آیا سلیمان تسهیلاتی که ساخت گنجایش ۲۰۰۰ بَت را داشت (اول پادشاهان ۲۶:۷)، یا ۳۰۰۰ بَت (دوم تواریخ ۵:۴)؟      

آیا سلیمان تسهیلاتی که ساخت گنجایش ۲۰۰۰ بَت را داشت (اول پادشاهان ۲۶:۷)، یا ۳۰۰۰ بَت (دوم تواریخ ۵:۴)؟      

فعل عبری “گنجایش” و “نگه می‌داشت” با فعل “دریافت شد” که در این متن ترجمه شده تفاوت دارد و شاید معنی آن این باشد که حوض محتوی ۲۰۰۰ بَت بوده ولی وقتی به حداکثر ظرفیت خود پر می‌شد به ۳۰۰۰ بت می‌رسید. پس وقایع‌نگار به مقدار آبی اشاره می‌کند که حوض را به چشمه‌ای روان تبدیل می‌کند و نه یک حوض معمولی. این به ما می‌آموزد  که۳۰۰۰ بَت آب برای پر کردن کامل حوضی که در حالت عادی ظرفیت آن ۲۰۰۰ بَت بود، می‌توانست استفاده شود (توضیح این که یک بَت تقریباً معادل ۲۲ لیتر است).

راه حل دیگر همان است که قبلاً نیز به آن اشاره کردیم، یعنی رقم ۲۰۰۰ در حروف عبری به وسیلۀ رونویس با رقم ۳۰۰۰ اشتباه برداشت شده.

باید یادآور بشویم که شبیر علی (در مناظرۀ خود با جی اسمیت در بیرمنگام انگلستان در ۲۵ فوریۀ ۱۹۹) این را یک “تناقض” نامید و گفت بر اساس متن حوضی که ۱۰ متر مکعب قطر دارد، احتمالاً نمی‌تواند ۳۰ متر مکعب آب را در خود جای دهد، آن طور که در نسخه آمده است (چون بر اساس قانون “pi” این حوض محیطی به اندازۀ ۳۱۴۱۶ یا قطر ۹۵۴۹ باید می‌داشت).

شبیر هنگام مناظره به شکل طنزآمیز گفت: “حوضی به این شکل برایم پیدا کن تا من در آن تعمید بگیرم!” اما شبیر متن را به درستی و فقط به دنبال خندیدن و تمسخری بی‌فایده بود. چرا؟ چون در متن آمده که این حوض ۸ سانتی‌متر ضخامت داشت و لبۀ آن به شکل گُل سوسن بود. پس به این بستگی دارد که آن را از کدام سمت اندازه‌گیری می‌کنیم. بالا یا پایین لبه، داخل یا خارج ظرف. چون تمام این‌ها قطر متفاوتی به ما می‌دهند و اگر از بالای لبه و یا از نقطۀ باریکتر حساب کنیم به قطر متفاوتی دست می‌یابیم.

به کلامی دیگر اگر شبیر کسی را داشته باشد که چنین حوضی برایش بسازد البته که می‌تواند در آن تعمید بگیرد!
(Haley pg. 382; Light of Life II 1992:192)

منبع مقاله: https://answeringislamblog.wordpress.com/2020/11/26/101-cleared-up-contradictions-in-the-bible/ترجمۀ: اِلما غریبیان