آیا در قرآن اشتباهاتی وجود دارند؟

آیا در قرآن اشتباهاتی وجود دارند؟

 اگرچه مسلمانان اغلب درباره منشاء الهی قرآن این بحث را می کنند که “هیچ اشتباه، تغییر یا تحریفی” نسخه های آن را از زمان آغاز آن لمس نکرده، باید اذعان داشت که چنین دیدگاهی نشانگر واقعیت موضوع نیست. در حالیکه نیاز هست که این گفته را آزمایش کنیم که قرآن امروزی تقریباً کپی کامل همتای قرن هفتمی آن است، این تصور که اینها کپی منعکس کننده کلمات دقیقی است که از محمد صادر شده را بطرز قابل رشد، مشکل ساز کرده است. منابع تاریخی ثابت می کنند که نسخه های گوناگون در سوریه، عراق و ارمنستان، قبل از نسخۀ تجدید نظر شده ای که توسط عثمان تهیه شد، در گردش بود. زید که منشی دراز مدت محمد بود،  توسط عثمان دعوت شد تا نظارت نسخۀ معتبر نهایی قرآن را انجام دهد. همۀ نسخ دیگر قرآن در آن زمان سوزانده شد تا چالشی برای نسخۀ معتبر وجود نداشته باشد. هنوز این سؤال باقی است که چرا می بایست عثمان نسخۀ معتبری از قرآن بوجود آورد، اگر حقیقتاً قرآن از آغاز به خوبی حفظ شده بود! در اینجا بجاست از آلفرد گیومه که یکی از مشهورترین دانشمندان غیر مسلمان در اسلام است، نقل قول کنیم: “فقط مردان کوفه ویرایش جدید را نپذیرفتند، و نسخه آنان قطعاً تا اواخر 1000 میلادی وجود داشت. ویرایش عثمان تا به امروز به عنوان کلام معتبر خدا برای مسلمانان بوده است. با این وجود، حتی امروزه نیز قرائت های مختلف، که شامل نه تنها قرائت های گوناگون اِعراب، بلکه هر از گاهی متونی که حروف بی صدا دارند نیز می شود که به عنوان اعتبار برابر با یکدیگر شناخته شده اند!” وقتی شخص نسخه های مختلف قرآن را که انتقال یافته اند، با هم مقایسه می کند، کاملاً مشهود است که در واقع در میان آنها تفاوت وجود دارد. در حالی که این تفاوت ها معمولاً در بعضی حروف یا اِعراب یا نشانهای آوانما وجود دارند، ادعای شخص مسلمان در مورد اتحاد کامل در نسخ قرآن حقیقت ندارد. در ضمن، با توجه به ادعای اسلامی مبنی بر اینکه خدا در طول تاریخ به بشریت مکاشفات خود را داده است، که شامل زبور داود و چهار انجیل نیز می شود، هر شخصی متعجب می شود که چرا الله نسخه های قرآن را بطرز معجزه آسایی نگهداری کرده، در حالی که قادر نبوده همان معجزه را با مکاشفات سابق انجام دهد. بگذارید حقیقت این ادعای اسلام را آزمایش کنیم که کیفیت ادبی آن چقدر عالی می باشد؟ مدافع برجسته مسیحی راوی زاکاریاس در کتاب خود “عیسی در میان خدایان دیگر“  این چنین به مباحثه می پردازد: “بگذارید یک جنبه مشکل ساز را در نظر بگیریم، اشتباهات گرامری که مشهود است. علی دشتی، نویسنده ایرانی و مسلمان متدین اینطور توضیح می دهد که اشتباهات در قرآن آنقدر زیاد بوده است که قوانین دستوری می بایست عوض شود تا این ادعا که قرآن بی نقص است، با آن هماهنگ باشد و او چندین نمونه از این اشتباهات دستوری را در کتابش نام می برد. “بیست و سه سال: زندگی محمد پیامبر.” (تنها اقدامی که نویسندۀ این کتاب به عنوان احتیاط انجام داد، این بود که درخواست کرد که کتابش پس از مرگ نویسنده منتشر شود.)” در کتابی که راوی زاکاریاس به آن اشاره می کند، دشتی می نویسد: “قرآن شامل جملاتی است که ناقص هستند و بدون کمک تفسیرها کاملاً قابل درک نیستند؛ کلمات بیگانه، کلمات ناشناخته عربی، و کلماتی که با معنای معمولی آن ناسازگار است؛ صفتها و فعلها بدون رعایت اصول دستوری، برای هماهنگی با مذکر یا مؤنث بودن و اعداد به کار رفته اند؛ تلفظ بکار گرفته شده غیرمنطقی و غیر دستوری که از آن استفاده شده، در عبارات قافیه ای اغلب از موضوع اصلی فاصله دارند. این ها و دیگر نقص ها در زبان بکار گرفته شده، این فرصت را به منتقدین داده تا شیوایی و فصاحت قرآن را منکر شوند… بطور خلاصه، بیش از 100 نقص از قوانین عادی و ساختار زبان عربی در قرآن ملاحظه شده است.

