آیا تقیه همان دروغ محسوب می شود؟ چرا پولس تقیه می کند و در اعمال رسولان فصل 21 وقتی می بیند یهودیان قصد جانش را دارند، خود را یهودی جا می زند،حتی به چهار یهودی پول داد تا همراه وی رسوم معبد را بجا آورند تا همه ببینند که پولس همچنان به شریعت یهود پایبند است؟ از طرف دیگر می بینیم که پولس، درغلاطیان 2: 11-14 پطرس را به خاطر همین امر، به نفاق و ریاکاری متهم کرد؟ آیا پولس دروغ گفت؟ یا برای جذب یهودیان به مسیحیت تقیه کرد؟ اگر تقیه بود، چرا پطرس را سرزنش کرد؟ این در حالی است که به عقیده ی مسیحیان، در مسیحیت، تقیه وجود ندارد و همواره و در هر شرایطی باید راست گفت؛ به راستی عمل کدام یک مورد تأیید خداوند و عیسی بوده است؟

پولس رسول در پیروی از گفته های عیسی مسیح، هیچ گونه مخالفتی با شریعت یهود که به موسی عطا شده بود، نداشت و به این خاطر ایشان نه فقط تقیه به مفهوم اسلامی را عمل نکرد، بلکه به عنوان یک یهودی معتقد به شریعت موسی، به آن عمل کرد و نصیحت رسولان را پذیرفت و اطاعت کرد، چون در این نصیحت هیچ مخالفتی با ایمان خود به مسیح مشاهده نکرد. پولس بارها در رسالاتش می گوید: شریعت مقدس است. لطفاً رومیان 7: 7 الی 12 را و نیز اگر فرصت دارید تمام رساله پولس رسول را به رومیان مطالعه کنید، تا درک صحیحی از دیدگاه الهی در باره شریعت و نقش آن در زندگی مسیحی داشته باشید.

از جانب دیگر، مسئله توبیخ پطرس به هیچ عنوان به مسئله عملی که پولس در اورشلیم در معبد کرد، مرتبط نیست. پطرس در حال خوردن خوراک با غیریهودیان بود و وقتی یهودیان را دید که وارد می شوند، طوری وانمود کرد که با غیریهودیان خوراک نمی خورد. این مسئله کاملاً حالت ریاکاری و دورویی داشت و وقتی پولس رسول ایشان را توبیخ کرد، با فروتنی اشتباه خود را پذیرفت.