آیا خدا در باغ عدن، پیش از آنکه آدم و حوا از طریق شیطان وسوسه شوند، با آن دو درباره شیطان و وسوسه گری هایش صحبتی کرده بود؟ همچنین طمع ایجاد شده برای خوردن میوه ممنوعه، در دل آدم و حوا ، قبل از وسوسه شیطان ایجاد شد یا همزمان با صحبت ها و وسوسه های شیطان؟

کتاب مقدس به وضوح می فرماید که خدا پیش از هر گونه وسوسه ای از جانب شیطان، هشدارهای لازم را به آدم و حوا داده بود. او به روشنی فرموده بود که: " تو می توانی از هر یک از درختان باغ آزادانه بخوری؛ اما از درخت شناخت نیک و بد زنهار نخوری، زیرا روزی که از آن بخوری به یقین خواهی مرد." (پیدایش 2: 16 و 17)

در کتاب مقدس، پیش از وسوسه، اشاره ای درباره طمع خوردن میوه درخت ممنوعه، نشده است. اما مسلماً آنها هر روزه از کنار این درخت رد می شدند و آن را می دیدند و در باره ممنوع بودن این درخت آگاهی کامل داشتند و می دانستند در صورت خوردن آن خواهند مرد: اول از نظر روحانی و بعد از نظر فیزیکی نیز!

مسلماً وسوسه شیطان این فکر را در آدم و حوا تقویت کرد که با خوردن آن می توانند مانند خدا شوند و در واقع غرور آنها در شباهت به خدا و نیز عدم اعتماد آنها به کلام خدا و شک و تردید نسبت به خدا و کلامش باعث سقوط آنان شد.