آیا اشتباهاتی در قرآن وجود دارند؟ پس نبوت هایی که به وقوع پیوسته اند چه؟

مدافعین اسلامی ادعا می کنند که قرآن پیشگویی کرده که مسلمانان در وطن و فراتر از آن فاتح خواهند بود (سورۀ الروم 1-5). ولی این نوشته به سختی می تواند به عنوان مبحثی برای منشاء الهی بودن قرآن استفاده شود. این پیشگویی که مسلمانان از نظر نظامی پیروز خواهند بود (مخصوصاً وقتی شخص، نیروی نظامی بسیار قوی محمد را در نظر می گیرد) جذابیت زیادی ندارد. نه تنها زمان میان این پیشگوئی ها و وقوع آن ها صفر است، بلکه بعضی این گونه استنباط می کنند که پیشگویی پیروزی اسلامی، زمانی بهتر درک می شود که آن را به عنوان یک سخنرانی قبل از مبارزه توسط محمد برای برافروختن روحیه سپاهش در نظر گرفته شود. نبوت ها و پیشگوئی های قرآن به هیچ وجه قابل مقایسه با نبوت ها و پیشگوئی های کتاب مقدس نیست، که بسیاری از آنها صدها سال پیش از به وقوع پیوستن، پیشگوئی شده اند، مانند پیشگویی تولد عیسی در بیت لحم (میکاه 5: 2)

آیا در قرآن اشتباهاتی وجود دارند؟ درباره بینش علمی چه می گویید؟

در کتاب خود به نام راهنمای مصور شناخت اسلام، مدافع اسلامی به اسم ال. ای. ابراهیم اینچنین می نویسد: “با اینکه قرآن 14 قرن پیش مکشوف شد، ولی وقایعی را اشاره می کند که اخیراً توسط دانشمندان ثابت شده است. این ثابت می کند که قرآن می بایست کلام بی کم و کاست خدا باشد که توسط او به محمد پیامبر آشکار شده است و قرآن توسط محمد یا هیچ موجود انسانی دیگری نوشته نشده است.” این ادعا چقدر اعتبار دارد؟ اولا”، هماهنگی با علم هیچ گاه دلیلی بر الهی بودن وحی و الهام نیست. همان گونه که دانشمندان امروزی معترف هستند، مدل های علمی دائماً در حال تغییر می باشند، پس معیار مطلقی برای اثبات راست یا ناراست بودن چیزی نیست. ثانیاً، بیانات بسیار مشکوک علمی در قرآن وجود دارند، که توسط مدافعین اسلامی امروزی نادیده گرفته می شوند. برای مثال، سورۀ المؤمنون آیۀ 14 ادعا می کند که بنی بشر از لخته خون شکل گرفته اند. سورۀ الکهف آیۀ 86 ادعا می کند که خورشید در چشمه آب گل آلود غروب می کند. کاملاً واضح است که حتی اگر این ادعاهای اسلامی با احترام به کشفیات علمی اعتبار داشت، بیانات فوق فوراً اشتباه بودن این عقیده وحی الهی را افشاء خواهد کرد.

