با داود وفادار بود (اول پادشاهان 11:12). سابقۀ گناهان سلیمان، به علاوۀ لحن دل خراش او در کتاب جامعه، برخی را به این فکرانداخته که سلیمان نجات نیافته و امروز در بهشت ​​نیست.

برخی به این واقعیت اشاره می کنند که اسم سلیمان در تالار فهرست طویل قهرمانان ایمان در رساله به عبرانیان فصل 11  اشاره ای نشده! و این مطلب را سرنخ دیگری مبنی بر این که او نجات نیافته می شمارند. با این حال، بسیاری از شخصیت های دیگر عهد عتیق نیز در این فهرست ذکر نشده اند، و عبرانیان فصل ۱۱ هرگز قرار نبود فهرست جامعی از مقدسین عهدعتیق باشد.

درست مانند زندگی داود، دوره‌هایی از نافرمانی در زندگی سلیمان وجود داشت که مستلزم اعتراف و توبه بود. آیا مسیحیان امروزی گناهی مرتکب نمی شوند؟ البته که گناه می کنند و امروزه اعمال قوم خدا گاه با آنچه ادعا می کنند مطابقت ندارد. هنگامی که مسیحیان لغزش می خورند، باید به گناهان خود اعتراف کنند و پاکی و تقدس وعده داده شدۀ خدا را دریافت کنند (اول یوحنا 1: 9). می دانیم که داود دقیقاً به این عمل دست زد (مزمور 51). آیا سلیمان هم چنین کاری کرد؟ بله، ما معتقدیم که او این کار را کرده است.

کتاب جامعه یک مطالعۀ تاریک در مورد زندگی جدا از خدا است. سلیمان به سال‌های تلف شده‌اش نگاه می‌کند و هیچ رضایتی در آن ها نمی‌ یابد بلکه فقط بیهودگی، بیهودگی، و «از عقب باد رفتن» (جامعه 1: 14). اما او درس خود را آموخته بود؛ هرچند راه سختی را طی نمود. بنابرین کتاب خود را با این توصیه به پایان می رساند: «حال که همه چیز را شنیدیم، ختم کلام این است: از خدا بترس و فرامین او را نگاه دار، چرا که انسان بودن به تمامی همین است. زیرا خدا هر عمل و هر امرِ مخفی را، چه نیک و چه بد، به محاکمه خواهد آورد.» (جامعه 12: 13-14). این قطعاً بیان کنندۀ مردی است که به سوی خدا بازگشته و شروع به توکل نمودن بر او نموده است.

البته، قضاوت نهایی در مورد نجات یا عدم نجات سلیمان به خدا مربوط است و نه به ما. نجات و رهایی تنها به خدا بستگی دارد زیرا همان طور که کتاب مقدس می فرماید: «خداوند به دل می نگرد.» (اول سموئیل 16: 7). اما ما معتقدیم که سلیمان بر خدا توکل نمود و علی رغم نافرمانی او، پسر خدا بود. نوشته‌های او به وضوح از مردی صحبت می‌ کند که رابطۀ شخصی با خدا داشت و حماقت زندگی بدون خدا را عمیقا لمس کرده بود. حدس ما این است که سلیمان پس از مرگش به بهشت ​​رفت. علی رغم ناکامی‌ها و کاستی‌هایش، سلیمان به لطف ایمانی که داشت نجات یافت، همان طور که ما نیز به همین طریق صاحب نجات جاودانی می شویم.

منبع مقاله: www.gotquestions.org

ترجمۀ الما غریبیان