آیا امیدی برای اصلاح دولت و ایجاد صلح ملی و حفظ جان کودکان و تضمین سلامتی در چنین حکومتی وجود دارد؟

آیا امیدی برای اصلاح دولت و ایجاد صلح ملی و حفظ جان کودکان و تضمین سلامتی در چنین حکومتی وجود دارد؟

در مملکتی که کودک کشی، قتل عام مردم بی دفاع، آدم ربایی، شکنجه و تجاوز گروهی به معترضین به وسیلۀ افراد مبتلا به بیماری سادیسم جنسی؛ عمل خیر و صواب و دارای اجر آخرت و واجب شرعی برای حفظ نظام محسوب می شود و نیروهای مسلحش با رأی اکثریت نمایندگان مجلس و مجوز رسمی مقامات دولتی و فتوای مراجع مذهبی به جای دفاع از شهروندان مستقیماً به آن ها با گلوله های جنگی شلیک می کنن، دیگر نمی توان هیچ امیدی به اصلاح دولت و ایجاد صلح ملی و حفظ جان کودکان و تضمین سلامتی و امنیت شهروندان داشت.

جلیل سپهر
@jalilsepehr