آیا در قرآن اشتباهاتی وجود دارند؟–   آیا گزارشات تاریخی جعلی در قرآن وجود دارند؟

در حالی که فهرست اشتباهات و ناهنجاری های تاریخی، بسیار زیاد است، در اینجا تنها به یکی از آنها بسنده کرده ایم. سورۀ طه واقعۀ گوسالۀ طلایی را بازگو می کند. در سورۀ طه آیات 85-88، 95 می خوانیم: ” خدا فرمود: همانا ما قوم تو را پس از آمدن تو آزمایش کردیم و سامری آنان را گمراه کرد. (۸۵) موسی (که از فتنه سامری آگاه شد) متأسف و غضبناک به سوی قوم بازگشت و گفت: ای قوم من، مگر خدای شما به شما وعده احسان نداد (که شما را نعمت کتاب بزرگ تورات عطا کند)؟ آیا وعده‌ی خدا بر شما طولانی شد، یا مایل شدید که مستوجب قهر و غضب خدای خود شوید، که وعده‌ی مرا خلاف کردید (و عهد من شکستید)؟ (۸۶) قوم به موسی گفتند: ما به میل و اختیار خود خلاف وعده‌ی تو نکردیم و لیکن اسباب تجمّل و زینت بسیاری (از فرعونیان) بار دوش ما نهادند و ما آن‌ها را در آتش افکندیم و چنین سامری (فتنه‏ انگیز بر ما) القا کرد. (۸۷) آن گاه سامری با آن زر و زیورها مجسّمه گوساله ‏ای بساخت که صدایی شگفت داشت و (با این شعبده سامری و پیروانش) گفتند: خدای شما و خدای موسی همین گوساله است که موسی فراموش کرده است. (۸۸) آن گاه موسی گفت: ای سامری این فتنه چه بود که تو برپا کردی؟ (۹۵)” بگذارید این مسئله را کمی مورد مطالعه قرار دهیم. چگونه می تواند یک سامری در زمان موسی، یعنی تقریبا 1400 سال قبل از میلاد مسیح اسرائیلیان را منحرف کند، در حالیکه شهر سامره در سال 870 قبل از میلاد در زمان عمری پادشاه ساخته شد؟ سامری ها تا بعد از اسارت رفتن پادشاهی شمالی اسرائیل در سال 722 قبل از میلاد تحت سلطنت سرگن دوم و با استقرار مجدد غیر اسرائیلی ها در منطقه که اختلاطی از مذهب یهود و زمینه چند خدایی بود، وجود نداشتند. سامری ها تا 530 سال پس از موسی وجود خارجی نداشتند. تنها با این اشتباه، قرآن می تواند بی اعتبار شناخته شود و مسلماً کار خطاناپذیر خدا نمی باشد.

آیا در قرآن اشتباهاتی وجود دارند؟ نتیجه گیری:

با اشاره به چند مشکل و ایراد از بسیاری از ایرادات به قرآن به عنوان کار الهامی الهی، همه ما مجبور هستیم این ادعای اسلام را که قرآن نمایاننده کلام بی اشتباه خدا به انسان است را رد کنیم. وقتی همین معیارها در باره کتاب مقدس بکار گرفته می شود نتیجۀ آن بسیار قانع کننده است چون کتاب مقدس بی نقص شناخته می شود.

منبع: پاسخ به اسلام  (www.answeringislam.org) هلال در نور صلیب نویسنده نورمن گایزلر

ترجمۀ: کشیش ورژ باباخانیان