آیا در مراسم عشاء ربانی (شام خداوند) باید آب انگور استفاده کنیم یا شراب؟

این موضوع که آیا استفاده از شراب در مراسم شام خداوند قابل قبول است یا نه مورد بحث مسیحیان می باشد. همانطور که به بررسی این موضوع خواهیم پرداخت فراموش نکنیم که مایع درون این لیوان نماد چه چیزی است ( این مایع نماد خون عیسی مسیح و نجات دهنده ما می باشد که پیمان جدیدی با ما از طریق این خون بسته شده است).

در مرحله نخست، مروری بر موضوع شراب در متون کتاب مقدس خواهیم داشت. استفاده از شراب در زمان عهد قدیم امری کاملاً مشخص و واضح می باشد. در ابتدا استفاده (و یا استفاده نادرست) از شراب را جایی می بینیم که در آن نوح مست شد و مستی باعث شد تا برهنه در خیمه خود بخوابد (پیدایش فصل 9 آیه 21). مورد بعدی جایی است که ملکیصدق با شراب از ابرام پذیرایی می کند (پیدایش فصل 14 آیه های 17-18). در خروج فصل 29 آیه 40، خداوند دستور می دهد که شراب در سیستم قربانی استفاده شود. زمانیکه داوود به پادشاهی رسید، پیروانش به مدت سه روز با غذا و شراب جشن گرفتند (اول تواریخ فصل 12 آیه های 38 تا 40). مزامیر فصل 104 آیه 15 به ما می گوید که خداوند شراب را برای شاد ساختن قلب های ما بوجود آورد. همچنین به ما قول داده شده که روزی خداوند جشنی را برای مردم برپا خواهد کرد و در آن غذاهای لذیذ و شراب کهنه فراهم می آورد (اشعیا فصل 25 آیه 6).

در عهد جدید، اولین معجزه عیسی مسیح تبدیل آب به شراب در مراسم عروسی دهکده قانا بود (یوحنا فصل 2 آیه های 1 تا 11). و نه تنها عیسی مسیح خود شراب می نوشید (لوقا فصل 7 آیه 34) بلکه به ما گفت که در آسمان نیز با ما شراب خواهد نوشید (متی فصل 26 آیه 29). افزون بر این، پولس به تیموتاؤس می گوید که گاهی به جای آب شراب بنوشد تا مشکل معده او درمان شود (اول تیموتائوس فصل 5 آیه 23).

باوجود این همه اشاره به شراب در کتاب مقدس، این حقیقت نیز کاملاً مشخص است که مستی هرگز قابل قبول نیست. افسسیان فصل 5 آیه 18 اینگونه با صراحت بیان می کند که: “ از مستی بپرهيزيد زيرا مستی انسان را به راههای زشت می‌كشاند. در عوض از روح خدا پر شويد “.

طرفداران استفاده از شراب در مراسم شام خداوند، این آیه ها را برای دفاع از موضع خود در اختیار دارند. مثال های بیان شده این حقیقت را نشان می دهد که استفاده درست از شراب (به جز مورد نوح) در واقع می تواند چیز خوبی باشد.

کسانی هم که احساس می کنند نباید از شراب استفاده کرد، دلایل محکمی دارند و آیه هایی نیز برای ارجاع در اختیار دارند. به عنوان مثال، هشدارهایی بر ضد استفاده از شراب را در امثال فصل 4 آیه 17، فصل 20 آیه 1 و فصل 23 آیه های 29 تا 32 مشاهده می کنیم. و خدا در لاویان فصل 10 آیه 9 به هارون گفت:” وقتی به خيمهٔ عبادت می‌رويد، هرگز شراب يا مشروبات مست كنندهٔ ديگر ننوشيد مبادا بميريد. اين قانونی است دائمی برای تو و پسرانت و تمام نسلهای آينده‌ات”.

شراب یا آب انگور در مراسم شام آخر عیسی مسیح؟ قانون قطعی ای وجود ندارد که بگوییم کدامیک در آن شب استفاده شده است. در واقع، متنی که درباره شام آخر صحبت می کند هرگز حتی حرفی از شراب و یا آب انگور نیز به میان نیاورده است، بلکه فقط از “پیاله” نام برده شده است. با این وجود، مواردی برای بررسی وجود دارند. اگر وجود الکل باعث حواس پرتی در هر حالتی می شود، در این صورت جای نگرانی وجود دارد. با اطمینان می توان گفت که هیچ کلیسایی نمی خواهد شاهد این باشد که فردی به دلیل مخالفت با مصرف الکل، از کلیسا روی گردان شود. دستور عیسی مسیح این بود که “اين پياله، نشان پيمان تازه‌ای است ميان خدا و شما، كه با خون من بسته شده است. هرگاه از آن می‌نوشيد، به یاد من باشيد” (اول قرنتیان فصل 11 آیه 25). جای تأسف خواهد بود که حضور شراب باعث شود تا حواس کسی پرت شده و درنتیجه به دستور مسیح بی توجهی کند.

در هیچ جایی از کلام خدا نمی بینیم که ضرورتی بر میزان الکل موجود در محتوای پیاله باشد. با این همه، اگر کسی عقیده راسخی مبنی بر استفاده یا عدم استفاده از شراب را دارد، مجاز است تا به آنچه اعتقاد دارد عمل کند تا بتواند به بهترین شکل، عیسی مسیح را جلال دهد. اما نباید فراموش کنیم که “پیاله” نمایانگر چه چیزی می باشد و اینکه برادر و یا خواهر ایماندار خود را به سبب اعتقاد شخصی اش قضاوت نکنیم.

منبع مقاله: www.gotquestions.org